با توجه به تاکید روایات اسلامی، «فرزند ذاریات»، «فرزند طور» و «فرزند عادیات» می‌تواند ناظر به آن باشد که امام زمان(علیه‌السلام) خلف شایسته پیامبر و امام علی(علیهماالسلام) هستند.
در فضای مجازی نسبت به فرازهایی از دعاهای معروف شیعه به خصوص دعای ندبه شبهه شده مبنی بر اینکه در دعای ندبه، امام زمان(علیه‌السلام) را فرزند سوره‌های طه، طور و عادیات، می خوانند، بدون اینکه توجه داشته باشند این جملات اصلا مفهومی را در برندارد.
در پاسخ باید گفت: دعاهایی که از ائمه اطهار(علیهم‌السلام) رسیده دارای مفاهیم والایی است که خود به عنوان دانشگاهی در تعالی مفاهیم والای توحیدی و قرآنی نقش بسیار موثری دارد، خصوصا فراز های «يَا ابْنَ طه وَ الْمُحْكَمَاتِ، يَا ابْنَ يس وَ الذَّارِيَاتِ، يَا ابْنَ الطُّورِ وَ الْعَادِيَات» مفاهیم بسیار والایی دارند که مورد تاکید روایات اسلامی است، که در مجال این نوشتار به صورت مختصر به آن می پردازیم از جمله:
1. از امام صادق(علیه‌السلام) در مورد معنای «طه» سوال شد، آن‌حضرت فرمود: «طه، نامی از نام‌های پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و معنایش این است: طالب حقی که هدایت کننده به سمت حق است».[1] لذا فراز «یا ابن طه» بر این مفهوم والا تاکید دارد که امام زمان(علیه‌السلام) فرزند شایسته پیامبری است که طالب حقی بوده که هدایت کننده به سمت حق است.
2. در روایات اسلامی تاکید شده: «الآیات المحکمات هو أمیر المؤمنین و الأئمة:[2] امام علی(علیه‌السلام) و دیگر امامان، همان آیات محکم الهی می‌باشند.» با توجه به این تفسیر باطنی از آیات محکمات، می‌توان علت ملقب شدن امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را به «ابن المحکمات» به شایستگی دریافت.
3. در روایات اسلامی آمده «یس» اسمی از اسم‌های پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است[3] و امام زمان(علیه‌السلام) فرزند شایسته از فرزندان پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.
4. یا بن الطور: در روایات و زیارات به امیرالمومنین(علیه‌السلام) القاب «الطور»،[4] «صاحب الطور»،[5] و «جانب الطور»[6] داده شده است.
5. و العادیات: بعد از جنگ «ذات السلاسل» در سال هشتم هجرت، به پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) خبر دادند که دوازده هزار سوار در سرزمین «یابس» جمع شده، و با یکدیگر عهد بستند که تا پیامبر و على(علیهماالسلام) را به قتل نرسانند و جماعت مسلمانان را متلاشى نکنند، از پاى ننشینند. پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) جمع کثیرى از یاران خود را به سرپرستی بعضى از صحابه به سراغ آنها فرستاد، ولى بعد از گفت‌وگوهایى بدون نتیجه بازگشتند. سرانجام پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، على(علیه‌السلام) را با گروه زیادی از مهاجر و انصار به نبرد آنها اعزام کرد، آنها شبانه به سرعت به سوى منطقه دشمن حرکت کردند، و صبحگاهان دشمن را در حلقه محاصره گرفتند. نخست اسلام را بر آنها عرضه داشتند و چون نپذیرفتند به آنها حمله کردند و عده‌اى را کشتند، و زنان و فرزندانشان را اسیر کردند، و اموال فراوانى به غنیمت گرفتند. در همین هنگام سوره «و العادیات» نازل شد در حالی‌که هنوز سربازان اسلام به مدینه باز نگشته بودند، پیامبر خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) آن‌روز براى نماز صبح آمد، و این سوره را در نماز تلاوت فرمود، بعد از پایان نماز، اصحاب گفتند: این سوره‌اى است که ما تا به حال نشنیده بودیم. فرمود: «آرى، على(علیه‌السلام) بر دشمنان پیروز شد، و جبرئیل دیشب با آوردن این سوره به من بشارت داد». چند روز بعد على(علیه‌السلام) با غنائم و اسیران به مدینه وارد شد.[7]
در نتیجه: با توجه به تاکید روایات اسلامی، «فرزند ذاریات»، «فرزند طور» و «فرزند عادیات» می‌تواند ناظر به آن باشد که امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) خلف شایسته پیامبر و امام علی(علیهماالسلام) است.
_____________________________________
پی‌نوشت:
[1]. صدوق، محمد بن على، معانی الأخبار، محقق، غفارى، على اکبر، ص 22، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ اول، 1403ق.
[2].عاملى نباطى، على من محمد، الصراط المستقیم إلى مستحقی التقدیم، محقق، رمضان، میخائیل، ج 1، ص 292، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ اول، 1384ق.
[3]. معانی الأخبار، همان، ص 22.
[6]. «أَشْهَدُ أَنَّکَ الطُّورُ وَ الْکِتَابُ الْمَسْطُورُ»؛ ابن مشهدى، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، قیومى اصفهانى، جواد، ص 259، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ اول، 1419ق.
[5]. حافظ برسى، رجب بن محمد، مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیر المؤمنین(ع)، محقق، عاشور، على، ص 266، بیروت، أعلمی، چاپ اول، 1422ق.
[6]. یزدى حایرى، على بن زین العابدین، إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب(ع)، محقق، عاشور، على، ج 2، ص 195، بیروت، الأعلمى، چاپ اول، 1422ق.
[7]. مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 1، ص 162 – 165، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.