- تن دادن به رابطه و طولانی کردن آن به امید ازدواج در آینده، غلط و اشتباه بزرگی است؛ زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که دختر و پسر بعداً بتوانند باهم ازدواج کنند. در آن صورت، آسیبهای روحی و روانی ناشی از شکست در ازدواج، در آینده متوجه هردوی آنان خواهد شد.
بنده 22ساله هستم و تا این زمان، هیچگونه علاقهای به ارتباط با جنس مخالف نداشتم. حالا برای اولین بار توانستم شخصی را پیدا کنم که واقعاً دوستش دارم و میخواهم با او بمانم. هدف هر دوی ما یک رابطه طولانی مدت و در نهایت ازدواج است. تا حدی همدیگر را میشناسیم که بدانیم باهم ازدواج خواهیم کرد، ولی با این حال دلم میخواهد حتی از اینکه دست همدیگه را میگیریم خیالمان حداقل پیش خدا راحت باشد، امّا به خاطر سن و شرایط، فعلاً امکان ازدواج را نداریم. چکار باید بکنیم.
پاسخ:
حتماً میدانید که برقراری اینگونه روابط و ادامه دادن آن حتی به قصد ازدواج، از منظر شرعی و عرفی صحیح نیست و میتواند آینده این رابطه به انحراف کشیده شود و درنهایت برای هردوی شما پشیمان کننده باشد.
اینکه قصد دارید بعد از یک دوره طولانی رابطه، با همدیگر ازدواج کنید، این تصمیم قطعا اشتباه است؛ زیرا از کجا معلوم که آخر این رابطه به ازدواج منجر میشود؟ ممکن است در ادامه رابطه یکی از طرفین یا هردو از ازدواج منصرف شود (از طرف زده شود یا فرد بهتری را پیدا کند یا بفهمد که مناسب هم نیستند.) یا بعد از کلی رابطه، خانوادهها مانع این ازدواج شوند، در آن صورت باید کلی سختی بکشید که همدیگر را فراموش کنید. از طرفی امکان دارد در ادامه رابطه و به تدریج به جهت تحریک شدن احساسات هردو، رابطه گناه آلود شود و بخاطر شک به پاکی طرف از ازدواج صرف نظر کنید. در بعضی از موارد میان طرفین اختلاف ایجاد میشود که یا مانع ازدواج میشود و یا بر زندگی آینده اثر منفی میگذارد. همچنین بخاطر داشتن ارتباط و بوجود آمدن احساسات نسبت به هم، ممکن است موقعیتهای ازدواج را در این مدت از دست بدهید؛ به ویژه دختر خانمها در این زمینه بیشتر آسیب پذیر هستند؛ زیرا آنها انتخاب نمیکنند، بلکه انتخاب میشوند. از طرفی لو رفتن رابطه سبب لطمه به آبروی خانواده و ازدواج بعدی شما و ایشان میشود.
بنابراین ادامه این رابطه به صلاح هیچ یک از شما و ایشان نیست. اگر واقعا قصد دارید که باهم ازدواج کنید، بهتر است حداقل برای مقدمات آن اقدام کنید و رضایت خانوادهها را برای این ازدواج جلب کنید تا این رابطه شکل جدیتری بگیرد. از طرفی مقدمات ازدواج هزینهای ندارد؛ زیرا بناست که چند جلسه دیدار و خواستگاری صورت بگیرد و درنهایت اگر خانوادهها موافق بودند، برای مدتی مثلاً یک تا دو سال در دوره نامزدی و عقد بمانید و در این مدت هم آقاپسر به اتفاق خانوادهاش تلاش کند تا هم شغل مناسب و هم امکانات لازم برای زندگی مشترک را فراهم کند.
این روش مطمئنتر و سهلتر از آن است که بخواهید برای چند سال رابطه کج دارو مریز داشته باشید و بعدا که معلوم نیست بخواهید ازدواج کنید.
برقراری رابطه و ادامه دادن آن، میتواند از منظر دینی و شرعی گناه محسوب شود. از طرفی به دلایل متعدد معلوم نیست که در آینده بتوانید با هم ازدواج کنید. پس بهتر است در حال حاضر تکلیف این رابطه را مشخص کنید. اگر واقعا قصد ازدواج باهمدیگر را دارید، بهتر است رضایت خانوادهها را حداقل با این ازدواج بدست آورید و سپس تا فراهم شدن امکانات ازدواج و شرایط لازم در دوره نامزدی و عقد بمانید.
نظرات
سايت شماچندين سوال منوپاسخ نداده. سوالا کجاميره؟
باسلام. نحوه ارسال سوال و دریافت پاسخ:
http://btid.org/node/130119