لزوم پرهیز از سکولاریسم حوزوی که عبارت است از بی‌تفاوتی روحانیت نسبت به نظام سیاسی کشور ازجمله وظیفه بزرگان و طلاب انقلابی حوزه است.
یکی از راهبردهای دشمنان برای مقابله با اندیشه‌های انقلاب اسلامی ورود سکولاریسم به انواع سطوح فکری در جای جای ساختار نظام است. در حال حاضر خطر ورود اندیشه سکولار به لایه‌های درونی حوزه‌های علمیه بیش از پیش احساس می‌شود. اگر بخواهیم سکولاریسم حوزوی را تعریف کنیم عبارت است: بی‌تفاوتی روحانیت به نظام سیاسی کشور.
با توجه به این موضوع برخی اصولاً ریشه چنین تفکری در حوزه را برخی سنت‌های فقهی اصولی در حوزه می‌دانند. از این رو شاهدیم که فقه شیعه به دلیل عدم ورود به مباحث حاکمیتی در مقاطعی تنها به حوزه‌های فردی ورود کرده و مباحث اجتماعی و سیاسی اساسا مورد ابتلاء نبوده است. براساس این نوع تفکر در حال حاضر در حوزه کسانی هستند که به بهانه استقلال حوزه حاضر به حضور در عرصه‌های فکری سیاسی و فرهنگی همسو با سیاست‌های نظام نیستند. رهبر معظم انقلاب در یکی از دیدارها با نفی این نگاه می‌فرمایند: «بعضی ها می‌خواهند به عنوان استقلال به نام استقلال رابطه حوزه را با نظام قطع کنند این نمی‌شود، وابستگی غیر از همکاری است نظام به حوزه مدیون است و باید به حوزه ها کمک کند.» [1] مرحوم امام خمینی هم در جای جای بیانیه منشور روحانیت درصدد مقابله با این تفکر برخواسته است.
اصولا تفکری که روحانیت را پستونشین جامعه می‌خواهد همان تفکری است که دشمنان اسلام و نظام اسلامی به شدت به دنبال آن هستند بدین سبب که آنها به هیچ وجه به دنبال تعالی اسلام نیستند بلکه از هر فرصتی برای ضربه زدن به مبانی اسلام استفاده می‌کنند. همچنین این تفکر با روح اسلام و روح سیره ائمه اطهار منافات دارد بدین سبب که در سیره‌ی هیچ ائمه اطهار در زمان خود نداشتند. رهبر معظم انقلاب به جهت مقابله با این تفکر چندین بار بر حفظ روحیه انقلابی در حوزه تاکید کرده‌اند و این وظیفه را بر دوش بزرگان حوزه و طلاب انقلابی گذاشته‌اند که با سکولاریسم حوزوی که در بدنه حوزه رخنه کرده است با تلاش و کوشش فراوان مقابله کنند.
پی‌نوشت:
1). بیانات در دیدار طلاب و فضلا و اساتید حوزه علمیه قم(1389/7/29)