مذمیت بیکاری و تنبلی در اسلام
پرسش: چرا در اسلام بیکاری و تنبلی ممنوع است؟
پاسخ: یکی از دستورات اکید اسلام کار و فعالیت در جامعه است این مهم نه تنها در رفع نیازهای معیشتی و دنیوی انسان مؤثر است، بلکه در نیل به سعادت اخروی او نیز تأثیر بسزائی دارد. چه اینکه ابلیس و نفس اماره بر شخص بیکار تسلطی بیشتر دارند و لذا او در معرض فریب افزونتری است. انسانی که مشغول انجام کاری است و فعالیتی فکری یا عملی انجام می دهد، در مقایسه با شخص فارغ و بیکار، زمینه ای نسبتاً نامساعد برای تسلط شیطان در خود ایجاد کرده است.
مذمت بیکاری و تنبلی در روایات
حدیث اول
قال الکاظم علیه السلام:
«انَّ اللَّهَ عزَّ وَ جَلَّ یبْغِضُ الْعَبْدَ النَّوَّامَ الْفارِغَ»[1]
خداوند عزّ و جلّ از بنده پر خواب و بیکار در خشم است
حدیث دوم
ابوفرّاس نقل کرده است:
«نَفْسُک انْ لَمْ تَشْغَلْها شَغَلَتْک»[2]
نفس خود را اگر مشغول نکنی، تو را به وسوسه می اندازد.
اهمیت کار و فعالیت در احادیث
حدیث اول
قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله:
«الْکادُّ عَلی عِیالِهِ کالْمُجاهِدِ فی سَبیلِ اللَّهِ»[3]
تلاشگر برای خانواده همانند مجاهد در راه خداست.
حدیث دوم
قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله:
«الْعِبادَةُ سَبْعُونَ جُزْءً افْضَلُها طَلَبُ الْحَلالِ»[4]
عبادت هفتاد جزء دارد که برترین آنها طلب حلال است.
پینوشت:
[1] وسايل الشيعه- جلد 12- صفحه 36.
[2] تنبيه الخواطر- جلد 2- صفحه 134.
[3] مستدرك الوسايل- جلد 13- صفحه 55.
[4]وسايل الشيعه- جلد 12- صفحه 11.
منبع: حوزه نت