"هیولا" تصویر شبیه‌سازی‌شده‌ای از دنیای مدرن

11:39 - 1403/04/23

هوش مصنوعی که چندسالی است در متن اکثر امورات بشر امروزی قرار گرفته و به تدریج در حال رشد کارکرد و فراگیری در زمینه‌های مختلف است، پا جای پای آدمی می‌نهد تا انسانیتش را خاموش و او را تبدیل به ماشین کند.

در سال ۲۰۴۴، جهان تحت کنترل هوش مصنوعی است و احساسات به‌ عنوان تهدیدی برای جامعه تلقی می‌شوند، چراکه بشر به دلیل پایبند بودن به احساساتش در انجام کار‌ها ناتوان می‌شود. شخصیت اصلی، گابریل (با بازی لئا سیدو)، تصمیم می‌گیرد با استفاده از یک ماشین پیشرفته، DNA  خود را از احساسات پاک کند تا عملکرد بهتری داشته باشد. این ماشین او را در زندگی‌های گذشته‌اش غوطه‌ور می‌کند تا او در طی این مسیر از هرگونه احساسات شدید رهایی یابد.

"برتراند بونلو" در "هیولا" تأثیر و عملکرد هوش مصنوعی را در زندگی انسان به تصویر می‌کشد. داستان از آنجایی آغاز می‌شود که "گابریل" به دنبال حذف احساسات و عواطفش است تا زندگی آرام‌تری داشته باشد.

سناریو با داستان‌های پیچیده و کمی گیج‌کننده، فلش‌بک‌هایی به گذشته‌ و آینده‌ی "گابریل" می‌زند. در این‌ بین او قرار است با آزمایش‌های طاقت‌فرسا و با کنترل 3 احساس کلی خود، به آرامش در سایه‌ی بی‌خیالی برسد: ترس، عشق و علاقه به جورج و عصبانیت.

درخشش لئا سیدو در نقش "گابریل"، کادربندی‌های حرفه‌ای و جذاب، تعلیق و هیجان در سراسر فیلم، بازی با الفاظ و دیالوگ‌های به‌جا، از نکات مثبت و برجسته این اثر است.

برکسی پوشیده‌ نیست از بدو اختراعات و فناوری‌های جدید بشر، چالش‌های زندگانی آدمی بسیار کم شده است. با این‌ وجود، از القای تصویر غلطی از هوش مصنوعی و کاربرد و کارکردش در "هیولا" نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. خیابان‌های خلوت و آرام، مردم بی‌خیال و ساکت، آرامش‌های مثال‌زدنی، رقص و پای‌کوبی و خوش‌گذرانی همیشگی، از اِلِمان‌هایی به شمار می‌رود که سوغات حیات جعلی و مصنوعی است که این فیلم به ارمغان می‌آورد. جایگزین کردن عروسک‌های چینیِ قدیمی با عروسک‌های جدید و پیشرفته، نماد دیگری از هوش مصنوعی است که به‌عنوان جایگزین بازوی کار و فعالیت انسانی آینده معرفی می‌شود.

در نهایت نقطه عطف داستان را می‌توان در قسمتی از داستان قلمداد کرد که در کنار بیان ضعف‌های ابزار هوش مصنوعی (ازجمله خاموش شدن عواطف انسانی، خاموش شدن احساسات، حذف درد و آلام، عدم درک صفاتی مثل بزرگ‌منشی و کمال و ...)، دیالوگی رد و بدل می‌شود که قدرت وجودیِ انسان را به‌ عنوان موجودی ذی‌شعور بر پهنه حیات خلقت به رخ می‌کشد:

خطر زیباست، قوی است، زنده است ... .

با این اوصاف تماشای "هیولا" برای فرد آگاه نسبت به ظرفیت‌های انسانی در بستر اجتماع (در مقابل هوشِ شبیه‌سازی‌شده‌ی انسانی)، ضرری نخواهد داشت.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 0 =
*****