اجرای سیاست فیلترینگ در فضای مجازی، یکی از امور پذیرفته شده، ضروری و مورد اجرای بسیاری از کشورها به منظور تأمین اهداف مختلف آن‌هاست. کشور ما نیز در اجرای دقیق و صحیح این مطلوب، مستثنی نیست.
امروزه بهرهمندی از فضای مجازی گستره وسیعی پیدا کرده و بسیاری از افراد جامعه در سنین مختلف از امکانات و قابلیت‌های خیره‌کننده و رو به پیشرفت آن در جهت اهداف خود استفاده کرده و زندگی فردی و اجتماعی خود را ارتقا می‌بخشند. از سوی دیگر بخش زیادی از همین کاربران بر این اعتقادند که عدم نظارت هوشمندانه و حاکمیتی در استفاده از فضای مجازی و مقابله با هنجارشکنان و برهم‌زنندگان نظم جامعه می‌تواند سبب بروز آسیب‌های فردی و اجتماعی فراوانی شده و بسیاری از سرمایه‌های مادی و معنوی جامعه را در معرض نابودی و فرسایش قرار دهد.
بسیاری از کشورهای مدعی آزادی بیان و دسترسی آسان به جریان آزاد اطلاعات، به دلیل آگاهی از فرصت‌ها و تهدیدهای فضای مجازی، در مقام عمل هیچگاه به این ادعای خود پایبند نبوده و اجازه انتشار هر نوع مطلبی که به اهداف و سیاست‌های آنها خدشه وارد سازد را نداده و به نوعی از محدودیت و فیلترینگ باور دارند.
امروزه بسیاری از کشورها از فیلترینگ به عنوان یک ضرورت حاکمیتی استفاده کرده و بر اجرای آن مصمم بوده و اجازه هیاهوسازی علیه قانونی که به نفع ارزش‌ها و سیاست‌های پذیرفته شده آن‌هاست را نمی‌دهند. بازجویی و بازخواست جدی نمایندگان کنگره آمریکا از مدیر شبکه اجتماعی تیک تاک، جلوگیری از فعالیت عمیق و اثرگذار جبهه جریان مقاومت در شبکه‌های اجتماعی، ممانعت از انتشار و حذف هرگونه تصویری از سردار جبهه مقاومت و چهره شاخص مبارزه با تروریسم بین‌المللی شهید حاج قاسم سلیمانی و ... تنها نمونه‌هایی از اعمال محدودیت و فیلترینگ حاکم بر جهان غرب است و از نگاه آنها یک مسأله معمولی، الزامی و کاملاً پذیرفته شده می‌باشد.
در کشور ما که برای حفظ و حاکمیت ارزش‌های توحیدی و اسلامی فداکاری‌های زیادی صورت گرفته، طبیعی و لازم است که هر مسئول آگاه و متعهدی نسبت به آسیب‌های اجتماعی ناشی از رهاشدگی فضای مجازی همچون ترویج دروغ، اباحه‌گری، تساهل و تسامح، شکسته شدن بنیان خانواده‌ها، ایجاد یأس و ناامیدی در جامعه و شیوع مشکلات و بیماری‌های روانی و بعضاً جسمی، حساسیت بیشتری به خرج داده و بر تلاش و جدیت برای مدیریت فضای مجازی بیفزاید.
طرح صیانت از فضای مجازی یکی از طرح‌های راهبردی و مهم و شجاعانه‌ای است که با هدف ساماندهی فضای مجازی و استفاده عالمانه و هوشمندانه از ظرفیت‌های آن در جهت پیشرفت و تعالی افراد جامعه و کشور و کاستن از میزان تهدیدهای مختلف آن تدوین شده است. اجرای این طرح مستلزم ممانعت از انتشار محتواهای خلاف اخلاق، ارزش‌ها و سیاست‌های کلان نظام اسلامی است. تجربه اجرای فیلترینگ سکوهای خارجی در جریان اغتشاشات سال گذشته و در نتیجه اقبال مردم به سکوهای داخلی نشان داد که اگر قابلیت‌های شبکه‌های داخلی تقویت شود، تمایل مردم نسبت به استفاده از آنها بیشتر می‌شود. از این رو لازم است که مسئولان به تلاش خود در ایجاد زیرساخت‌های اینترنت ملی سرعت بخشیده و سعادت مادی و معنوی جامعه را در بستری پاک و در ابعاد مختلف فراهم کنند.
هرچند ممکن است طرح صیانت مانند هر طرح دیگری نیازمند اصلاح، بازنگری و ارتقا باشد؛ اما ایجاد هیاهو و عقده‌گشایی سیاسی نسبت به اجرای این طرح امری خلاف مصالح کشور است. شایسته است بانیان این طرح از طریق همفکری بیشتر با نخبگان جامعه و کارشناسان رسانه، در فضایی فارغ از جوسازی برخی از سیاسیون، بر رشد و تعالی این طرح افزوده و زمینه بهرهمندی همه افراد جامعه از اهداف مادی و معنوی آن را فراهم سازند.