امر به معروف

-حیات طیبه وقتی عالم‌گیر می‌شود که امر به معروف و نهی از منکر با همه ظرفیتی که دارد عملیاتی شود. 

-احساس وظیفه برای گسترش خوبی و انهدام بدی، فطری و بدیهی است.

-غالبا خوبی‌ها حاکمند. مواظب باشیم با ترک امر به معروف و نهی از منکر، بدیها را به نام خوبی بر ما مسلط و حاکم نکنند.

-نفاق، یک بیماری است و یکی از راه حل‌های درمان آن، گسترش امر به معروف و نهی از منکر است.

-برای همه افراد جامعه، همانند خانواده خود دلسوزی کنیم.

امر به معروف و نهی از منکر، نیازی به دعوا ندارد؛ بگو و برو!

-با مدارا و محبت می‌توان امور پسندیده را بهتر گسترش داد.

-تصمیم بگیر که خوبی‌ها را فراگیر کنی. خواهی دید که خودت نیز رفتارت خوب‌تر شده است.

-با افراط در سرزنش دیگران، موجب لجاجت آنها نشویم.

-هر چه آمران به حق و امور پسندیده بیشتر و کارآمدتر باشند، دست جبهه حق و ایمان بازتر خواهد بود.

-نیاز امت اسلامی در هر برهه‌ای، ندایی است که همگان را ملزم به یاری دین خدا می‌کند. یاری‌گر دین خدا باشیم.

-عملکرد پسندیده در همه شؤون فردی و جمعی هدف نهایی امر به معروف و نهی از منکر برای ساختن جهان ایده‌آل اسلامی است.