تنها هستم و از زندگی خسته شدم...

با سلام؛ تشکر از شما.

با سلام؛
بنده نیز با شما موافق هستم!
متاسفانه دوست گرامی‌ای که مطلب بالا با محوریت سوال ایشان تهیه شده بود نیز یکی از همین قربانی‌ها می‌باشند.
می‌توان موارد زیاد دیگری را هم یافت که ارتباطات و رفاقت‌های مجازی در آنها تنها مانند یک سراب بوده و هیچ‌گاه نتوانسته‌اند، اشخاص مبتلا به خود را حقیقتا سیراب نمایند!
از این رفاقت‌ها، در موارد اندکی هم که منجر به ازدواج شده است، متاسفانه شاهد این هستیم که افراد با مشکلات متعددی روبرو می‌گردند، به گونه‌ای که طرفین نسبت به یکدیگر نتوانسته‌اند اعتماد پیدا نمایند و مدام به یکدیگر شکّ کرده که مثلا از کجا معلوم همسر من با فرد دیگری ارتباط نداشته باشد و...؛ لذا با توجه به بالا بودن ریسک این‌گونه رفاقت‌ها، نه تنها سفارشی نسبت به آن صورت نمی‌گیرد؛ بلکه از آن نهی نیز صورت می‌گردد و به قول محتشم کاشانی: «چرا عاقل کند کاری؛ که باز آرد پشیمانی».[1]

امیدوارم موفق باشید.
---------------------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. محتشم کاشانی، دیوان اشعار، قصیده 77

با سلام؛ لزوم داشتن کار و منبع درآمد، را نمی‌توان انکار کرد و مسئولین نیز موظّف هستند این نیاز را مدیریت کرده و به بهترین نحو ممکن شرایط ایجاد آن را فراهم آورند؛ منتها نکته و سوالی که نباید از آن غفلت کرد این است که منظور از کار چیست؟!
کار مفهومی عام می‌باشد که مصادیق متعددی را می‌توان برای آن درنظر گرفت؛ اما حداقل آن، عبارت است از هر چیزی که برای انسان، درآمدی حلال را فراهم آورد!
متاسفانه برخی، کار را منحصر در مدیریت یا پشت‌میزنشینی می‌دانند و سراغ هیچ فعالیت دیگری نمی‌روند! این گونه افراد ترجیح می‌دهند که روزانه در خانه نشسته و از اموال والدین ارتزاق کنند؛ اما سراغ کاری با درآمد پایین و حتی معمولی نروند؛ که این طرز فکر صحیح نیست!
امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «لَا تَكْسَلُوا فِي طَلَبِ مَعَايِشِكُمْ فَإِنَّ آبَاءَنَا كَانُوا يَرْكُضُونَ فِيهَا وَ يَطْلُبُونَهَا[1] در طلب روزی و نیازهای زندگی تنبلی نکنید؛ چرا که پدران و نیاکان ما به دنبال آن می‌دویدند و آن را طلب می‌کردند!»
سفارشی که به افراد مختلف دارم این است که می‌باید اهل کار بود و از کار خجالت و واهمه نداشت؛ هرچند ممکن است درآمد کاری که پیدا می‌شود قابل توجّه نباشد؛ اما هر چه باشد بهتر از این است که هیچ درآمدی را انسان کسب نکند!
نهایتا انسان می‌تواند در کنار فعالیت فعلی، به دنبال کاری بهتر نیز باشد؛ منتها یقینا با خانه نشینی و تنبلی، انسان به هیچ‌جا نخواهد رسید.
------------------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. ابن بابویه، من لا یحضره الفقیه، ج3، ص157

سلام خدمت شما؛ صمیمانه این موفقیت را خدمت شما تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم در آزمون عملی نیز موفق باشید و باقی مراحل زندگی را نیز با موفقیت طی بفرمائید.
اما در مورد مشکلی که بیان فرمودید باید عرض کنم از سن شما و از جنسیت شما اطلاعی نداریم؛ منتها یقینا هر فردی با هر سن و جنسیتی احتیاج به یک هم صحبت و هم فکر دارد که این نیاز در برخی از زمان‌ها و حالات جلوه‌گری بیشتری خواهد داشت.
البته ضمیر «گفت» که مفرد هست را هم نفرمودید چه کسی می‌باشد؟ اما هرچه که هست این ضمیر مفرد است؛ آیا بقیه اعضای خانواده و دوستان نیز با شما تعامل خوبی ندارند؟
آیا تمامی افرادی که شما را می‌شناسند و در تمامی زمینه‌ها و در تمام زمان‌ها چنین هستند؟
به هر حال دل‌نوشته شما نکات مبهم زیادی دارد.
ولی از همه این صحبت‌ها که بگذریم بسیاری از افراد زمان تنهایی خود را با مطالعه و یا نوشتن پر می‌کنند؛ دو کاری که کمترین خرج را دارد و بیشترین منفعت را می‌توان از آن استفاده کرد.
بیان فرمودید که در آزمونی قبول شدید البته نمی‌دانم دقیقا چه آزمونی است، آزمون تحصیلی یا کاری؛ اما هر چه که باشد یقینا بعد از موفقیت نهایی امید است مقداری از وقت شما را پر کند اما اگر به هر دلیل چنین نشد مناسب با جنسیتی که دارید می‌توانید به مهارت‌های هنری و یا ورزشی و فنی خودتان نیز اضافه کنید که با این کار علاوه بر پر کردن لحظات خالی می‌توانید زمینه را برای رسیدن به موفقیت‌های بیشتر فراهم کنید.
در همین سایت نیز انجمنی وجود دارد که خوشحال خواهیم شد لحظات تنهایی خود را با صحبت و رد و بدل کردن اطلاعات با دیگران سپری نمایید: https://www.btid.org/fa/forums
به هر حال برای شما بهترین‌ها را آرزو دارم و امیدوارم همیشه موفق باشید و پیروز.

سلام خدمت شما؛ این نظر نیز مانند نظر قبل، نکات مبهمی دارد و نمی‌دانیم منظورتان دقیقا از آن مفرد غائب چه کسی هست؛ به هر حال امیدوارم شما نیز به نکات بالا دقت کامل را داشته باشید.
آنچه برای شما باید مهم باشد در کنار احترامی که به بزرگترهای خود خواهید گذاشت، پیدا کردن راه صحیح سعادت و خوشبختی و سپس مقاومت و مداومت در طی آن مسیر و صبوری در مقابل ناملایمت‌های اطرافیان است. قرار نیست شما قربانی باشید کمااینکه قرار هم نیست شما دائما با همه در حال جنگیدن باشید؛ بلکه باید راه را خوب ببینید و با کسب مشورت نزدیک‌ترین راه را برای رسیدن به مقصود انتخاب نمایید. اگر تمایل داشتید می‌توانید در مورد اهداف خودتان و برنامه‌هایتان ما را مطلع نمایید تا با هم فکری به نتیجه برسیم.

موفق باشید و پیروز.