- بیمارستان امام رضا (علیه‌السلام) در مشهد به یکی از کانون‌های مبارزه علیه سلطنت پهلوی تبدیل شده بود که زیر ذره‌بین نیروهای امنیتی شاه قرار داشت و نیز به محلی برای حضور افراد انقلابی تبدیل شد.
عوامل رژیم پهلوی هموار رویکرد خشونت‌آمیزی در مواجهه با منتقدان داشتند اما در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی، به طور مشخص به سیم آخر زده بودند، زیرا به چشم خود می‌دیدند که اقشار مختلف مردم به صف انقلابیون می‌پیوندند و پایه‌های استبداد شاهنشاهی به سرعت رو به زوال می‌رود.
از نمونه‌های برجسته و ماندگار در این خصوص، می‌توان به اقدام انقلابی پزشکان، پرستاران و کارمندان بیمارستان امام رضا (علیه‌السلام) در مشهد اشاره کرد که در آذر 1357 همراه با مردم انقلابی این شهر در همان محیط دانشگاه به سردادن شعار مرگ بر شاه و ابراز انزجار از رژیم دیکتاتوری پرداختند.
این اقدام غیرتمندانه و مهم که توسط جمعی از افراد تحصیلکرده و متخصص جامعه انجام شد برای چماقداران وابسته به شاه بسیار سنگین بود و سبب شد تا به طرز وحشیانه‌ای از نرده‌های بیمارستان بالا روند و با وحشیگری، بیمارستان را به محل درگیری و زد و خورد تبدیل کنند.
مهاجمان وابسته به شاه در هجوم خود، سبب کشته‌شدن عده‌ای از جمله یک کودک 9 ماهه -که در بخش اطفال بستری بود- شدند و اوج قساوت و سنگدلی خود را به نمایش گذاشتند. همچنین تعداد دیگری را زخمی کردند و شیشه‌ی خوردوهای موجود در محوطه‌ی بیمارستان را شکستند. بلافاصله پس از انتشار خبر این فاجعه در شهر، گروه‌های مختلف مردمی خود را به محل رساندند و به همین دلیل، عناصر چماق به دست وابسته به شاه از صحنه گریختند.
بیمارستان امام رضا (علیه‌السلام) در مشهد به یکی از کانون‌های مبارزه علیه سلطنت پهلوی تبدیل شده بود که زیر ذره‌بین نیروهای امنیتی شاه قرار داشت و نیز به محلی برای حضور افراد انقلابی تبدیل شد. یک رویداد شیرین و وحدت‌آفرین پس از واقعه‌ی حمله به این بیمارستان، حضور و تحصن علما و روحانیون در این مکان به خاطر حمایت از کادر بیمارستان بود. پیشگامان مبارزه در مشهد مانند آیت‌الله خامنه‌ای، مرحوم واعظ طبسی، شهید هاشمی نژاد، مرحوم آیت‌الله میرزا جواد آقا تهرانی و مرحوم آیت الله مروارید به جمع مردم ملحق شدند و اعلام تحصن کردند.[1]
این رویداد مهم که نقش برجسته‌ای در آگاهی‌بخشی به عموم جامعه درباره‌ی ماهیت خبیث رژیم شاه داشت، متأسفانه در طول سالهای اخیر، آن چنان مورد توجه قرار نگرفت و به همین دلیل، بسیاری از مردم و مخصوصاً نسل جوان از اصل وقوع آن خبر ندارند.
پی‌نوشت:
[1] مرکز اسناد انقلاب اسلامی (irdc)