یکی از صفات ناپسند و ورذیله اخلاقی بکار بردن القاب توهین آمیز است زیرا این کار آبروی فرد را میبرد.
. . . وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولَئِكَ
هُمُ الظَّالِمُونَ
... و یکدیگر را با لقبهای ناپسند صدا نزنید؛ نشانه علامتی است اینکه انسانی را پس از ایمان آوردنش به لقب زشت علامت گذاری کنند. و کسانی که از این امور ناهنجار و زشت نکنند ستمکارند. (حجرات ۱۱)
توضیح: یکی از صفاتی که به شدت از آن نهی شد بکار بردن القاب زشت برای یکدیگر است. خصوصا اگر این القاب را در حق مومنان باشد.
خداوند در این آیه اشاره میکند که همدیگر را با لقب زشت و توهین آمیز صدا نزنید. زیرا این کار آبروی آن فرد را میبرد . متاسفانه برخی از افرادی که ایمان آوردند و مومن هستند همدیگر را با نام و لقب تمسخر آمیز صدا میزنند و این کار در بین آنها شایع است.
در بخش پایانی آیه ی قبل به یکی از گناهان هم ریشه با تمسخر؛ یعنی صدا زدن افراد با لقبهای ناپسند اشاره شده است. متأسفانه گاهی بخاطره مزاح یا خنداندن دیگران آنان را با آن صفت و لقب میخوانند.
حدیث پیامبر اکرم صلی الله عليه و آله «سه چیز است که دوستی انسان را با برادر مسلمانش صفا میدهد -1 همیشه با خوشرویی با او برخورد کند ۲_ هرگاه در مجلسی با او بنشیند برایش جا باز کند - به آن اسم و نامی که بیشتر آن را دوست دارد او را بخواند و صداکند.» (کافی ج ۲ ، ص۳۶۴ ،ح۳)
در روایت فوق پیامبر به سه مسئله اشاره کرد که این سه مورد زمانی که انجام گیرد موجب شادی بین دو مسلمان میشود. یکی از این سه مورد این است که مسلمانان همدیگر را با نام نیک صدا بزنند.