آداب زیارت امام حسین

شهادت امام حسین(ع) و یارانشان و اسارت اهل‌بیت پیامبر(ص)، زمینه آگاهی مردم در دوران بعد را فراهم نمود، اما باز هم این‌گونه نبود که با این شهادت‌ها و اسارت‌ها، مردم دست از تمام انحرافات کشیده و به صلاح کامل رسیدند.

اگر فردی در مصیبتی بالاتر اندوهش به اندازه‌ای شود که روح از بدنش مفارقت کند، نکوهشی متوجه او نخواهد بود، بلکه اجر و پاداشی نیز برای او درنظر گرفته خواهد شد.

عین عبارت «من زار زائرنا کمن زارنا» را به عنوان یک روایت و یا بخشی از روایت نیافتیم؛ با این وجود، می‌توان محتوای موجود در این عبارت را از روایات دیگر برداشت کرد.

تعابیر آمرانه در مورد زیارت سیدالشهداء(ع) را به معنای سفارش بسیار اکید و به این معناست که اگر کسی دوست‌دار واقعی اهل بیت(ع) است، قطعا در زیارت قبر آن بزرگواران به ویژه امام حسین(ع) کوتاهی نخواهد کرد.

بخش اول این روایت که ایستادن اسب هنگام ورود به کربلا باشد، تنها در روضة الشهداء و نیز برخی کتاب‌های متأخر نقل شده، اما بخش دوم روایت که پرسیدن از نام سرزمین باشد و نیز خبر دادن شهادت امام حسین(ع) در منابع متقدم و معتبرتر آمده است.

به نظر می‌رسد که این روایات تنها ناظر به برتری زیارت امام رضا(ع) بر امام حسین(ع) در آن شرایط خاص بوده و نشانگر برتری مطلق چنین زیارتی نیستند.

حضرت خود را آزاد می‌دانست، ولی فقط اراده و خواست خدا را می‌پسندید، زیرا خواست خدا را بهترین سرنوشت و عاقبت می‌دانست. متأسفانه این کافران و مشرکان هستند که با استناد به تقدیر و جبر می‌خواهند گمراهی خود را توجیه کنند

امام رسالت تاریخی همة ادیان توحیدی را بر عهده دارد امام بر اثر قرار گرفتن در مقطع حساس تاریخ و اوج اختناق اموی و خودسری های یزید همة رسالت های پیامبران بر دوش او قرار گرفت...

تمام کارهاى سیدالشهدا(ع) روى حساب بود و علت این که به رغم آگاهى از خطرات سفر، اهل بیت را همراه خود به کوفه برد، الهام بود امام(ع) با این کار، مبلغان خود را به شهرهاى مختلف و حتى به قلب حکومت دشمن فرستاد و پیام خود را به گوش همگان رساند.

این بحث نتیجهء عملى و اعتقادى ندارد از روایاتى که در دست داریم , استفاده مى شود هرچند در این گونه موارد از نظر ظاهرى دیگران امام را غسل دادند, ولى بر اساس روایات در واقع امام بعدی خود را براى غسل دادن پدر رساندند.

«ثار» به معناى خونخواهى آمده و «ثارالله» بودن امام حسین یعنی خداوند، ولىّ دم آن حضرت است و خود او خون آن بزرگوار را از دشمنانش طلب مى‏کند؛ چرا که ریختن خون سیدالشهدا در کربلا، تجاوز به حریم و حرمت الهى و طرف شدن با خداوند است.

یکى از اهداف مهمّ حضرت اباعبدالله این بود که مقررات و قوانین اسلامى از جمله نماز را زنده کرده و اقامه نمایند. در زیارت حضرت مى خوانیم :  گواهى مى دهم نماز را برپاداشتی و زکات را اتیان کردى و امر به معروف و نهى از منکر نمودى ...