یکی از پاشنه آشیلهای تصمیمگیری در کشور، تأثیرپذیری از فضای برساخته در اطراف مسائل مهم کشوری است که نیاز به تصویب و تأیید دارد؛ مجلس شورای اسلامی که در آن نمایندگان بیشترین ارتباط را با رسانهها دارند در تیررس تصمیمسازی به جای تصمیمگیری است که متأسفانه اشتباهاتی همانند تصویب FATF یا برجام در کارنامه آن وجود دارد.
یکی از مشکلات در عرصه تصمیمگیری کشور و مدیریت سیستماتیک آن، وجود بخشی در درون است که همچون دیگر اجزای تصمیمساز، قادر به درک شرایط کلان کشور و راهبردهای کلان نظام اسلامی نیست.
مثلاً بخش پیشران اقتصاد کشور تاکنون در اختیار طیفی از اساتید این رشته بوده است که به عنوان تئوریپرداز در دولتهای مختلف، مسائل کلی اقتصاد کشور را تدوین و آن را به عنوان کار علمی و دانشگاهی برای اجرا بر روی میز اقتصاد کشور قرار دادهاند؛ اما این صاحبان کلید اقتصاد، در برخی از مواقع تنها از زاویه اقتصاد به اقتصاد نگریسته و توجهی ندارند که گاه اقتصاد دارای سویههای امنیتی و سیاسی است.
لوایح FATF از جمله مباحث شکلگرفته در فضای تصمیمگیری کشور بود که متأسفانه برخی کارشناسان اقتصادی تنها از ناحیه اقتصاد به آن نگریستند و با نادیده انگاشتن جهات فوق امنیتی و مؤثر بر کارکرد منطقهای و جهانی کشورمان، خواهان تصویب سریع و بدون ملاحظه آن شدند.
برشماری تبعات اقتصادی پیوستن به این کنوانسیون بینالمللی، یکی پس از دیگری و هشدار نسبت به تأخیر در تصویب این لوایح، آنچنان به صورت ویژه از سوی تحلیلگران اقتصادی و حامیان سیاسی آنها دنبال میشد که برونرفت از شرایط سردرگمی در تصویب یا عدم تصویب آن، هیچگاه به صورت طبیعی مسیر خود را طی نکرد و جلسات مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان و در نهایت مجمع تشخیص مصلحت دچار حواشی جنجالی فراوانی شد.
متأسفانه، افزون بر جزئینگری، برخی سیاستمداران در همآوایی با تعدادی از چهرههای اقتصادی، انتظار داشتند که در شرایط جنگی و تشدید فشارهای اقتصادی بر کشور، ایران شاگرد خوب کلاس دیگران باشد و با رویکردی حداقلی، یک معاهده سختگیرانه و پرخطر را به امضا برساند.
امروز و در پنجمین سالگرد تصویب این لوایح در مجلس و پایبندی کشورمان به بیش از چهل بند از مصوبات FATF لازم است نگاهی به فضای رسانهای و تحلیلی شکلگرفته در اطراف آن داشته باشیم تا بدانیم بیاعتنایی به برخی سرخطهای مشکوک رسانهای و تشخیص تحلیل جامع و ناظر به مصالح عالی کشور از تحلیل تکبُعدی و سطحینگر، یک مؤلفه لازم برای مسئولان کشوری است.
خودتحریمی، محروم کردن کشور از فواید برجام، بهانهتراشی به نفع دشمن، استمراربخشی به تحریمها، کاهش وجهه بینالمللی کشور، تحقق خواست طرف غربی در نپیوستن به این کنوانسیون، جلوگیری از ثبت موفقیت FATF به نام حسن روحانی و... از جمله نکات مطرح شده در رسانهها است که امروز مرور آنها، انسان را متوجه کاذب بودن برخی موجهای خبری میگرداند؛ امواجی اختلالی که فرایند تصمیمگیری را به تصمیمسازی تبدیل و در نهایت چرخه مدیریت را دچار اشتباه از درون خواهد کرد.