خیلی مسائل هست که وجود دارد اما با حواس ظاهری قابل‌درک نیستند. آیا شما می‌توانید مفاهیمی مثل غصه، درد، گرسنگی، شادی و مانند این‌ها را نشان دهید؟ به‌گونه‌ای که با حواس پنجگانه قابل‌درک باشد. مثلاً درد شما برای کسی قابلیت دیدن دارد؟ یا شادی را می‌توانید ببینید؟ تخیلات و افکار را چطور؟
پس خیلی چیزها هست که وجود دارد اما قابل‌دیدن یا شنیدن نیستند.معاد هم یکی از آن‌هاست.
ازجمله مسائل کلیدی اعتقادات، مسئله معاد و عالم پس از مرگ است که در باور عده‌ای هنوز ملکه نشده است. آن‌ها می‌پرسند: «کی از بهشت اومده؟ کی از جهنم که حالا ما دومش باشیم؟»
ندیدن دلیل بر نبودها نیست. خیلی مسائل هست که وجود دارد اما با حواس ظاهری قابل‌درک نیستند. آیا شما می‌توانید مفاهیمی مثل غصه، درد، گرسنگی، شادی و مانند این‌ها را نشان دهید؟ به‌گونه‌ای که با حواس پنجگانه قابل‌درک باشد؟ مثلاً درد شما برای کسی قابلیت دیدن دارد؟ یا شادی را می‌توانید ببینید؟ تخیلات و افکار را چطور؟
پس خیلی چیزها هست که وجود دارد اما قابل‌دیدن یا شنیدن نیستند.
داستان حضرت عزیر علیه‌السلام که در آیه 259 سوره بقره آمده یکی از دلایل اثبات معاد است.
روزی حضرت عزیر علیه‌السلام از کنار روستای خرابه‌ای می‌گذشت که چشمش به استخوان‌های پوسیده مردگان افتاد. پیش خود گفت: «چگونه خداوند این‌ها را بعد از مرگ زنده می‌کند؟» در پاسخ به این سؤال، خدای متعال جان او را برای مدت 100 سال گرفت و دوباره او را زنده کرد. او در این مدت خواب نبود بلکه به‌طور واقعی مرده بود. وقتی خدا به او جان دوباره داد، از او پرسید: «چه مدت در اینجا درنگ کردی؟» گفت: «یک روز یا بخشی از یک روز» خدا در جواب فرمود: «100 سال در اینجا درنگ کردی. به غذایت نگاه کن که هیچ تغییری نکرده است. به الاغت نگاه کن. ما قطعاً تو را نشانه‌ای برای مردم قراردادیم.»
اگر کسی همین یک آیه از قرآن را قبول داشته باشد، برای اثبات معاد و قیامتش کافی است.