ویژگی‌های اصحاب امام زمان

 سربازان و یاران امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه در مرحله نخست؛ مانند دیگر مؤمنان پارسا، دارای ایمان و عمل صالح می‌باشند. آنان علاوه بر این خصوصیت، اما دارای امتیازات و ویژگی‌های خاصی هستند که آنها را از مؤمنان دیگر برجسته می‌سازد، آن‌گونه که امام عـلی علیه‌السلام فرمود نـه از نسل‌های گذشته کسی از آنان پیشی گرفته و نه از آیندگان کسی به مقام والای آنها می‌رسد: «لَمْ یَسْبِقْهُمُ الاْوَّلُونَ وَ لا یُدْرِکُهُمُ الآخِرُونَ».[1]

امام صادق علیه‌السلام در روایتی ویژگی‌های کلی و برنامه‌های کسانی را که می‌خواهند از یاران امام زمان علیه‌السلام باشند، چنین بیان کرده‌اند: «ثُمَّ قَالَ مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ»؛[2] هر کس خوشحال می‌شود و دوست دارد که در شمارِ یاران حضرت مهدی عجل‌الله تعالی فرجه باشد، باید  سه ویژگی داشته باشد

1. منتظر بودن: انتظار فرج ویژگی نخست یاران امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه است. البته انتظار به معنای حقیقی آن.

2. با ورع بودن: دومین ویژگی یاران امام زمان علیه‌السلام تهذیب نفس و خودسازی است. دوری از گناه، تقوا و دوری از مکروهات و شبهات.[3]داشتن اخلاق نیکو: اخلاق نیکو و کریمانه از دیگر ویژگی‌های یاران و سربازان امام زمان است. این صفاتی که فطرت، به خوبی آنها شهادت می‌دهد و امامان معصوم از آنها مدح و تمجید کرده‌‌اند، باید در سربازان امام عصر علیه‌السلام وجود داشته باشد.

3. در روایتی دیگر، امام باقر و امام صادق علیه‌السلام از امام علی علیه‌السلام در توصیف یاران امام مهدی عجل‌الله تعالی فرجه می‌فرمایند: مـردانـی کـه خـدا را بـه حقّ شناخته‌اند، آنها یاوران حضرت مهدی در آخرالزمان هستند: «... رِجـالٌ عـَرَفـُوا اللّهَ حـَقَّ مـَعـْرِفـَتـِهِ، وَ هـُمْ اَنْصارُ المَهْدِیِّ فی آخِرِ الزَّمانِ».[4]

از روایات فوق و مجموع دیگر روایات، برداشت می‌شود که ویژگی‌هایی که گفته شد، از اصول اولیه‌ای است که یاران امام زمان باید از آن برخوردار باشند، اما در روایات پراکنده دیگر، گاه به ویژگی‌ها ظاهری و صفات خاصی برخورد می‌کنیم که ممکن است ناظر به برخی یاران حضرتشان باشد:

1. جوان بودن: درباره خصوصیات ظاهری آنان، روایاتی است که محدوده سنّی آنها را بـیـان کـرده و بـیـشـتر آنها را جوان معرفی می‌کنند. به عنوان نمونه، امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: یـاران قـائم هـمـه جـوان‌انـد و پیرمرد در میان آنان نیست، مگر مانند سرمه در چشم و نمک در غـذا، و کـم‌تـریـن چـیـز در غـذا نمک است: «اَصْحابُ القائِمِ شَبابُ لا کَهُوُلَ فیهِمْ، اِلاّ مِثْلَ الْکـُحْلِ فِی الْعَیْنِ وَ المِلْحِ فِی الزّادِ، وَ اَقَلُّ الزّادِ المِلْحُ».[5]

2. یک رنگ و یک لباس بودن: بعضی دیگر از روایات به رنگ، قد و اندازه، زیبایی و لباس آنان پرداخته و می‌فرماید: هـمـه آنـهـا یـک رنـگ و هـم اندازه‌، شبیه به هم از نظر زیبایی و لباس‌هایشان یکسان است: «کأنّی أنظر إلیهم و الزیّ واحد، و القدّ واحد، و الحسن واحد، و الجمال واحد، و اللباس واحد،...».[6]

3.  نیرومند بودن: پاره‌ای دیگر از روایات به قدرت بدنی آنان پرداخته، و می‌فرماید: چـون امـر ظـهـور حـضـرت واقـع شـد، بـه هـر انـسـان [از یـاوران ایـشـان] نـیـروی چـهـل مـرد داده مـی‌شـود: «إِنَّهُ لَوْ قَدْ کَانَ ذَلِکَ أُعْطِیَ الرَّجُلُ مِنْکُمْ قُوَّةَ أَرْبَعِینَ رَجُلًا...».[7]یکی‌بودن شعارها: شعار آنها یا لثارات الحسین است: «وَ شِعَارُهُمْ یَا لَثَارَاتِ الْحُسَیْن‏».[8]

4. با تمام آنچه گفته شد، نباید این‌گونه تصور کرد که پیروان حضرتشان منحصر به جوانان، زیبارویان، افرادی با بهترین ویژگی‌های جسمانی و ... می‌باشند، بلکه به دلیل طبع زیبادوستی بشر و به همان دلیل که امروزه در رژه‌های نظامی و مناسبت‌های اجتماعی تلاش می‌شود تا بهترین نوع نظم و ترتیب وجود داشته باشد، افرادی از یاران امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه که در صف مقدم جبهه و نیز در گروه فعالان اجتماعی هستند، از چنان نظم و ترتیبی برخوردارند که تحسین هر بیننده‌ای را برمی‌انگیزانند.

پی‌نوشت:

[1]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ‏2، ص 581، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1409ق.
[2]. ابن أبی زینب، محمد بن ابراهیم، ‏الغیبة(للنعمانی)، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، النص، ص 200، تهران، نشر صدوق، چاپ اول، 1397ق.‏
[3]. ر. ک: پاسخ 59 127، (فرق ورع با تقوا).
[4]. بهاء الدین نیلى نجفى، على بن عبدالکریم‏، منتخب الأنوار المضیئة فی ذکر القائم الحجة علیه السلام، محقق، مصحح، حسینى کوهکمرى، عبداللطیف، النص، ص 44، قم، مطبعة الخیام‏، چاپ اول، 1360ش.‏
[5]. الغیبة(للنعمانی)، النص، ص 316.
[6]. ابن طاووس، على بن موسى، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ص 294، قم، مؤسسة صاحب الأمر(عجل الله تعالى فرجه الشریف)، چاپ اول، 1416ق.‏
[7]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏8، ص 294، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[8]. شیخ صدوق، الامالی، النص، ص 130، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، 1400ق.

منبع: اسلام کوئست