مشاور امنیت ملی کاخ سفید با بیان دیدگاه ایالات متحده آمریکا در قبال مذاکره هسته ای ایران گفت: «ما مصمم هستیم اطمینان حاصل کنیم که ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا نمی‌کند. ما فکر می‌کنیم یک توافق دیپلماتیک بهترین راه برای انجام این کار است.» سالیوان در ادامه سخنانش تصریح کرد: «توافقی روی میز برای ایران وجود دارد و این به ایران بستگی دارد که تصمیم بگیرد که آیا آن را قبول کند یا نه». (1)
امیر عبدالهیان نیز در مورد مذاکره دوحه بیان داشت: «درصورتی‌که آمریکا عزم جدی داشته باشد و واقع‌بینانه عمل کند، توافق در دسترس است.» (2)
این سخنان در حالی بیان شد که طرفین در مذاکره دوحه، پایتخت قطر برای مذاکرات گردآمده‌اند، جمهوری اسلامی اعلام کرد:
با ایالات متحده بر سر یک میز نخواهد نشست؛ چرا که آمریکا از برجام خارج شده و دیگر طرف توافق نیست. اما ازآنجایی‌که اروپا هنوز به آن حدی از بلوغ نرسیده که خود تصمیم بگیرد و هماره گوش به دهان آمریکاست، این مذاکرات به‌واسطه بورل در حال انجام است.
البته وزیر امور خارجه طی سخنانی متذکر شد که جمهوری اسلامی تحت هیچ شرایطی از خطوط قرمز خود که در راستای تأمین حداکثری منافع ملی کشور ترسیم شده است، پا پس نخواهد کشید.
احتمالاً برخی این روزها به سخنان وزیر خارجه کشورمان خرده بگیرند و این مواضع را حمل بر ناشیگری وزیر بگذارند که گویا پالسی مثبت به‌طرف غربی داده است، اما با توجه دقیق به آنچه امیر عبدالهیان بیان کرد می‌توان گفت که اتفاقاً مواضع اعلام شده بسیار دقیق و قابل‌تقدیر است. چه اینکه این سخنان دقیقاً در تقابل آن چیزی است که سالیوان در کاخ سفید مطرح کرد، بود.
سران کاخ سفید در کنفرانسی خبری با رندی در حال القای این مطلب بودند که ایالات متحده از توافق استقبال می‌کند و با رسانه‌ای کردن آن سعی داشتند مطالبهٔ عمومی را از ایران برای اعطای امتیاز بیشتر به‌منظور حصول توافق بالا ببرند. امیر عبدالهیان اما توپ را در زمین آمریکا انداخت و به رسانه‌ها فهماند که اگر قرار باشد کسی به تعهدات عمل نکرده‌اش عمل کند طرف غربی است نه ایران؛ لذا جمهوری اسلامی از توافقی توأم با احترام متقابل به حقوق طرفین استقبال می‌کند.
البته ما هم می‌دانیم همان‌طور که سالیوان گفت بازگشت به برجام به نفع امریکا و شرکایش است (۳) به‌هرحال کیست که متوجه اوضاع وخیم تأمین انرژی در امریکا و اروپا و نیاز مبرمشان به ایران و دوستانش در تأمین نفت موردنیاز پالایشگاه‌‌ها و مراکز تأمین انرژی نباشد.
در دهکده جهانی خبری به این مهمی که ذخائر نفتی آمریکا رو به اتمام است، قابل پوشاندن نیست.
همان گونه که آمریکا و شرکایش هم می‌دانند که نهایتاً تا اواسط مرداد فرصت دارند تا با حصول یک توافق از وقوع جنگ جهانی انرژی جلوگیری کنند. کشورهای متمدنی که در بحران کرونا از یکدیگر ماسک می‌دزدیدند، در بحران احتمالی انرژی چه خواهند کرد؟
پی‌نوشت:
1. https://b2n.ir/m85228 whitehouse
2. فارس https://b2n.ir/b78420
3. دوویچه وله https://b2n.ir/z47033
جمهوری اسلامی اعلام کرد که با ایالات متحده بر سر یک میز نخواهد نشست؛ چرا که آمریکا از برجام خارج شده و دیگر طرف توافق نیست، اما ازآنجایی‌که اروپا هنوز به آن حدی از بلوغ نرسیده که خود تصمیم بگیرد و هماره گوش به دهان آمریکاست، این مذاکرات به‌واسطه بورل در حال انجام است.