هرگاه انسان از راه زراعت، صنعت، تجارت و يا از طريق كارگرى و كارمندى در مؤسسات گوناگون، درآمدى به دست آورد، خمس (يك پنجم) آن به امام عليه السلام و سادات اختصاص مى يابد و بايد آن را در عصر غيبت به فقيه جامع شرايط بدهد.
ابتدای سال خمسی با تعیین از جانب مکلف مشخص نمی شود، بلکه یک امر واقعی است که آغاز سال خمسى براى كسانى كه درآمد تدريجى روزانه دارند (مانند تاجر و كاسب )، از وقتى است كه شروع به كار مى كند و براى كارمند و كارگر اولين درآمد و حقوق آنان است و براى كشاورز و مانند آن، از اولين محصولى است كه برداشت مى كند و چنانچه از مخارج سال زياد آمد، بايد خمس آن را بپردازد.برای کسی که شغل او کاسبی است با شروع کاسبی و برای کشاورز با رسیدن وقت برداشت محصول و برای کارگر و کارمند با دستیابی به اولین درآمد، آغاز می شود.
بنابراین یک روز در سال به عنوان سال خمسی تعیین می شود، که پس از محاسبه مقدار سرمایه در طول یک سال و کسر نمودن تمامی مخارج و هزینه ها و مصارف سالیانه مثل مخارج ازدواج ، پرداخت هدایا هزینه های مسافرت و... یک پنجم سود باقیمانده خمس دارد.
پی نوشت ها: استفتاءات آیت الله خامنه ای م 994، توضیح المسائل مراجع م 1752