نماز عشق و معرفت می خواهد نه زور

کسی که عاشق خدا شد برای نماز بهانه نمی خواهد چه رسد به اجبار؛ اگر حال نماز نداریم یا نمی توانیم دیگران را پای نماز بیاوریم پای معرفت لنگ است، کسی که خدا را شناخت و دل به او داد با او مأنوس می شود و برای صحبت با او دنبال بهانه می گردد، مانند شهدا می شود که حتی با سن کم خود در شیرین ترین خلوت های شبانه نماز عشق می خواندند و در فراق دلدار می گریستند.

برای نماز نیازی به اجبار نیست، دست عزیزانمان را دست خدا بگذاریم کفایت می کند.