غرب کارآزموده و رشد یافته در تاکتیک «تنشآفرینی»، از اینکه زودتر از وقت موعود، نقش غیرقابلانکار آنان در سوق دادن اوکراین به سمت جنگ برملا شود نگران بوده و هرگونه اظهارات روشنگرانه از جمله طرح کلیدواژه «ابتکار عمل» روسیه از زبان مقام معظم رهبری را از سوی رسانههای خود یا بایکوت کرده و یا تحریف مینماید.
![«ابتکار عمل روسیه» بایکوت در دنیا، تحریف در ایران «ابتکار عمل روسیه» بایکوت در دنیا، تحریف در ایران](https://btid.org/sites/default/files/media/image/14010428000998_test_photon.jpg)
گذشت چند ماه از جنگ اوکراین و روش شدن برخی از ابعاد پنهان آن همانند زمینهسازی جنگ از سوی کشورهای غربی، فرصتی پدید آورد تا این بار مقام معظم رهبری در سفر رئیس جمهوری روسیه به ایران، به صورت شفاف و آشکار موضع صریح جمهوری اسلامی ایران در برابر جنگ اوکراین را اعلام کنند.
ایشان ضمن بیان تلخی جنگ و قربانی شدن مردم، به عامل اصلی آن یعنی سیاستهای توسعهطلبانه و بدون حدومرز کشورهای غربی و ناتو اشاره کردند و اقدام روسیه برای به مصاف رفتن در اوکراین را یک «ابتکار عمل» دانستند.
استفاده از اصطلاح «ابتکار عمل» در بیانات مقام معظم رهبری که سنجیده و با توجه به واقعیتهای موجود بود، از سوی حامیان غرب و غربزدگان تبدیل به یک مانور رسانهای برای زیرسئوال کشیدن مواضع اصولی ایران در جنگ اوکراین شد.
این در حالی است که تاکنون رفتار منطقی ایران در رویارویی با جنگ اوکراین با قدردانی مقامات اوکراینی مواجه شده و در آخرین تماسهای مسئولینِ سیاست خارجی جمهوری اسلامی با طرفهای اوکراینی، اعلام گردید که کیف آماده میزبانی از وزیرخارجه کشورمان است و بر کسی پوشیده نیست که با توجه به روابط حسنه ایران با روسیه و اوکراین، ایران یکی از امیدها برای برقراری صلح میباشد.
اما جریان ضدانقلاب که همیشه با تحریف مواضع آشکار جمهوری اسلامی به دنبال پیچیده سازی سیاستهای خارجی کشور و تخریب اصول اعلامشده آن بوده است، در جنگ اوکراین که ابعاد جهانی پیداکرده است نیز در پی ایجاد چالش و تحمیل هزینه بر انقلاب اسلامی بود.
آنها برای نیل به این هدف و بلافاصله پس از سخنان رهبری در دیدار با پوتین، کوشش کردند با مسموم نمودن فضای واقعبینی و برانگیختن احساسات و عواطف مردم ایران که خود یکی از قربانیان جنگافروزی بودهاند، اینچنین القاء کنند که ایران چشم بر روی حقیقت خانمانسوز جنگ بسته و به خاطر منافع سیاسی به دنبال حمایت سیاسی از طرف متجاوز است.
اما اکنون وقت آن رسیده است که حامیان رسانهای غرب که تا این لحظه به آغازگر بودن روسیه در این جنگ بسنده کرده و آن را دلیلی بیچونوچرا، برای محکومیت کامل روسیه میدانستند، پاسخگو باشند که بیش از آغاز جنگ چه کشورهایی زمینهها و لوازم موردنیاز برای جنگ آفرینی را خلق نموده و قدمبهقدم اوکراین را به پرتگاه جنگ ناگزیر و اجتنابناپذیر سوق دادند؟
کدام یک از بازیگرانِ حاضر در عرصه سیاسی اوکراینَ، کیِف را تبدیل به یک تهدید فوری و کشور متخاصم برای مسکو نمودند؟ توازن سیاسی در غرب روسیه که ضامن حسن همجواری و صلح پایدار در نزدیکی مرزهای روسیه بود بدست چه کشورهایی در مخاطره قرار گرفت؟ سازمان نظامی ناتو که از اساس برای تقابل با شوروی شکلگرفته بود چرا علیرغم تعهد به نزدیک نشدن به جغرافیای سیاسی روسیه، از جریان همبستگی با ناتو در اوکراین به شکل آشکار حمایت میکرد؟
برای درک ابتکار عمل روسیه کافی است که بدانیم اوکراین در گذشته یکی از قطبهای صنعت نظامی بوده و این کشور افزون بر دارا بودن کارخانهجات عظیم اسلحهسازی، روزگاری از جمله دارندگان صنعت هستهای بوده است.
همین پیشینه تاریخی باعث شده بود که ناتو به صورت کاملاً برنامهریزیشده از ظرفیت این کشور استفاده و با یک طراحی چندساله به دنبال دسترسی دادن به کیِف برای داشتن جنگ افزارهای بیولوژیکی و حتی هستهای بود که با قدرت گرفتن نیروهای فاشیست و تب روسیه هراسی، سازمانهای اطلاعاتی روسیه را به شدت درگیر خود نمود.
بر پایه برخی گزارشهای بهدستآمده از سیستمهای امنیتی آمریکا که بدست نیروهای سایبری روسیه هک شده بود، روسیه به این نتیجه رسیده بود که بهزودی اوکراین به نقطه بدون بازگشت در تجهیز نظامی رسیده و هدفگذاری غرب در مشغول نمودن روسیه به اوکراین به نتیجه دلخواه آنها خواهد رسید.
همین اشراف اطلاعاتی روسیه و فهم استراتژی ناتو به رهبری آمریکا کافی بود که روسها را وادار کند در لحظات پایانیِ رونمایی غرب از اوکراینِ جدید، جلوگیری کرده و وضعیت جدیدی را به وجود آورند. لذا ابتکار عمل از سوی روسیه چیزی جز برهم زدن نقشه غرب و جلوگیری از فاجعهای بزرگتر نیست که این نکته در دیدار با پوتین از سوی مقام معظم رهبری به درستی بیان شد.
در پایان جای این پرسش وجود دارد که چرا رسانههای غربی هیچگاه حاضر نیستند طرح «ابتکار عمل» از سوی مقام معظم رهبری را به مخاطبان کشورهای خود گزارش نمایند ولی برای مخاطب خویش در ایران آن را به نفع اهداف خود تحریف میکنند؟