بی بی دو عالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اسوه یک بانوی ولایی است که هیچکس به اندازه آن بانوی بزرگوار در راه ولایت مداری رشادت و فداکاری نکرد، او که در ولایت مداری از آیات قرآن کریم الهام می‌گرفت چنان از حریم ولایت پاسداری و دفاع می‌کردند که سرانجام با رشادت و صلابت تمام در این راه شهید شدند. در این مطلب به ادامه نمونه‌های ولایی بودن حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می‌پردازیم.
یکی دیگر از نمونه‌های بارز ولایتمداری و ولایی بودن حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها این بود که همیشه همسر بزرگوارشان که ولی خدا بودند را در همه زمینه‌ها یاری می‌کردند و هرجا که مولای متقیان حضرت علی علیه السلام استنصار و طلب یاری می‌فرمودند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پیشگام در این امر بودند ما نیز باید از آن بانوی بزرگوار الگو بگیریم و ولی امر مسلمین مقام شامخ ولایت، حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای حفظه الله را در تمام زمینه‌ها و تمامی ابعاد ولایی او یاری کنیم، چرا که یاری کردن این سید که از اولاد حضرت زهرای مطهر سلام الله علیها است یاری رساندن به حضرت ولی عصر عجل الله است و یاری رساندن به حضرت ولی عصر عجل الله در واقع یاری رساندن به خداوند متعال و دین مبین اسلام است، پس به این نتیجه رسیدیم که یاری رساندن به مقام شامخ ولایت فقیه یاری رساندن به خداوند متعال است و اینکه خداوند متعال را یاری کنیم یعنی به قله‌های رفیعی از توفیق اسلامی نائل آمده‌ایم، چنانچه حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:«اَيُّهَا الْيَفَنُ الْكَبِيرُ الَّذِي قَدْ لَهَزَهُ الْقَتِيرُ، كَيْفَ أَنْتَ إِذَا الْتَحَمَتْ أَطْوَاقُ النَّارِ بِعِظَامِ الْأَعْنَاقِ وَ نَشِبَتِ الْجَوَامِعُ حَتَّى أَكَلَتْ لُحُومَ السَّوَاعِدِ. فَاللَّهَ اللَّهَ مَعْشَرَ الْعِبَادِ وَ أَنْتُمْ سَالِمُونَ فِي الصِّحَّةِ قَبْلَ السُّقْمِ وَ فِي الْفُسْحَةِ قَبْلَ الضِّيقِ، فَاسْعَوْا فِي فَكَاكِ رِقَابِكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُغْلَقَ رَهَائِنُهَا. أَسْهِرُوا عُيُونَكُمْ وَ أَضْمِرُوا بُطُونَكُمْ وَ اسْتَعْمِلُوا أَقْدَامَكُمْ وَ أَنْفِقُوا أَمْوَالَكُمْ وَ خُذُوا مِنْ أَجْسَادِكُمْ فَجُودُوا بِهَا عَلَى أَنْفُسِكُمْ وَ لَا تَبْخَلُوا بِهَا عَنْهَا، فَقَدْ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ»، وَ قَالَ تَعَالَى «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ»؛ فَلَمْ يَسْتَنْصِرْكُمْ مِنْ ذُلٍّ وَ لَمْ يَسْتَقْرِضْكُمْ مِنْ قُلٍّ، اسْتَنْصَرَكُمْ وَ لَهُ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ، وَ اسْتَقْرَضَكُمْ وَ لَهُ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ، وَ إِنَّمَا أَرَادَ أَنْ يَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا. فَبَادِرُوا بِأَعْمَالِكُمْ تَكُونُوا مَعَ جِيرَانِ اللَّهِ فِي دَارِهِ، رَافَقَ بِهِمْ رُسُلَهُ وَ أَزَارَهُمْ مَلَائِكَتَهُ، وَ أَكْرَمَ أَسْمَاعَهُمْ أَنْ تَسْمَعَ حَسِيسَ نَارٍ أَبَداً، وَ صَانَ أَجْسَادَهُمْ أَنْ تَلْقَى لُغُوباً وَ نَصَباً؛ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ. أَقُولُ مَا تَسْمَعُونَ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلَى نَفْسِي وَ أَنْفُسِكُمْ، وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيل»[۱]«اى پير کهن سال! اى کسى که پيرى در سراسر وجودت نفوذ کرده! چگونه خواهى بود آن زمانى که طوقهاى آتشين به گردنها افکنده مى شود و غلهاى جامعه دست و گردن را به يکديگر مى بندد و چنان فشار مى دهد که گوشت هاى ساق دستها را مى خورد. خدا را خدا را! اى بندگان خدا! اکنون که سالم و تندرست هستيد و پيش از آنکه بيمار شويد و اکنون که در حال وسعت به سر مى بريد، پيش از آنکه در تنگناى زندگى قرار گيريد فرصت را غنيمت بشمريد و کوشش کنيد گردن خود را از زير بار مسئوليتها رها سازيد پيش از آنکه درهاى رهايى به روى شما بسته شود. چشمها را در دل شب بيدار داريد، شکمها را لاغر کنيد، گامها را بکار گيريد، اموال خود را انفاق کنيد و از جسم وتن خويش بکاهيد و بر جان و روان خود بيفزاييد و در اين کار بخل نورزيد. خداوند سبحان فرموده: «اگر خدا را يارى کنيد، شما را يارى مى کند و گامهايتان را استوار مى دارد» و نيز فرموده است: «کيست که به خداوند قرض نيکو دهد تا چند برابر به او عطا کند و براى چنين کسى پاداش والايى است». به يقين خدا به سبب ضعف و ناتوانى از شما يارى نطلبيده و قرض گرفتنش از شما (انفاق در راهش) به سبب کمبود نيست. او از شما يارى خواسته در حالى که لشکرهاى آسمانها و زمين از آن اوست و شکست ناپذير و حکيم است و (همچنين) از شما درخواست قرض کرده در حالى که گنجهاى آسمانها و زمين به او تعلق دارد و بى نياز و شايسته ستايش است. او خواسته است شما را بيازمايد که کدام يک نيکوکارتريد.
حال که چنين است به اعمال نيک مبادرت ورزيد تا همنشين همسايگان خدا در سراى جاودان او باشيد. نزد کسانى که خداوند، پيامبران خود را رفيق آنها ساخته، فرشتگان خود را به ديدارشان فرستاده و حتى گوشهايشان را از اينکه صداى خفيف آتش دوزخ را بشنوند رهايى بخشيده و بدنهايشان را از ملاقات هرگونه رنج و ناراحتى مصون داشته است. اين فضل و رحمت الهى است که به هر کس بخواهد مى دهد و خداوند صاحب فضل عظيم است. من آنچه را مى شنويد مى گويم (و به شما اتمام حجت مى کنم) و خداوند را براى خود و شما به يارى مى طلبم و او کفايت کننده امور ما و بهترين حامى ماست.»، بنا بر این فرمایش مولای متقیان حضرت علی علیه السلام اگر خداوند متعال و معصومین علیهم السلام و ولایت فقیه از آحاد مردم یاری طلب کنند در واقع این علاوه بر اینکه یک مسئولیت بزرگ بر دوش تمامی آحاد مردم است بلکه نوعی آزمایش بزرگ الهی است که اگر از عهده آن به درستی برآییم به یکی از بزرگترین توفیقات الهی نائل آمده‌ایم و باید به این نکته بسیار مهم توجه کنیم که خداوند متعال با آن همه عظمتش نیازی به یاری انسان‌ها که مخلوقات حقیر اویند ندارد بلکه در واقع این استنصار و طلب یاری او که از کلام معصومین علیهم السلام و ولایت فقیه بر می‌آید آزمایش بزرگ الهی است که در روز قیامت از این مسئولیت بزرگ سوال خواهد شد.
