با سلام خدمت شما کاربر گرامی و تبریک دهه کرامت و اعیاد پیش رو
نسبت به مساله ای که فرمودید دانستن چند نکته ضروری است:
1- بعضی از اشخاص از روی لجبازی و وجود مشکلات مختلف اقتصادی و سیاسی و... وجود خدا را انکار می کنند که نسبت به چنین اشخاصی هیچ استدلال و برهانی فایده ندارد و بلکه باید ریشه مشکل را حل کرد.
2- اگر این شخص از روی لجبازی منکر وجود خدا نیست با برهان و استدلال می توان وجود خدا را برای او ثابت کرد.
3- برخی برهان ها و استدلال ها ساده است و خود شما می توانید آن را به ایشان یاد بدهید ولی بسیاری از این استدلال های عقلی، علمی و سنگین هستند و فقط باید توسط استاد و کارشناس علوم دینی برای ایشان بیان شود. در نتیجه اگر این شخص از افرادی هست که با استدلال های همه فهم قانع می شود که خودتان اقدام کنید و الا ایشان را به کارشناسان متخصص ارجاع دهید.
برخی از برهان های اثبات وجود خد ا به شرح ذیل می باشند:
1- برهان نظم
2- برهان امکان و وجوب
3- برهان حدوث
4- برهان حرکت
5- و...
بهترین و ساده ترین برهان که می توانید خودتان برای ایشان توضیح دهید برهان نظم است. امام صادق علیه السلام با این برهان یکی از دانشمندان منکر خدا را قانع کرده و وجود خدا را برای وی به اثبات رساندند.
در این مناظره، حضرت دو دلیل زیبا بر وجود خداوند متعال ارائه می‌کند:
1- حركت منظم و رفت و برگشت كواكب و سيارات، دلالت می‌کند بر اینکه آنها آفریننده‌ای با اراده و مختار دارند؛ زيرا اگر صانع با شعورى نداشته باشند حركات آنها يا به طبيعت خود آن‌هاست، يا به اراده و شعور خودشان که هر دو باطل است. زيرا حركت طبيعى همیشه به يك طرف متوجه است و يك اقتضاء را دارد مانند جسم سنگين كه هميشه به پائين ميل می‌كند و جسم سبك مانند دود و بخار که هميشه به بالا می‌رود و هيچ گاه برعكس نمی‌شود و چون حركت سيارات آسمان دورى و رفت و برگشتنی است، پس طبيعى نيست. این حرکت به اراده خودشان هم نيست؛ زيرا شخص با اراده، نشاط و كسالت دارد، گاهی تند و گاهی كند مي‌رود و گاهى هم مي‌ايستد در صورتى كه حركت سيارات بر يك نظم معين و دائمى است پس چاره نداريم جز اين‌كه بگوئيم آنها مجبورند و با فرمان قدرتى برتر اداره مي‌شوند.
2- تمام موجودات جهان از زمين و آسمان و آن‌چه در آنها است با نظم و ترتيب و حكمت و طبق مصلحت و براى ادامه زندگى خلق شده است و در هيچ گوشه جهان بی‌نظمى و اختلال ديده نمي‌شود، هيچ گاه آسمان به طرف زمين حركت نمی‌كند و زمين به طرف آسمان نمي‌رود، اين نظام متقن و محكم جهان جز با تدبير و تسخير پروردگار زنده حكيم و قادر و قاهر امکان پذیر نیست.
موفق باشید.
برای مطالعه بیشتر به آدرس های ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/139274
https://btid.org/fa/news/132694
https://btid.org/fa/news/13475
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
تحقیق در اصول دین و اعتقادات یک امر مهم و واجب است و از آنجایی که تقلیدی نمی باشد باید با تحقیق و بررسی به آن یقین حاصل شود. باید توجه داشته باشید که فهم و یادگیری بعضی از اصول دین، مشکل است و بدون استاد امکام پذیر نیست در نتیجه مراحل ذیل باید انجام پذیرد:
1- مطالعه کتاب های ساده و روان در موضوضع اصول دین
2- ارتباط با استادی متخصص و خوش عقیده تا به سوالات شما پاسخ دهد
3- ارتباط با مراکز معتبر و مورد تایید تا در صورت نیاز به سوالات شما پاسخ دهند.
