پیامبر معظم اسلام با دو زن ازدواج کردند، اما طولی نکشید که آنها را طلاق دادند؛ زیرا هر دو زن به مقام نبوت و پیامبری آن حضرت، جسارت ورزیدند.
ملحدان و اسلام‌ستیزان از هر روشی برای خدشه و ایجاد شبهه نسبت به مقام شامخ پیامبر معظم اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله و دعوت ایشان استفاده می‌کنند، اما متاسفانه این روش‌ها از هیچ پشتوانه منطقی و عقلانی و حتی منصفانه برخوردار نیست. برخورد گزینشی با متون نقلی و احادیث، یکی از مهم‌ترین روش‌های حق‌ستیزان می‌باشد.
در کتاب کافی که یکی از منابع کهن حدیثی شیعه است، چنین گزارش شده: «خاتم الانبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله با دختر ابی‌الجَون از قبیله کِندة ازدواج کرد. پس از آنکه ابراهیم فرزند پیامبر از ماریه قبطیه از دنیا رفت، آن زن گفت: «اگر محمد، پیامبر و فرستاده بود، فرزندش هیچ‌گاه از دنیا نمی‌رفت».[1] برداشت نادرست ملحدان از این گزارش آن است که نزدیکان پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز در نبوت ایشان تردید داشتند.
در پاسخ به این شبهه باید به چند نکته اشاره کرد:
الف- کسی که این جریان را گزارش کرده، «حسن بصری» یکی از عالمان اهل‌تسنن است، از این‌رو، این جریان به صورت یک نقل تاریخی ثبت شده و نه به صورت یک حدیث. به همین جهت است که برخی عالمان شیعه، سند این گزارش را ضعیف و نامعتبر اعلام کرده‌اند.[2]
ب- با چشم‌پوشی از ضعف سند، این گزارش به صورت ناقص و تقطیع‌شده ارائه شده است. اصل این گزارش مربوط به ازدواج پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله با دو زن می‌باشد که پیامبر مهربانی‌ها به دلیل بی‌احترامی آن دو زن به ایشان، هر دو را طلاق دادند.
طبیعی است وقتی دو زن نادان و غافل نتوانند جایگاه و شخصیت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله را در زندگی زناشویی حفظ کنند، نسبت به جایگاه نبوت ایشان نیز تردید خواهند کرد، تا جایی که یکی از آنها در جریان فوت ابراهیم، شبهه مطرح کرده و نبوت ایشان را زیر سوال برد.
ج- حتی اگر فرض کنیم یکی از همسران و نزدیکان پیامبر چنین سخنی را در مورد ایشان مطرح کرده بود، همچنان نتیجه دلخواه اسلام‌ستیزان و ملحدان برداشت نمی‌شد؛ زیرا اثبات نبوت و پیامبری توسط شهادت و تایید اطرافیان و دوستان پیامبر نیست که اگر انکار و تردید داشتند، منتفی شود؛ بلکه مهم‌ترین راه اثبات پیامبری، ارائه معجزات می‌باشد که این کار بارها برای مردم صدر اسلام صورت پذیرفته بود.
بنابراین این گزارش هیچ ارتباطی با تردید و پرسش نزدیکان خاتم الانبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله ندارد؛ بلکه در مورد بی‌ادبی و جسارت یکی از زنان مسلمان نسبت به پیامبر سخن می‌گوید.
پی‌نوشت:
[1]. کلینی، محمد، کافی، ج5، ص421، اسلامیة.
[2]. مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول، ج20، ص176، اسلامیة.