-سلام
تا حالا به این فکر کردید که توی این دنیا چه کسی رو از ته دلتون دوست دارید؟
همکلاسی مدرسه تون؟
دوست‌های توی محله و همسایه‌تون؟ بچه‌های فامیل؟
به نظر من از هربچه‌ای که بپرسی چه کسی رو بیشتر از همه دوست داری، اولین جوابش پدر و مادره.
سلام
تا حالا به این فکر کردید که توی این دنیا چه کسی رو از ته دلتون دوست دارید؟
همکلاسی مدرسه تون؟
دوست‌های توی محله و همسایه‌تون؟ بچه‌های فامیل؟
به نظر من از هربچه‌ای که بپرسی چه کسی رو بیشتر از همه دوست داری، اولین جوابش پدر و مادره.
بنظر شما اگه فقط با زبون به پدر و مادرمون بگیم دوستت دارم کافیه؟
یا اینکه باید یه کارهایی هم برای نشون دادن این محبت و دوستی انجام بدیم؟
یه ذره بهش فکر کنین.
وقتی آدم یه نفر رو خیلی دوست داشته باشه، همه کاری براش انجام میده. این کارها رو از ته دل انجام میده تا محبت و دوست داشتنش رو نشون بده. خدای بزرگ با این همه خوبی و مهربونی، با این همه نعمتی که به ما داده، بهترین دوست ما آدم‌هاست!
ماهم خدای آسمون‌ها و زمین رو توی دل هامون خیلی دوست داریم
پس باید بهش این دوستی رو نشون بدیم. اما چجوری؟ با چه کاری؟؟
یکی از این کارها روزه گرفتنه که دوستی ما و خدای مهربون رو بیشتر می‌کنه، ما رو بهش نزدیک تر می‌کنه.
می‌دونم خیلی از شماها هنوز وقت روزه گرفتنتون نیست. ولی روزه کله گنجیشکی برا همین روزهاست.
یه روزه بچه‌گونه برای نشون دادن دوستی دل کوچولوتون با خدای مهربون.