شاید این طور نباشد که با تماشای هر قسمت از برنامه حدوداً یکساعته «سدره» به دانش دینی بیننده افزوده شود، اما حال و هوای حسینی محرم و صفر را میتوان با «سدره» حس کرد؛ چیزی که به نظر میرسد هدف اصلی برنامه بوده و با توجهات حرفهای سازندگان، باید گفت در آن موفق بوده است.
درست که حضرت امام فرمود: «این (صداوسیما) یک دانشگاه عمومی است»، ولی قطعاً این به معنی بیتوجهی به اقتضائات رسانهای مانند تلویزیون نیست. محتوای برنامه های تلویزیونی باید در مجموع مخاطب را به سمت و سویی ببرد که از لحاظ دانش و معرفت پیشرفت کند؛ نه اینکه صرفاً خودش را سرگرم کند و احیاناً به بهانه سرگرمی در دام ابتذال و سطحینگری بیفتد.
اگر کسی تصور کند ارتقای روحی و معرفتی صرفاً با ارتقای سطح دانش ممکن خواهد بود، باید گفت نه رسانه و اقتضائات آن را به درستی درک کرده است، و نه کمترین درکی از انسان دارد. انسانی که در مسیر تعالی است نمیتواند نسبت به هریک از شور و شعور خود بیتفاوت باشد. بنابراین رسانه تراز انقلاب اسلامی نیز باید هر دو جنبه را در دستور کار خود قرار دهد. برنامههای ویژه محرم صداوسیما نیز از این قاعده مستثنا نیستند؛ بلکه بیش از دیگر تولیدات باید متوجه این مسئله باشند.
برنامه تلویزیونی «سدره»، محصول شبکه پنج، یکی از تولیدات ویژه محرم است که بیشتر توجه به جنبه احساسی را در دستور کار خود قرار داده است. استودیوی برنامه در شهر کربلا مستقر است و در طول برنامه که به صورت زنده و به مدت حدود یک ساعت پخش میشود، بیننده شاهد نمایی از گنبد طلایی حرم است که در سیاهی شب میدرخشد. طراحی دکور برنامه به گونهای است که در برابر نمای نورانی حرم، به چشم نمیآید. حتی گاهی مجری و مهمان برنامه نیز با آن پیراهنهای مشکی در سیاهی شب گم میشوند. آنچه که هست، رنگ طلایی حرم حسینی است و دو کتیبه عاشورایی در دو گوشه تصویر.
مهیار عبداللهی، مجری برنامه، صدای دلنشین و آرامشبخشی دارد. ادبیات شاعرانهاش کمتر رنگ و بوی تصنع دارد، و بهاصطلاح توی ذوق مخاطب نمیزند. بخش اصلی «سدره» که با حضور مهمانان برگزار میشود، معمولا به دو بخش تقسیم شده که اولی به گفتگو با کارشناس دینی میپردازد -که این بخش در ایام نزدیک به اربعین به گفتگو درباره خدمات ارائهشده به زائران یا اقدامات فرهنگی در همایش اربعین اختصاص داشت- و دومی به روضهخوانی و ذکر اهلبیت علیهمالسلام. سازندگان خوشقریحه «سدره» در آغاز و میانه برنامه نیز از نماهنگهای مناسب و حسانگیزی بهره بردهاند تا فضای برنامه را آنگونه که میخواهند پراحساس نگه دارند. البته در این میان، از بخش معرفی امامزادگان نیز نباید غافل شد. در این میانبرنامه، امامزادگان کمتر شناختهشده، با تصاویر دلپسند و با اجرا و بیان دلنشین حجتالاسلام علیرضایی به مخاطبان معرفی میشود.
در مجموع به نظر میرسد «سدره» توانسته است در حد قابل قبولی به هدف خودش یعنی همراه کردن مخاطب تلویزیونی با حال و هوای حسینی ایام محرم و صفر برسد. تماشای این برنامه که حدود ساعت 12 نیمهشب پخش میشود، به بینندگان اهل شور و شعور توصیه میشود.