مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود، دهه نود را «دهه عبرت» نام‌گذاری کردند. بی‌تردید این عبرت باید در درجه اول برای دولتمردان کنونی چراغ راه باشد، اکنون مهم‌ترین میراث عبرت‌آموز دولت روحانی اقتصاد متوقفی است که در دولت رئیسی باید به آن رشد داد و در آن عقب‌ماندگی‌ها را جبران کرد.
دهه نود، یکی از دهه‌های انقلاب اسلامی که می‌توانست با تکیه بر سه دهه پیش از خودش به‌عنوان دهه زرین انقلاب اسلامی تاریخ‌گذاری شود و یک حسن ختام برای چهل‌سالگی انقلاب اسلامی محسوب شود؛ اما با عملکردهای نامتناسب، اکنون آن را باید دهه «عبرت گرفتن» برای آیندگان دانست!
بنا بر فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی (مُد ظلّه العالی) که در دیدار با کارآفرینان (10/11/1401) بیان فرمودند؛ در کنار ضعف‌های مدیریتیِ این دهۀ، سلسله‌ای از مسائل داخلی و خارجی در حادث شدنِ این عقب‌ماندگی‌ها دخیل بوده است، که باید همواره مدّ نظر مسئولان قرار بگیرد!
مشکلات دهه نود، گرچه از جهت اقتصادی روزگار سختی را بر قشر متوسط جامعه رقم زد، اما بدتر از آن، غفلت از نسل میانی انقلاب که بار گام دوم بر دوش آن‌هاست، باعث گردید فرصت‌های مغتنمی برای فرهنگ کشور از دست برود .
گرچه ما دچار یک تحریم شدید همه‌جانبه بودیم، ولی پیمودن مسیرهای بهتر در مدیریت اقتصاد کشور می توانست از فشار بیشتر تحریم بر مردم جلوگیری کند. این قابل‌انکار نیست که اگر اقتصاد، گرفتار شرطی شدن نمی‌شد و برای آن علاج قطعی می‌شد، اکنون وضعیت بهتری در صحنه اقتصاد حاکم بود؛ اما هرچه بود، این تلخی‌ها در کنار خنده‌های مستانه دشمنان کینه‌جو تمام شد. اکنون باید با عبرت گرفتن از راه رفته، اقتصاد کشور را روی ریل مستحکم قرار داد و آن را از خام فروشی، وابستگی به اقتصاد جهانی، هزینه زا بودن تولید، انحصارگرایی سرمایه‌داری، سیستم ناکارآمدی بانکی، بودجه‌نویسی غیراصولی و ...نجات داد.
متأسفانه اقتصاد کشور دچار یک نوع روزمرگی شده است که در آن مشق نوشته‌شده، مجدداً بازنوشت می‌شود، هنوز برخی کارشناسان اقتصادی که مشی لیبرالی دارند، کنترل ارز را در ارزپاشی و در دسترس قرار دادن ارزهای خارجی می‌دانند؛ درحالی‌که دولت کافی است به‌جای تزریق ارز در بازاری که یک سر آن به ترکیه و امارات وصل است، آن‌ها را با تصدی خود مدیریت کرده و به‌جای واسطه‌گری(دلالی) بخش خصوصی، خودش نیازهای اولیه کشور را وارد کند.
بنا بر تأکیدات رهبر معظم انقلاب، ترمیم زخم‌های اقتصادی و جبران عقب‌ماندگی‌ها هرچند آسان نبوده و کاری مشکل است، اما باید با رشدی مستمر به این سمت رفت. حرکت در مسیری که «جدیّت برای جبران» ابتدایی‌ترین و لازم‌ترین مؤلفۀ این حرکت است!