یکی از ابزارهای استیلای فرهنگ غربی، تحریف تقویم و خالی نمودن آن از حقایقی است که حقیقت حقوق بشر غربی را رسوا می‌کند؛ از جمله روز هشتم مارس که باید آن را به جای روز بزرگداشت زن، سالروز ظلم و جنایت نظام سرمایه‌داری علیه زن دانست.
روز زن و سرپوش بر روی جنایت | دست بردن در تقویم و جابه‌جایی مناسبت‌های آن و یا وارونه‌نمایی واقعیت‌های تاریخی، یکی از روش‌های کهنه برای سرپوش گذاشتن بر روی حقیقت است که بسیاری از صاحبان قدرت برای رسیدن به اهداف خود، به چنین ترفندهایی متوسل شده‌اند؛ همانند تغییر تاریخ هزارساله ایرانی در دوره پهلوی و تبدیل آن به تاریخ شاهنشاهی که برای اهداف سیاسی بوده و مهم‌ترین هدف از آن، عادی‌سازی نظام دیکتاتوری در میان افکار عمومی ایرانیان است.[۱]
همچنین می‌توان به نمونه دیگری اشاره کرد، برای نخستین‌بار در سده دوم میلادی، ششم ژانویه به عنوان سالروز تولد حضرت مسیح علیه‌السلام گرامی داشته می‌شد؛ اما در سده چهارم، کلیسای کاتولیک رم، این تاریخ را ۲۵ دسامبر و غسل تعمید آن حضرت را ششم ژانویه اعلام کرد که پس از کش‌وقوس‌های فراوان، سرانجام بیشتر مسیحیان جهان این مناسبت را در ۲۵ دسامبر جشن گرفتند.
سبب انتخاب ۲۵ دسامبر به عنوان میلاد پیامبر مسیحیان آن است که در آن عصر، پرستش ایزد مهر در اروپا رواج و نفوذ بسیار داشت و ۲۵ دسامبر روز تولد مهر بود و برای به فراموشی سپردن آن، این روز را تولد حضرت عیسی مسیح اعلام کردند.[۲]
هرچند دست بردن ارباب کلیسا در تقویم از نظر آنان خیرخواهانه بوده است؛ اما علی‌رغم آن، بازهم چیزی از ناپسندی و زشتیِ بازی با تقویم کم نمی‌شود.
اما فاجعه‌بارتر از نمونه‌های اشاره شده، باید به روز زن یعنی هشتم مارس اشاره کرد. روزی که در بسیاری از کشورهای غربی تعطیل بوده و هر ساله در آن برای بزرگداشت دستاوردهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی زنان جشن گرفته می‌شود؛ اما بیشتر مردم از اینکه چرا چنین روزی برای بزرگداشت مقام زن در نظر گرفته شده است، اطلاعی ندارند و این تصور عمومی وجود دارد که هشت مارس، سالروز تولد یک زن بزرگ بوده و یا اینکه در آن، زنان توانسته‌اند حادثه مهمی را رقم بزنند.
اما واقعیت بسیار دورتر از این خوش‌بینی بوده و چیزی عکس این تصور رخ داده است. در قرن نوزدهم بسیاری از زنان که مجبور به کار بودند از شرایط سخت‌کاری و تبعیض در دستمزدها و انتظار یکسان کارفرمایان از کارگران زن و مرد ناراضی بودند. زنان کارگر در یک کارخانه نساجی شهر نیویورک آمریکا در اعتراض به این وضعیت، دست به اعتصاب زدند. صاحب این کارخانه به همراه نگهبانان به منظور جلوگیری از همبستگی کارگران، این زنان را در محل کارشان محبوس کرد و به صورت مشکوکی آنجا آتش گرفت و در نتیجه این حادثه ۱۲۹ تن از زنان کارگر در این آتش سوختند![۳]
بنابراین، ماهیت روز جهانی زنان اشاره به جنایت اروپا و آمریکا در حق زنان دارد. مسئله‌ای که در سالروز این جنایت علیه زنان هیچ اشاره‌ای به آن نمی‌شود و حقیقت این روز که در تقویم گنجانده شده است به کلی نادیده گرفته می‌شود.
اما نکته تلخ و اندوه‌بار این ماجرا این است که برخی سلبریتی‌ها با جهت‌دهی رسانه‌ای غربی‌ها همراه شده و حاضر گشته‌اند به جای روز ولادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها که بر مردان دیگر ترجیح یافته و صاحب کمالاتی کم‌نظیر بوده است را نادیده گرفته و به جای چنین روزی که کرامت یافتن زن به معنای واقعی رخ داده است، روزی برابر هشتم مارس که در واقع روز ظلم به زنان است را گرامی بدارند!
پی‌نوشت:
[۱]. مرکز بررسی اسناد تاریخی، B2n.ir/z08069.
[2]. خبرگزاری صداوسیما، https://www.iribnews.ir/0061bs.
[3]. دنیای اقتصاد، https://www.magiran.com/article/3327980.