طبق اسناد تاریخی، دستاورد قانون کشف حجاب رضاشاه برای زنان متدین و مذهبی عبارتند از: حصر در خانه، ضرب و شتم، توهین، تبعید، تحقیر اجتماعی، به خطر افتادن امنیت، ممنوعیت تردد در اجتماع، ممنوعیت از امکانات رفاهی، ممنوعیت از شأن اجتماعی، آوارگی و... .
آیا قانون کشف حجاب را رضاشاه برای تحقق شعار «زن، زندگی، آزادی» آورد؟! تاریخ قضاوت می‌کند که این‌گونه نیست!
طبق اسناد تاریخی، دستاورد قانون کشف حجاب رضاشاه برای زنان متدین و مذهبی عبارتند از: حصر در خانه، ضرب و شتم، توهین، تبعید، تحقیر اجتماعی، به خطر افتادن امنیت، ممنوعیت تردد در اجتماع، ممنوعیت از امکانات رفاهی، ممنوعیت از شأن اجتماعی، آوارگی و... .
آن دستاوردی که رضاخان مدعی شد در زمینه حقوق زنان به آنها اعطا کرده، باعث حصر بیشتر زنان در پستوی خانه‌ها شد و عملاً زنان متدین در خانه زندانی شدند؛ چراکه برداشتن روسری از سر زنان و توهین به زنان محجبه، بانوان متعلق به خانواده‌های مذهبی را خانه‌نشین کرد.
این قانون، بستر فعالیت اجتماعی و امنیت زنان را به خطر انداخت؛ چراکه مأموران شهربانی جهت برداشتن برقع و روسری از سر زنان محجبه و ضرب و شتم و توهین به آنها از هیچ چیز فروگذاری نمی‌کردند.
همچنین این قانون با شعار احقاق حقوق زنان، آزادی و حقوق زنان را به صورت کامل از آنان گرفت؛ چراکه دولت پهلوی برای اجرای قانون کشف حجاب همه جا دوربین کار گذاشته بود و مقامات محلی نیز دستور داشتند روحانیون معترض را بازداشت و مجازات کنند!
مأموران شهربانی علاوه بر توهین و ضرب و شتم، مانع ورود زنان باحجاب به فروشگاه‌ها، گرمابه‌ها، سوار شدن به درشکه، اتومبیل و حتی درمان در درمانگاه‌ها می‌شدند. ازاین‌رو چه بسیار زنان متدین مظلومی که از بیماری رنج بردند و با آن سوختند و ساختند یا در این راه جان سپردند تا گوهر عفاف خود را مجاهدانه حفظ کنند.
در منابع آمده که حتی مأموران مخفی، در مدخل حمام‌ها می‌ایستادند تا ناظر اجرای این قانون باشند.[1]
رضاشاه حتی از تحقیر و تهمت و خرد کردن حرمت اجتماعی زنان محجبه فروگذاری نکرد! او به وزارت داخله (کشور) قانونی ابلاغ کرد که بر اساس آن، عده‌ای از زنان از کشف حجاب منع شده بودند و اجازه کشف حجاب نداشتند؛ آنان زنان بدکاره و فواحش بودند!
در متن این بخشنامه آمده بود: «از دخول بعضی عناصر بد و زن‌های بدسابقه در این قبیل مجامع باید ممانعت شود؛ حتی اگر فواحش به کشف حجاب اقدام نمایند، باید قویاً جلوگیری شود که صدمه به این مقصود مقدس(؟!) نزنند».
هدف از این اقدام، این بود که چادری‌ها و باحجاب‌ها در انظار جامعه، بدکاره شناخته شوند![2]
اقدام دیگر، مقالاتی بود که از سوی مجله شهربانی در این زمینه منتشر می‌شد و آمار جرم و جنایت چادری‌ها را مطرح می‌کرد. همین امر، حمله مستقیم به ارزش‌های اصیل خانواده و جامعه بود.
این اقدامات باعث خروج بسیاری از ایرانیان از مرزها و مهاجرت شد؛ به خصوص عشایر راه افغانستان و عراق را در پیش گرفتند و مهاجرت کردند.[3]
این موارد تلخ، بخشی از دستاورد قانون کشف حجاب با شعار احقاق حقوق بانوان توسط رضاشاه بود؛ همان شعار «زن، زندگی، آزادی» در 87 سال پیش!
پی‌نوشت:
[1]. خبرگزاری فارس، دستاورد رضاخانی که به حصر زنان در پستوی خانه‌ها کشید/ «کشف حجاب» و امنیت‌زدایی از خانواده: http://fna.ir/61z8l.
[2]. جعفر شهری، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، چاپ دوم، تهران، مؤسسه خدمات فرهنگی رسا، 1369، ج2، ص549.
[3]. خبرگزاری فارس، همان.