بعد از پنج سال، می‌گویند نمی‌شود!

از نکات مهمی که جوانان باید به آن توجه داشته باشند، تاثیرگذار بودن نظر والدین، در رَوَند ازدواج است؛ بسیار اتفاق افتاده که برخی از جوانان، به خیال خود، همه چیز را تمام شده می‌دانستند؛ اما در هنگام جدّی شدن ماجرای خواستگاری، یکی از طرفین، به راست یا دروغ، ادعا می‌کند که والدینش با این ازدواج مخالف هستند و خواستگاری منتفی است! متاسفانه برای دختری به نام زهرا، همین مشکل ایجاد شده بود. ایشان ماجرا را در انجمن رهروان ولایت چنین بیان فرمودند: «سلام دختری 28 ساله هستم که مدت 5 سال با پسرعمویم به صورت پیامکی ارتباط دارم و عاشق یکدیگر هستیم؛ البته حضوری هیچ صحبتی با هم نداشته‌ایم! الان بعد از 5 سال همه راضی به ازدواج ما هستند جز پدر او که روستایی است و طرز فکری قدیمی دارد؛ او بهانه آورده که چون برادر من، دختر او را نگرفته، اجازه نمی‌دهد پسرش، من را بگیرد! آیا انصاف است با من، که 5 سال از بهترین اوقات عمرم را به پای این پسر ریخته‌ام چنین رفتاری شود؟!»
پاسخ:
عرض سلام و احترام. خواهر گرامی؛ حسّ شما را درک می‌کنیم متاسفانه شما مانده‌اید و یک ارتباط ناصحیح 5 ساله که تا به امروز هیچ ثمری برای‌تان نداشته است، جز وابستگی شدید شما به پسرعموی‌تان!
به دنبال این کلام شما: «همه راضی هستند جز پدر او»؛ سوالاتی ذهن بنده را مشغول کرد! من جمله:
آیا مطمئن هستید تمام خانواده‌ی او راضی به این ازدواج است و فقط عموی شما مخالف می‌باشد؟
این اطمینان را از کجا به دست آوردید؟
حتی یک پله بالاتر! مطمئن هستید پسر عموی شما، شخصاً از شما سیر نشده و پدرش را بهانه نکرده است؟!
متاسفانه مواردی را داشته‌ایم که برخی پسرها بعد از یک ارتباط کم یا زیاد و بعد از اینکه احساس کردند دختر مقابل، دیگر جذابیتی برای‌شان ندارد، به بهانه‌های واهی او را رها، و با دختر دیگری ازدواج کرده‌اند![1]
از شما درخواست می‌کنم که ابتدا در این قسمت به یقین برسید که واقعا پسرعموی‌تان، شما را می‌خواهد!
اگر مطمئن شدید ایشان حقیقتا خواستار شما هستند، در این صورت از او بخواهید به اندازه‌ای که به شما علاقه دارند، تلاش کنند تا پدرشان به این ازدواج راضی شود! «هر که طاووس خواهد، جور هندوستان کشد!»
در کنار این مسئله، فرمودید عموی‌تان «خلق و خوی روستایی دارد»؛ اگر چنین باشد پس قاعدتا بزرگترهای فامیل و آشنایان، در راستای راضی کردن ایشان می‌توانند کمک کننده باشند؛ می‌توانید از آنها بخواهید تا با ایشان صحبت کرده و ایشان را متقاعد سازند تا از لج بازی دست بکشند!
در این مسیر خسته نشوید و در کنار نکات فوق به خداوند توکّل نمائید؛ مطمئن باشید اگر این وصلت، خیر شما باشد، به نتیجه خواهد رسید.
چنانکه خداوند متعال می‌فرماید: «وَ الَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ[عنکبوت/ 69] و آنها که در راه ما حقیقتا تلاش کنند، قطعا به راه‌های خود، هدايت‌شان خواهيم کرد و خداوند با نيکوکاران است».
البته در این مدت هم اگر خواستگارانی برای شما پیدا شد، در موردشان تأمّل بیشتری داشته باشید.

به هر حال امیدوارم خوشبخت شوید.
------------------------------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. در این رابطه مطالعه این لینک خالی از لطف نخواهد بود: احساس کردم حیا ندارد!

منابع براي مطالعه بيشتر:
1. مهري نژاد، سيدابوالقاسم، مباني ازدواج و تشکيل خانواده، تهران، آواي نور، چاپ دوم، 1391
2. بستان(نجفی)، حسين، اسلام و جامعه شناسی خانواده، قم، پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چاپ چهارم، 1388

این مطلب را می‌توانید در انجمن نیز مشاهده فرمائید: http://btid.org/node/89001