چکیده: علی بن ابی طالب(علیه‌السلام) بالاترین و کامل‌ترین مظهر اسمای حسنای خداوند سبحان و از چنان درجه و مرتبه‌ای برخوردار است که عقول بشر از درک و وصف آن عاجز و ناتوان هستند؛ و چون حضرتش مظهر حق است، میزان و معیار تشخیص حق از باطل خواهد بود و هر کسی با علی(علیه‌السلام) باشد با حق است و هرکس در مقابل علی(علیه‌السلام) باشد در گروه باطل خواهد بود.
هرگز شناخت و معرفت نسبت به وجود مطلق و بی‌نهایت خداوند تبارک و تعالی امکان‌پذیر نیست، مگر آن‌که به شاخص‌ترین مظهر اسماء و صفات الهی و بالاترین علامت و نشانه‌ی اوصاف الهی و مخزن سرِ ربوبی رجوع کرد؛ و همانا وجود گرامی اهل بیت(علیهم‌السلام) و مشخصا وجود نازنین امیرالمومنین علی بن ابی طالب(علیه‌السلام) آینه تمام نمای همه اسماء و صفات الهی هستند که چیزی جز کمال، جمال و جلال خداوند را نشان نمی‌دهند.
علی بن ابی طالب(علیه‌السلام) انسان کامل، برترین شخصیت و عصاره عالم خلقت، مقرب‌ترین و شبیه‌ترین انسان‌ها بعد از پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌واله) به وجود مقدس حق‌تعالی می‌باشد، چنان‌که رسول اکرم(صلی‌الله‌علیه‌واله) دربارۀ خلقت وجودی حضرت می‌فرماید: «من و علی از یک نور واحد خلق شدیم»[1] و هم‌چنین خود حضرت دربارۀ خویش می‌فرمایند: «برای خداوند بزرگ‌تر از من نشانه‌ای نیست».[2]
تمامی اهل بیت(علیهم‌السلام) و در صدر آن، وجود مقدس و نورانی امیرالمومنین(علیه‌السلام) از آن جهت که مظهر بی‌واسطه خدای سبحان است، کامل‌ترین مظهر او محسوب می‌شود، به عبارت دیگر حضرت مظهر اسم اعظم خداست، اسمی که همه اسماء فعلی حق تعالی زیر پوشش آن قرار دارد. اسم اعظم تنها یک لفظ نیست بلکه یک مقام و در عالی‌ترین درجه و مرتبه هستی است و از همین رو پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌واله) دربارۀ امیرالمومنین(علیه‌السلام) این چنین می‌فرماید: «یا علی جز خدا و من هیچ کس تو را آن‌گونه که شایسته است نشناخت».[3]
در این جا ما به دو تا از اسماء الهی اشاره می‌کنیم و آن را با وجود مولای‌مان امیرالمومنین(علیه‌السلام) بر اساس منابع اهل سنت تطبیق می‌کنیم.
1. یکی از اسماء فعلی خداوند «ولی» است آن‌چنان که قرآن کریم می‌فرماید:«وَ هُو الوَلِیُ الحَمیِد[شوری/28]» و امیرالمومنین(علیه‌السلام) مظهر اتم و اکمل این اسم شریف و صاحب ولایت کلیه(تشریعی و تکوینی) است. که قرآن کریم می‌فرماید:« إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ[مائده/55] ولى شما تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آوردهاند همان كسانى كه نماز بر پا مىدارند و در حال ركوع زكات مىدهند».
علمای شیعه و سنی بر این‌که این آیه در شأن علی بن ابی طالب(علیه‌السلام) نازل شده است، اتفاق نظر دارند.[4]
2.یکی دیگر از اوصاف خداوند «حق» است و حضرت امیر(علیه‌السلام) مظهر اتم این اسم است، آن‌جا که هم شیعه و هم سنی از پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌واله) نقل می‌کنند: «علی با حق است و حق با علی است».[5]
بنابراین امیرالمومنین(علیه‌السلام) بالاترین و کامل‌ترین مظهر اسمای حسنای خداوند سبحان بعد از نبی اکرم(صلی‌الله‌علیه‌واله) می‌باشد و از چنان درجه و مرتبه‌ای برخوردار است که عقول بشر از درک و وصف آن عاجز و ناتوان هستند؛ و چون حضرتش مظهر حق است، میزان و معیار تشخیص حق از باطل خواهد بود و هر کسی با علی(علیه‌السلام) باشد با حق است و هرکس در مقابل علی(علیه‌السلام) باشد در گروه باطل خواهد بود.
_______________________________________________
پی‌نوشت:
[1]. موسوعه امام علی بن ابی طالب، ج8، ص64.
[2].بحار الانوار، ج23، ص206.
[3]. موسوعه امام علی بن ابی طالب، ج8، ص50.
[4]. كتاب المواقف ، ج 3 ، ص 601، نشر دار الجيل بیروت؛ سیوطی، تفسیر الدر المنثور، ذیل ایه؛ امام طبرانی، تفسیر الکبیر، ذیل آیه؛ آلوسی، تفسیر روح المعانی، ذیل ایه.
[5]. تاريخ مدينة دمشق، ج20، ص361؛ المستدرك على الصحيحين ج3، ص134؛ مسند أبي يعلي، ج2، ص318، ح1052؛ كنز العمال في سنن الأقوال والأفعال، ج11، ص285.
نظرات
سلام ممنون که به وبلاگم سر زدید.برام دعا کنید تا بتونم بر عشق غلبه کنم..
سلام وب زیبایی داری ولی منظور از عشق؟
امیدوارم به چیزی که میخوای برسی