رهروان ولایت ـ قرآن کریم در آیات بسیاری به توصیف بهشت و پاداش مومنان پرداخته است؛ یکی از این موارد، سوره «الرحمن» است. در این سوره خداوند متعال به زیبایی به توصیف بهشت پرداخته و خصوصیات و جزئیات نعمت‌های بهشتی را شرح می‌دهد که پاداش کوچکی برای مومنین و فرمان‌بران دستورات الهی در دنیاست؛ این سوره زیبا در روایات معصومین(علیهم‌السلام) به «عروس» قرآن معروف است.[1]
ما برای رعایت اختصار ترجمه آیات این سوره را با حذف آیات تکراری آن ذکر می‌کنیم:
براى كسي‌كه از مقام پروردگارش بترسد دو بهشت است(مراد از خوف از مقام رب، عبادت براى خود خداست، نه براى كسب بهشت و نه براى ترس از دوزخ؛ بنابراين، اين آيه راجع به مقربين و مُخلَصين است كه عبادتشان فقط براى ذات حضرت حق است و هیچ نیتی غير از او ندارند)*
آن دو بهشت داراى انواع از ميوههاست*
در آن دو بهشت، دو چشمه جاری‌ست*
در آن دو بهشت از هر نوع ميوه‌اى يك جفت است(يك ميوه‌اى كه در دنيا بوده و بهشتيان آن‌را از قبل مىشناختهاند و يك ميوه‌اى كه در آن‌جاست و هنوز آن‌را نديدهاند و حالا بدان دست مىيابند)*
تكيه زنندگانند بر فرشهایى كه داخل آن‌ها از حرير است و ميوه چيده شونده آن دو بهشت نزديك و در دسترس است(آنان تكيه می‌زنند بر فرشهایى كه داخل آن از ابريشم ضخيم است، تا چه رسد به ظاهر آن كه از ابريشم بسيار بهتر و با ارزش‌تر است و ميوههاى اين دو بهشت را كه بايد بچينند و بخورند، نزديك است و به مجرّد دست بردن، به دست آيد و همه دسترس است)*
در روى آن فرشها - و يا در آن بهشتها - زنانى هستند كه نظر خود را فقط به زوج خود انداخته و أبداً اراده غير آن‌ها را نمىكنند و قبل از این ازواج، هيچ فردى از انسان و يا از جن، آنان را لمس نكرده است*
این زنان، در درخشندگى و تابناكى همانند ياقوت و مرجان مىباشند*
و از آن دو بهشت، پایين‌تر و پست‌تر، دو بهشت ديگر است(اين دو بهشت گرچه شبيه به دو بهشت سابقاند، ولى از جهت منزلت و قدر و قيمت، فضل و شرفشان پایين‌تر و ارزش آن‌ها كمتر است. چون دو بهشت قبل، متعلق به اهل اخلاص بود كه از مقام پروردگارشان در خشيت و ترس بودند و خدا را به جهت خدایي‌اش عبادت مىنمودند و طبعاً از مخلَصين و مقربين بودند؛ و اين دو بهشت متعلق به دسته پایين‌تر از آن‌هاست و آنان اصحاب يمين هستند كه خدا را يا به جهت ترس از جهنم و يا به جهت طمع در بهشت عبادت مىكنند.*
برگهاى درختان اين دو بهشت، از شدت طراوت و سبزى، رنگ‌شان به سياهى و پُر رنگى می‌زند*
در آن دو بهشت، دو چشمه است كه هر دو مىجوشند*
در آن دو بهشت، درخت ميوه و نَخل، و درخت انار است*
در آن بهشتها زنان نيكو سيرت و زيبا هستند*
حوريههایى كه همگى در خيمه‌هايشان محفوظ و مصون هستند*
آنان بر رفرف سبز، و عبقرى نيكو تکیه می‌زنند (رَفْرَفٍ پارچه سبز رنگى است كه از آن، براى نشستن استفاده مىكنند و «عَبْقَرِيّ» نوعى از فرشهاى نفيس است)*
این آیات، توصیف مختصری از بهشت بود که در قرآن کریم بیان شده است و جا دارد که انسان، به آن سرا و این نعمت‌های جاودانه دل ببندد و فریب شیطان و این زندگی زودگذر دنیا را نخورد و این بهشت را با جهنمی پر از درد و آه و عذاب عوض نکند.
-----------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. مستدرک الوسائل، ج4، ص 351.