بسیاری گمان می کنند توکل صرفاً مفهومی اخلاقی است. اما حقیقت آن است که توکل بیشتر از آنکه به اخلاقیات مربوط باشد، ریشه در اعتقاد صحیح و راسخ به خالق هستی دارد.
یکی از آثار بسیار مهم توکل برای انسان، ایجاد آرامش خاطر است. توکل سهم بسزایی در زدودن غم و غصه از انسان دارد. اگر نگاهی به زندگی امروزی بشر بیاندازیم می بینیم در بسیاری موارد اضطراب ها و استرس ها با توکل ازبین می رود. نتیجه توکل این است که انسان علم و قدرت بسیار محدود خود را با علم مطلق و قدرت بی نهایت خداوند تضمین کند. توکل به انسان قدرت تصمیم گیری و اقدام و شهامت مقابله با سختی ها می دهد و بیم از شکست و ناکامی را از دل می زداید. در روایتی آمده زمانی که نمرودیان تصمیم گرفتند حضرت ابراهیم (علیه السلام) را با منجنیق در آتش بیاندازند، جبرئیل نزد او آمد و گفت:
«آیا کمک می خواهی؟ حضرت ابراهیم فرمود: از تو نه. جبرئیل گفت: پس از خدا بخواه. ابراهیم فرمود: علم خدا به حال من کافی است.»
کسی واقعا توکلش به خداست، همچون ابراهیم خلیل الله در سخت ترین گردنه های زندگی و بحرانی ترین شرایط آرامش و اعتماد به نفس خود را از دست نمی دهد و همچون کوه استوار، به بر مشکلات غلبه می کند.
______________________________
لینک مقاله کامل: https://btid.org/fa/news/157995