روحانی شهیدی که کاسه سرش را جدا کردند

دوران دفاع مقدس سرشار از دلاورمردی‌ها و ایثارگری‌های مردان بزرگی بود که بی‌هیچ چشم داشتی جان خود را در راه حفظ اسلام و وطن تقدیم نمودند. روحانیت نیز در کنار سایر اقشار مردم به وظیفه ایمانی و ملی خود عمل کرده و شهدای گران‌قدری را به این نظام تقدیم نمودند. در دوران دفاع مقدس از هر ۱۰۰۰ طلبه ۴۰ نفر به درجه رفیع شهادت نائل آمده‌اند، حال آن که این آمار در بقیّه اقشار از هر ۱۰۰۰ نفر ۴ شهید می‌باشد[1] که نشان دهنده میزان 10 برابری شهدای روحانی نسبت به سایر اقشار است.

متاسفانه دشمن با هدف «روحانیت هراسی» و برای تکمیل پروژه «اسلام هراسی» اقدام به تخریب چهره روحانیت در میان مردم می‌نماید. یکی از روش‌های دشمن، القاء عدم مشارکت روحانیت در مقاطع حساس کشور مانند دوران دفاع مقدس است. آمار شهدای طلبه خصوصا علمای بزرگی همانند شهدای محراب، گواه روشنی بر کذب بودن این مدعاست.

یکی از شهدای گرامی که قشر روحانی تقدیم نمود «محمدحسن شریف طبع» معروف به «شریف قنوتی» است. او نخستین روحانی مجروح و اسیر جنگ تحمیلی و نخستین شهید روحانی دفاع مقدس است، او نخستین نماینده امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) بود که در جنگ تحمیلی به شهادت رسید، نخستین فرمانده شهید جنگ‌های چریكی و پارتیزانی، تشكیل دهنده گروه‌های مسلح به امر امام‌خمینی(رحمة‌الله‌علیه) در سال 1342، نخستین برگزار كننده تظاهرات در شهرستان بروجرد تا جایی كه به عنوان رهبر انقلاب بروجرد معرفی شد، نخستین تشكیل دهنده ستاد پشتیبانی از جبهه‌های جنگ و حمایت از جنگ زدگان در بروجرد، نخستین ارسال كننده محموله‌های تداركاتی از بروجرد به مناطق جنگی به ویژه خرمشهر، نخستین گروه اعزامی از بروجرد به خرمشهر جهت دفاع ازشهر و نخستین گروه مدافع در خرمشهر به نام «لشكر الله اكبر» كه همراه برادران ارتشی و سپاهی به مدت 35 روز مقاومت كردند.[2]

این طلبه شهید که قیام امام خمینی(رحمة‌الله‌علیه) را احیاگر اسلام در عصر جدید می‌دانست، هم‌چون سایر رزمندگان به سوی خرمشهر شتافت. با نگاهی به وضعیت خرمشهر و شرایط حساس زمان جنگ، به جرئت می‌توان گفت شهید قنوتی، یکی از عوامل اصلی و اساسی توقف ارابه جنگی عراق در منطقه بود. درگیری در کوچه‌های خرمشهر، درگیری چریکی در خیابان‌ها و حتی در مناطق مسکونی، سبب زمین‌گیر شدن دشمن شد.[3]  

شیخ شریف، پس از مقاومت شجاعانه و ممانعت از سقوط شهر و پیش‌روی دشمن در نهایت به آرزوی دیرینه خود نائل گشت. او پس از مجروح شدن و اثابت چندین گلوله به اسارت نیروهای عراقی درآمد. عراقی‌ها خیال می‌کردند، امام‌خمینی(رحمة‌الله‌علیه) را اسیر کرده‌اند. آن‌ها اطراف شیخ را گرفته بودند و هلهله و شادی می‌کردند و فریاد می‌زدند: «اسرنا الخمینی! اسرنا الخمینی! ما خمینی را اسیر کرده‌ایم».[4]

بدون شک مقاومت شهید شریف قنوتی و نیروهایش در خرمشهر، این امکان را برای مسئولان کشوری و لشکری فراهم کرد تا بتوانند در برابر دشمن ایستادگی کنند. شجاعت وی در برابر نیروهای عراقی آن‌ها را وادار کرد تا به فجیع‌ترین شیوه او را به شهادت برسانند.

یکی از عراقی با سرنیزه به طرف شیخ شریف حمله‌ور شد و از سمت چپ سرنیزه را در شقیقه شیخ فرو برد و چرخاند. از شیخ فقط آیه «انا لله و انا الیه راجعون» شنیده شد. ضربه دوم را که زد، فریاد شیخ به «الله اکبر» بلند شد، ضربه سوم که پیشانی شیخ را از هم درید. شیخ زبانش را لای دو دندان گذاشت تا آرزوی شنیدن ناله را به دل دشمن بگذارد. عراقی‌ها چشمان او را از حدقه بیرون آوردند ولی صدای ناله شیخ شریف قنوتی را نشنیدند.
آن سفاک با همان سرنیزه کاسه سرشیخ را جدا کرد. جمجمه‌اش را از جای عمامه برداشت. مغز سر شیخ نمایان شد و پس از افتادن کاسه سر به روی آسفالت گرم خیابان چهل متری خرمشهر، مغز سر شیخ نیز به روی زمین قرار گرفت، بعد بدن مقدسش به آرامی به حالت نشسته کنار زمین افتاد. بعثی‌های جنایت‌کار در اطراف بدن مقدس شیخ شریف به رقص و پای کوبی پرداختند؛ هلهله می‌کردند و فریاد می‌زدند: «قتلنا الخمینی، قتلنا الخمینی، ما خمینی را کشتیم...». [5] دشمن جنایت‌کار به این حد نیز اکتفا نکردند و پیکر پاکش را به بند کشید و در خیابان های شهر می‌چرخاند.[6]

استاد کلامی زنجانی درباره این شهید بزرگوار چنین سروده‌اند :[7]

از قـُنــوتی آن شــریـف نـام‌دار      اسـتقامـت مانـده ما را یادگا ر

اولـیـن روحــــانی خـونـیـن کــفـن      شد به خونین شهر، شیرخط شکـن

آن چـریکی که دلی چون شیر داشت     تا نفس می‌زد به لب تکبیر داشت

خون این شهید روحانی، هدف پلید دشمن در ترویج «روحانیت هراسی» را خنثی خواهد نمود. روحش شاد و راهش پر روه‌رو باد.

----------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت
[1]. http://noorehowzeh.ir/?p=9760
[2]. http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=140575
[3]. http://revolution.shirazu.ac.ir/?p=4820
[4]. http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=140575
[5]. همان.
[6]. http://revolution.shirazu.ac.ir/?p=4820
[7]. http://sh-ghonoti.blogfa.com/post/15