یکی از بزرگترین مصادیق یاری خداوند متعال و یاری معصومین علیهم السلام و ولایت فقیه، ترک گناهان است، چرا که در واقع این گناهان است که موجب این می‌شود که مشغله‌های زیادی به وجود آید که یاد خداوند متعال و فرستاده‌های او در باطن و روح ما فراموش شود و موجب این شود که ما خداوند متعال و امام زمانمان و نایب بر حق امام زمانمان را یاری نکنیم، حضرت امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «أَمَا وَالله إِنَّكُمْ لَعَلَى دِينِ اللهِ وَدِينِ مَلَائِكَتِهِ فَأَعِينُونَا عَلَى ذَلِكَ بِوَرَعَ وَاجْتِهَادٍ أَمَا وَاللَّهِ مَا يَقْبَلُ اللهُ إِلَّا مِنْكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَكُفُّوا أَلْسِنَتَكُمْ وَصَلُّوا في مَسَاجِدِكُمْ وَعُودُوا مَرْضَاكُمْ فَإِذَا تَمَيَّزَ النَّاسُ فَتَمَيَّرُ ورَحِمَ اللهُ امْرَأَ أَحْيَا أَمْرَنَا فَقِيلَ وَمَا إِحْيَاءُ أَمْرِكُمْ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ فَقَالَ تَذْكُرُ ونَهُ عِنْدَ اهل العِلْمِ وَالدِّينِ وَاللُّب»[۲]«به خدا قسم! شما بردین خدا و ملائکه او هستید، پس ما را بر دینتان با دوری از حرام و تلاش یاری کنید. به خدا قسم اعمال به خاطر قبول ولایت ما جز از شما پذیرفته نمی شود، پس خودنگهدار باشید و زبانتان را حفظ کنید، در مساجد حاضر شوید و بیماران همدیگر را عیادت کنید! وقتی مردم تمایز دارند، شما نیز تمایز داشته باشید خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده کند عرض شد: احیای امر شما چیست؟ فرمودند اینکه امامت و معارف ما را نزد صاحبان علم و دین و عقل یاد کنید».
یکی از مهم‌ترین نکاتی که در مورد یاری ولی خدا باید در نظر داشته باشیم این است که اگر بخواهیم با ولی خدا در روز قیامت و جهان آخرت محشور شویم لازمه آن این است که در این دنیا ولی خداوند را یاری کنیم و به استنصار و طلب یاری او لبیک دهیم، چنانچه حضرت امام حسن علیه السلام در این مورد می‌فرمایند:«مَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وأعانَنا بِلِسانِهِ وقاتَلَ مَعَنا أعدَاءَنا بِيَدِهِ فَهُوَ مَعَنا فِي الجَنَّةِ في دَرَجَتِنا. ومَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ وأعانَنا بِلِسانِهِ ولَم يُقاتِل مَعَنا أعداءَنا فَهُوَ أسفَلُ مِن ذلِكَ بِدَرَجَتَينِ ، ومَن أحَبَّنا بِقَلبِهِ ولَم يُعِنّا بِلِسانِهِ ولا بِيَدِهِ فَهُوَ فِي الجَنَّةِ»[۳]«هر كه در دل ما را دوست بدارد و با دست و زبانش ما را یاری کند و در كنار ما عملاً با دشمنانمان بجنگد، در بهشت با ما همدرجه خواهد بود و هر كه در دل ما را دوست بدارد و با زبانش ياريمان رساند، ولى در كنار ما با دشمنانمان نجنگد، دو درجه پايين تر از آن قرار خواهد گرفت و هر كه در دل ما را دوست بدارد، اما با زبان و دست خود ياريمان نرساند، او نيز در بهشت خواهد بود».
