حمایت از مظلومان پاراچنار و دیگر نقاط دنیا در کنار حمایت همه‌جانبه از مردم مظلوم فلسطین، نه تنها مطابق با اصول قانون اساسی در جمهوری اسلامی است؛ بلکه به حفظ وحدت در امت اسلامی نیز کمک می‌کند.
بی‌تردید پایه و سنگ بنای «جمهوری اسلامی » در ایران بر اساس شعار دفاع از مظلوم و مبارزه با استکبار و ستمکاران پی‌ریزی شده است. ایرانیان مردمی رنج دیده بودند که سال‌ها، حاکمان مستبد و وابسته به دولت‌های استعماری را تحمل کردند و با چشمان خود، گسترش هر چه بیشتر تبعیض‌ها در توزیع ثروت ملی و همچنین کاهش روز به روز عزت و استقلال سرزمین مادری خویش را مشاهده نمودند. اما مردم مسلمان و مظلوم ایران، با آغاز فعالیت‌های اعتراضی امام خمینی رحمه‌الله، گمشده خویش را در پناه آن عالم مجاهد یافتند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و تحکیم پایه‌های سیاسی و مردمی آن، یکی از مهم‌ترین اقدام‌های مسئولان، تنظیم قانون اساسی و برگزاری انتخابات در این مورد بود تا زمینه پذیرش بین‌المللی انقلاب نوپا در ایران فراهم گردد. از این‌رو، اصولی در قانون اساسی گنجانده شد تا بتواند به خوبی برای سال‌های پیش‌رو، نقشه‌راه را به همگان نشان دهد.
با توجه به آنکه امام خمینی رحمه‌الله به عنوان رهبر انقلاب اسلامی، در زمره عالمان دینی بودند، کاملا طبیعی بود که دوست‌داران و مردم مسلمان پیروی ایشان، انتظار تأسیس یک حکومت دینی بر پایه‌های اصول اسلامی را داشته باشند؛ از این‌رو، اصل 12 قانون اساسی به صراحت اعلام می‌دارد: «دين رسمى ايران، اسلام و مذهب جعفرى اثنىعشرى است و اين اصل الى الابد غير قابل تغيير است».
همچنین مبارزه با ظالمان و حمایت از مظلومان در چندین اصل از اصول قانون اساسی به صراحت بیان شده است؛ اصل 2 قانون می‌گوید: «جمهورى اسلامى، نظامى است بر پايه ايمان به كرامت و ارزش والاى انسان و آزادى توأم با مسؤوليت او در برابر خدا كه از راه نفى هرگونه ستم‌گرى و ستم‌كشى و سلطه‌گرى و سلطه‌پذيرى به‌دست می‌آید».
صراحت و عمومیت بند 16 از اصل سوم قانون اساسی در این‌باره بیشتر است: «دولت جمهورى اسلامى ايران موظف است براى نيل به اهداف مذكور در اصل دوم، همه امكانات خود را براى امور زير به كار برد، از جمله تنظيم سياست خارجى كشور بر اساس معيارهاى اسلام، تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و حمايت بی‌دريغ از مستضعفان جهان».
پس جمهوری اسلامی را باید نعمتی الهی دانست که خود را متعهد به حمایت از تمام مظلومان جهان و نه فقط مسلمانان می‌داند. تاریخ نه چندان طولانی تأسیس انقلاب اسلامی در ایران نشان می‌دهد که مسئولان به یاری مردم، بارها به شعار مهم ظلم‌ستیزی و حمایت از مظلومان عمل کرده‌اند؛ حمایت‌های تسلیحاتی و اقتصادی از مسلمانان بوسنی در دهه 90 میلادی؛ حمایت از مردم قحطی‌زده سومالی در سال 1390 شمسی و دیگر حمایت‌ها از مردم مظلوم دنیا.
با این حال، گاه در عمل به این اصل مهم در قانون اساسی، سستی و کوتاهی به چشم می‌خورد؛ در ماه‌های اخیر که مردم دنیا شاهد حملات بی‌رحمانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه و کشتار فجیع مردم مظلوم آن سرزمین هستند، جمهوری اسلامی بیش از گذشته به حمایت از آنان پرداخته، اما همزمان مسلمانان در دیگر کشورها مانند شیعیان پاراچنار نیز مورد هجوم و تجاوز وحشیانه دشمنان قرار گرفته‌اند که نباید از آن غافل شد.
از این‌رو، انتظار و خواسته خیرخواهانه امت مسلمانان از حاکمیت در جمهوری اسلامی آن است که حمایت‌های صریح و علنی از مظلومان پاراچنار را در دستور کار قرار دهند؛ زیرا هرچند حمایت از فلسطین به عنوان مسئله نخست در دنیای اسلام، ضرورت دارد، اما هیچ منافاتی با حمایت همه‌جانبه و همزمان از دیگر مظلومان دنیا ندارد و چه بسا بتوان با مدیریت صحیح در سیاست خارجی و به‌کارگیری تمام ظرفیت رسانه‌ای، هر چه زودتر به تحقق شعار «وحدت اسلامی» دست یافت.