1. انفاق از بهترینها:
«یا ایها الذین آمنوا انفقوا من طیبات ما كسبتم» 1 ؛
«ای كسانی كه ایمان آورده اید، از چیزهای پاكیزه‌ای كه به دست آورده اید، انفاق كنید.»
2. انفاق از آنچه مورد نیاز است:
«ویؤثرون علی انفسهم ولو كان بهم خصاصة» 2 ؛
«و هر چند در خودشان احتیاجی [مبرم] باشد، آنها را بر خودشان مقدم می‌دارند.»
از گلوی خود ربودن وقت حاجت همت است
ورنه هر كس وقت سیری پیش سگ نان افكند 3
3. از آنچه به آن دلبستگی دارید:
«لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون» 4 ؛
«هرگز به نیكوكاری نخواهید رسید تا از آنچه دوست دارید، انفاق كنید.»
حكایت:
معمر بن خلاد می‌گوید: «هرگاه ابوالحسن الرضا علیه السلام غذا می‌خورد، قدحی برایش می‌آوردند و كنار سفره‌اش می‌گذاشتند و حضرت از بهترین غذاهایی كه برایش می‌آوردند، مقداری برمی داشت و در آن قدح می‌گذاشت و پس دستور می‌داد آن را به مستمندان بدهند و آن گاه این آیه را تلاوت می‌فرمود: «فلا اقتحم العقبة» سپس می‌فرمود: «علم الله عزوجل انه لیس كل انسان یقدر علی عتق رقبة فجعل لهم السبیل الی الجنة 5 ؛
خداوند می‌دانست كه هر انسانی توانایی آزاد كردن بنده‌ای را ندارد، از این رو این راه را برای رسیدن به بهشت برای آنان قرار داد.»
پی نوشت:
1) بقره/267.
2) حشر/9.
3) صائب.
4) آل عمران/92.
5) وسائل الشیعه، ج 6، ص 329، ح 1.
منبع:سایت ذی طوی نوشته خدامرادسلیمان