نکته دیگری که در مورد یاری رساندن به ولی خدا باید به آن توجه کنیم این است که این یاری رساندن ولی خدا فقط محدود به یاری رساندن عملی نیست بلکه یاری رساندن زبانی نیز باید محقق شود به عبارت دیگر اگر مثلاً کسی نقص جسمانی داشت و نمی‌توانست ولی خدا را در جنگ که یاری رساندن عملیست یاری کند مسئولیت این یاری رساندن از نظر یاری رساندن زبانی بر عهده اوست و و نباید از مسئولیت یاری رساندن زبانی شانه خالی کند، چنانچه از امام جعفر صادق علیه السلام پرسیدند:«يَا اِبن رَسُولِ اللهِ! إِنِّي عَاجِزُ ببَدَني عَنْ نُصْرَتِكُمْ، وَ لَسْتُ أَمْلِكُ إِلا الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِكُمْ، وَاللَّعْنَ عَلَيْهِمْ، فَكَيْفَ حَالي ؟ فَقَالَ لَهُ الصَّادِقُ علیه السلام :حَدَّثَنِي أَبي عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِهِ ، عَنْ رَسُولِ اللهِ أَنَّهُ قَالَ: مَنْ ضَعُفَ عَنْ نُصْرَتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلَعَنَ فِي خَلَوَاتِهِ أَعْدَاءَنَا ، بَلَّغَ اللَّهُ صَوْتَهُ جَمِيعَ الْأَمْلاكِ مِنَ الثَّرَى إِلَى الْعَرْشِ»[۴]«اى فرزند رسول خدا! من از نظر بدنی عاجزم که شما را یاری نمایم و هیچ کاری نمی توانم دریاری شما انجام دهم مگر اینکه از دشمنان شما برائت و بیزاری جویم و بر آنها لعنت بفرستم پس حالم چگونه است؟ امام علیه السلام فرمودند حدیث کرد مرا پدرم از پدرش از جدش پیامبر عظیم‌الشأن صلی الله علیه و آله و سلم که فرمودند هر که ضعیف باشد از یاری رسانی به ما اهل بیت، پس لعنت فرستد در خلوتگاه‌های خود بر دشمنان ما که خداوند صدای او را از تمامی سرزمین‌ها به عرش خود می‌رساند»، بنابراین بر ما است که از بانوی مطهر اسلام حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در ولایت مداری او در زمینه یاری رساندن به ولی خدا الگو بگیریم و امام زمانمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و همچنین نایب برحق ایشان که مقام معظم رهبری حفظه الله هستند را در تمامی امور ولایی یاری کنیم، چرا که تاریخ اسلام این را به وضوح نشان می‌دهد که بیشترین ضربه‌هایی که به دین مبین اسلام و حکومت‌های اسلامی وارد شد به خاطر عدم یاری کردن ولی خدا بوده است نمونه بارز آن این است که پس از اینکه پیامبر عظیم‌الشأن صلی الله علیه و آله و سلم رحلت نمودند مردم به خاطر عدم یاری کردن ولی خدا که حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام بود موجب این شدند که آن حضرت والامقام و آن ولی خدا به حق ولایت و خلافت خود نرسد و آن همه رخنه و گسستگی به دین مبین اسلام و حکومت اسلامی و زندگی مردم وارد شود، بر ما است که از بانوی مطهر اسلام حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها الگو بگیریم و همچنان که آن بانوی بزرگوار در راستای یاری نمودن ولی خدا آن همه تلاش و مجاهدت و جانفشانی کردند و سرانجام نیز در همین راه شربت شهادت را نوشیدند، ما نیز رهبر معظم انقلابمان را که ولی خدا و نایب بر حق امام زمان عجل الله است را یاری کنیم که از مصادیق بارز این یاری کردن همین حضور در تمامی عرصه‌هایی که موجب تقویت نظام مقدس جمهوری اسلامی است از جمله انتخابات و راهپیمایی‌ها می‌باشد.
پی نوشت
[۱] نهج البلاغه، خطبه ۱۸۳
[۲] دعائم الإسلام، نعمان بن محمد بن حیون مغربی، جلد ۱، صفحه ۶۳
[۳] بحارالانوار، جلد ۲۷، صفحه ۱۰۱، حدیث ۶۴
[۴] بحارالانوار، جلد ۲۷، صفحه ۲۲۳