علت ناکامی در آرزوها

نتیجه انتخاب‌های ضد هم، کلافگی و سردرگمیه.
هنوز راه رو شروع نکرده، خسته شدی؟!
تو که اشتیاق زیادی داشتی تا به آرزو‌هات برسی؟!
غیر از اینکه خسته شدی راهت گم کردی و نمی‌دونی کجای مسیری؟!
آخه آدمی که عاشق هدفش باشه، به این زودی خسته نمیشه.
انگار خیلی دوست داری برگردی و از اول شروع کنی!
همه این حس‌هایی که داری درسته. من هم اگر به جای تو بودم و با یک دست می‌خواستم چندتا هندونه بردارم، همین حس رو داشتم.
می‌خوای علت خستگی و دل‌زدگی که داری رو بدونی؟؟
انتخاب و آرزو‌های زیادی داشتی که بهم ربطی نداشتن. حتی بعضی‌هاشون بی ارزش بودن و تنها ارزشی که پیش تو داشتن، این بود که فقط دوستشون داشتی. این دوست داشتن کافی نبود تا دنبال اون آرزو راه بیافتی و انرژی صرف کنی.
مگه عمر و وقت ما این اجازه رو به ما میده تا هر چیزی رو دوست داشته باشیم آرزو کنیم و دنبالش بریم؟ یا مگه توان و انرژی این داریم که مسیر‌های مختلف بریم و برگردیم؟
آرزوها ی ما باید متناسب با هدف زندگی و توان و ظرفیت ما باشه.