چکیده:پستی و رذالت و بی‌شرمی این وهابیان تا به جایی است که حتی به گنبد و بارگاه پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌واله) نیز رحم نکرده و به تخریب آن نیز فتوا می‌دهند.
مسأله ساختن بارگاه و گنبد و بنای بر قبور، یکی از سنت‌هایی است که مسلمانان در طول تاریخ اسلام بدان عمل نموده و هیچ یک از مذاهب چهارگانه اهل سنت بر حرمت و حتی کراهت آن حکم نکرده‌اند. ولی فرقه جعلی و خبیث «وهابیت» با بنیان‌های فکری «ابن تیمیه» با این عمل مخالفت نموده و آن‌را از مظاهر شرک دانسته و بر حرمت آن فتوا داده‌اند.
ابن تیمیه می‌گوید: «مقبره‌هایی که بر روی قبور انبیا و صالحین از عامه و اهل بیت ساخته شده، همه از بدعت‌های حرامی است که در دین اسلام وارد شده است».[1] کمیته استفتای وهابیت نیز بر شرک‌بودن این امر فتوا دادند و اعلام کردند: «بنای بر قبور، بدعتی منکر است که در آن غلو در تعظیم صاحب قبر و راهی به سوی شرک است، لذا باید این بناها تخریب و با زمین یکسان شود تا با این بدعت مقابله شده و راه شرک بسته شود».[2]
پستی و رذالت و بی‌شرمی این وهابیان تا به جایی است که حتی به گنبد و بارگاه پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌واله) نیز رحم نکرده و فتوا به تخریب آن نیز داده‌اند؛ «ناصرالدین البانی» با ابراز تأسف نسبت به بارگاه نبوی در ییشنهادی به دولت آل سعود می‌گوید: «به اعتقاد من، اگر دولت سعودی می‌خواهد داعی توحید داشته باشد، باید گنبد سبز بر روی قبر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را به حالت سابقش برگرداند».[3]
قرآن و بنای بر قبور
اگر به قرآن کریم دقت کنیم خواهیم دید، در برخی آیات به این مساله اشاره کرده و ساختن مقبره را جایز دانسته است، به طور مثال در داستان اصحاب کهف می‌فرماید: «فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِم بُنْيَانًا رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا [کهف/21] پس [عدهاى] گفتند بر روى آن‌ها ساختمانى بنا كنيد پروردگارشان به [حال] آنان داناتر است [سرانجام] كسانى‌كه بر كارشان غلبه يافتند، گفتند: حتما بر ايشان معبدى بنا خواهيم كرد».
خداوند در این آیه پیشنهاد عده‌ای (که به اعتقاد مفسرین اهل سنت از مومنین و مسلمانان بودند[4]) مبنی بر ساختن مسجد بر روی قبور اصحاب کهف را مطرح می‌کند و این‌کار را مذموم نمی‌شمارد و از آن نهی نمی‌کند. همین سکوت و عدم نهی خداوند متعال دلالت تام و کاملی بر جواز ساختن بنا بر روی قبور می‌باشد.
«آلوسی» در تفسیر روح البیان در ذیل همین آیه می‌گوید: « «لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا» یعنی در آن غار، مسجدی می‌سازیم تا در آن نماز خوانده و به مکان آن‌ها تبرک جویند». جواز تبرک به قبور اصحاب کهف در کلام آلوسی واضح و روشن است و شیعه غیر از این چیزی نسبت به قبور انبیا و اولیای الهی نمی‌گوید و تمام هر آن‌‌چه می‌خواستیم بگوییم با همین یک آیه به اثبات رسید.
امّا دلیلی که وهابیون برای این اعتقاد باطل خود به آن استناد می‌کنند، چند حدیث است که در آن‌ها از ساختن بنا بر روی قبر نهی شده است. اما این روایات غالبا از لحاظ سندی ضعیف و یا مربوط به قوم یهود می‌باشند که از لحاظ دلالی با مشکل بسیاری روبرو است. هم‌‌چنین این روایات با روایاتی که ساختن بنا بر روی قبر را جایز می‌دانند، در تعارض هستند. که بیان آن از ظرفیت این نوشتار خارج است.[5]
در نتیجه: ساختن بارگاه و گنبد و بنای بر قبور از نظر قران کریم، نه تنها نهی نشده، بلکه قرآن بدان نیز امر فرموده است و فطرت انسان و تمامی عقلا بر این امر صحه گذاشته و آن را عبادت غیر خداوند و شرک قلمداد نمی‌کنند. و فقط این وهابیان خبیث هستند که بدون توجه به ماهیت این مسأله و بدور از فرموده‌های قرآن کریم، آن را حرام و شرک می‌شمارند.
_____________________________________________
پی‌نوشت
[1]. منهاج السنه، ج2، ص435.
[2]. اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء، شماره فتوا7210.
[3]. تحذیر المساجد من اتخاذ القبور مساجد، البانی، ص68 و 69.
[4].تفسیر ابی السعود، ج5، ص215؛ تفسیر کشاف، ج2، ص245؛ تفسیر بیضاوی،ج2،ص8؛ البحر المحیط، ابوحیان اندلسی، ذیل آیه.
[5]. برای مطالعه این احادیث و نقد آن‌ها به کتاب «سلفی‌گری و پاسخ به شبهات» تألیف «علی اصغر رضوانی» و کتاب «بنای بر قبور» تألیف «حسین غیب غلامی» مراجعه فرمایند.