مسخره کردن و تحقیر دیگران یکی از گناهان و رذایل اخلاقی

موضوع: مسخره کردن و تحقیر دیگران یکی ازگناهان و رذایل اخلاقی

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَىٰ أَنْ يَكُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَىٰ أَنْ يَكُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ.

ای اهل ایمان نباید گروهی گروه دیگر را مسخره کنند، شاید مسخره شده ها از مسخره کنندگان بهتر باشند و نباید زنانی زنان دیگر را مسخره کنند شاید مسخره شدهها از مسخره کنندگان بهتر باشند و از یکدیگر عیب جویی نکنید(حجرات، ۱۱)

توضیح :

خداوند حکیم چه زیبا در کتاب خودش انسانها را هدایت میکند و به تمامی انسانها راه و چاه بندگی را یاد میدهد. یکی از مسائلی که خداوند به آن تاکید میکند که انسان نباید آن را انجام دهد تمسخر است چون تمسخر آفت ایمان است و هم دنیایش را نابود میکند و هم آخرتش را. چون در مسائل دینی ما میخوانیم فردی که مسخره میکند اگر یک روز از عمرش باقی باشد باید به سزای عملش در دنیا برسد و بعد بمیرد.

یکی از ناپسندترین صفات اخلاقی، تمسخر و طعنه زدن به دیگران است که ریشه در تکبر و خود بزرگ بینی دارد و در آیه ی مذکور به دلیل نهی از تمسخر دیگران اشاره شده آن اینکه شاید مسخره شوندگان از رتبه ی بهتری نسبت‌به مسخره کنندگان نزد خداوند برخوردار باشند. قرآن مسخره کردن را صفت جاهلان میداند؛ زیرا‌تنها کسی که فضل و مراتب انسانها را از دریچه ی تقوا نبیند و به امتیازات موهوم دنیوی دل خوش سازد، افراد فرودست خود را مورد طعنه و استهزاء قرار میدهد شایان توجه است که مصداق مطرح شده در این آیه تمسخر گروهی از مؤمنان نسبت به اقوام دیگر میباشد. این امر از سویی نشان دهنده ی رواج بیشتر این نوع تمسخر از دیرباز تاکنون است و از سوی دیگر، به پیامدهای بیشتر آن نسبت به تمسخر فردی اشاره دارد.

حدیث پیامبر اکرم صلی الله عليه و آله: «مَنْ أذل مُؤْمِناً أَذَلَّه الله؛ کسی که مؤمنی را خوار شمارد، خدا او را ذلیل خواهد کرد.»(امالی طوسی : ص ۱۸۲ ح۳۰۶)

در روایت بالا پیامبر وعده داد که اگر مومنی را مسخره کنید حال به هر روش و با هر شیوه خداوند آن فردی که مسخره میکند را خوار و ذلیل میکند.