ازدواج با افراد دارای مشاغل خاص

21:22 - 1395/04/27

چکیده: کسی که شغلش در شهر خودش نیست، و یا طوری است که به مدت چند روز یا چند هفته نمی‌تواند در کنار همسرش باشد، باید با کسی ازدواج کند که شرایطش را می‌پذیرد و نکاتی که بیان خواهد شد را مورد بررسی قرار دهد

ازدواج

سلام
من پسری 25 ساله و مهندس عمران هستم. خواستگاری دختری رفتم که دبیر دبیرستان می‌باشد. مشکل من این است که پدر ایشان از من کاملاً تحقیق کرده و چون معلم اینجانب هم بوده، مرا می‌شناسد، او به شغلم ایراد گرفته و اینکه شما در یک شهر مستقر نیستید! ضمناً اینجانب در هر یک ماه ده روز مرخصی دارم و همچنین در یک شهر هم ثابت نیستم که انتقالی طرف مقابلم را بگیرم. علاوه بر اینکه در یک شهری هستیم که شغل معلمی کم است. از طرف دیگر ما به همدیگر علاقه شدید داریم و اخلاق ما با همدیگر سازش دارد؛ ولی متاسفانه نمی‌دانم چکار کنم؟ خواهشمند است مرا یاری نمایید.
جواب:
سلام
بسیاری افراد از قبیل نظامی‌ها مثل شما هستند و محل کارشان در غیر شهر خودشان است و این عیب محسوب نمی‌شود. نهایت اینکه همه خانواده‌ها این حالت را قبول نمی‌کنند یا نمی‌توانند با چنین وضعی کنار بیایند؛ به همین خاطر کسی که شغلش در شهر خودش نیست، باید با کسی ازدواج کند که شرایطش را می‌پذیرد؛ اما مشکل مربوط به زمانی است که علاقه ایجاد شود که این، کار را سخت می‌کند؛ چون از یک طرف به خاطر علاقه نمی‌تواند طرف را رها کند و از طرف دیگر خانواده دختر، وضعیت شغلی پسر را قبول نمی‌کنند.
بنابراین یا باید دختر را رها کند یا اینکه موافقت خانواده دختر را برای ازدواج جلب کند. البته مهم‌تر از کسب رضایت طرف مقابل، این است که بررسی کند، آیا خود دختر در شرایطی هست که بتواند فقط ماهی 10 روز در کنار شوهرش باشد و با مشکل روبرو نشود؟ پس حتی رضایت دختر هم کافی نیست. لذا باید بررسی شود و معلوم شود آیا شرایط روحی، فکری و عاطفی دختر به گونه‌ای هست که بتواند به این صورت زندگی کند یا نه؟
پس شما قبل از آن که بخواهی رضایت پدر دختر را جلب کنی، باید این مسأله برایت ثابت شود که آیا دختر می‌تواند با این شرایط کنار بیاید یا نه؟
شاید بگویی اگر خود دختر قبول کند چطور؟ جوابش این است که قبول کردنِ دختر هم در اینجا شاید فایده چندانی نداشته باشد؛ به خاطر اینکه اگر از روی علاقه قبول کرده باشد، ممکن است بعداً کم بیاورد، اگر هم از روی علاقه نبوده نباشد، ممکن است خوب نتوانسته باشد پیامدهای ماهی 20 روز دور بودن از شوهر را تصور کند.
بنابراین برای اینکه دختر بفهمد، آیا می‌تواند تحمل کند یا نه؟ اولاً: باید دید که از نظر عاطفی در چه حدی است؟ آیا معمولاً دوری عزیرانش را به صورت طولانی می‌تواند تحمل کند یا نه؟ بنابراین اگر از نظر عاطفی خیلی شدید نباشد، می‌شود امیدوار بود که کم نیاورد. ثانیاً: باید مشخص شود، آیا به تنهایی میتواند کارهای لازم برای منزل را انجام دهد و ما یَحتاج زندگی را تهیه کند یا نه؟ ثالثاً: باید معلوم شود که آیا خانواده شما و او آمادگی پشتیبانی عاطفی، فکری و عملی از دختر را دارند و اگر مشکل پیدا کرد حاضر هستند به او کمک کنند یا نه؟ رابعاً: باید روشن شود که آیا شما در صورت کم تحملی او، آمادگی داری که مدتی مرخصی بگیری یا اینکه در صورت بی‌صبری کردن او کم نیاوری، از کوره در نروی و به او نگویی که خودت قبول کردی و حالا باید تحمل کنی؛ بلکه به جای این کار با خرید هدیه و انجام کارهایی که مایل به انجام آن هستی، طوری از دلش در بیاوری که قدرت تحملش بالا برود.
اگر مجموع موارد فوق را بررسی کردی و نتیجه مثبت بود، می‌توانی امیدوار باشی که مشکل شدیدی ایجاد نمی‌شود و ازدواج خوبی خواهی داشت.
بعد از این مرحله می‌توانی برای راضی کردنِ پدرش اقدام کنی و با استفاده از مطالب فوق سعی کنی رضایتش را کسب کنی.
موفق باشید.

مشاور: حجه الاسلام کریمی

 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 0 =
*****