موفق باشید
برای مطالعه بیشتر به آدرس های ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/10976
https://btid.org/fa/news/101978
https://btid.org/fa/news/163225
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
در پاسخ باید عرض کنم که اگر با نگاه سطحی نگاه کنیم، ممکن است انسان، وجود خدا را قبول داشته باشد ولی از او اطاعت نکند. اگر چه این ایمان بدون عمل طبق آیه قرآن برای او فایده ای ندارد چون خداوند در قرآن فرموده است: «ان الذین امنوا و عملوا الصالحات»
اما با نگاه دقیق تر امکان ندارد کسی واقعا خدا را آنگونه که باید بشناسد ولی از او اطاعت نکند. با توجه به روایات رسیده، اهل بیت علیهم السلام چون شناخت و معرفت کافی به خدا داشتند، کامل ترین اطاعت را از اوامر او داشتند.
در نتیجه: محال نیست که کسی وجود خدا را قبول داشته باشد ولی از او اطاعت نکند و این عدم اطاعت ناشی از عدم شناخت کافی خداوند است.
موفق باشید.
برای مطالعه بیشتر به آدرس های ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/88998
https://btid.org/fa/news/18240
https://btid.org/fa/news/122168
با سلام خدمت شما کاربر گرمی
این آیه دو بار در قرآن آمده است و دلالت بر برتری بنی اسرائیل دارد.
شايد بعضي تصور کنند که منظور از «فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمينَ» اين باشد که آنها را بر تمام جهانيان در تمام ادوار برتري بخشيده است، ولي با توجه به ساير آيات قرآن کريم -که بعضي آيات بعضي ديگر را تفسير مي‌کند- روشن مي‌‌شود که مقصود، برتري آنها نسبت به افراد محيط و عصر خودشان بوده است، زيرا در قرآن کريم نسبت به مسلمانان مي‌‌فرمايد: «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ...»(آل عمران: 110)؛ شما مسلمانان بهترين امتي بوديد که براي نفع انسانها آفريده شده‌‌ايد.(اگر مراد فضيلت بني اسرائيل بر جهانيان بود، نسبت به مسمانان تعبير به بهترين امت نمي‌‌شد).
اینگونه تعابیر در قرآن عجیب نیست و نمونه های زیادی دارد به عنوان نمونه در جاي ديگر درباره بني اسرائيل مي‌‌فرمايد: «وَ أَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذينَ كانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغارِبَهَا»(أعراف: 137)؛ ما اين مستعضفان را وارث مشرق و مغرب زمين کرديم.
اما روشن است که بني اسرائيل در آن زمان وارث تمام جهان نشدند و فقط بخش محدودی از زمین را در اختیار داشتند، پس مقصود اين است که وارث شرق و غرب منطقه خودشان گشتند.
بنابراين فضيلت و برتري آنها نيز برتري نسبت به افراد همان محيط است.(تفسير نمونه ج 1 ذيل آيه 47 بقره).
موفق باشید
برای مطالعه بیشتر به آدرس های ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/53510
https://btid.org/fa/news/43109
https://btid.org/fa/news/124841
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
باید بدانید که حقیقت خواب گسستن تعلق و پیوند روح است از بدن ولی روح، در حالت خواب به طور کلی جدا و منصرف از بدن نمی شود؛ بلکه یک تدبیر ضعیفی نسبت به بدن دارد؛ از این جهت است که در خواب حرکت می کند و صحبت می کند و... به خلاف مرگ که گسستن روح از بدن به صورت کلی صورت می گیرد.
موفق باشید.
برای مطالعه بیشتر به آدرس های ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/7655
https://btid.org/fa/news/13006
https://btid.org/fa/news/59906
https://btid.org/fa/news/49070
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
در مورد این برنامه توجه به چند نکته ضروری است:
اینگونه نیست که تجربه های بیان شده در این برنامه همگی صحیح بوده و تجربه های واقعی باشد زیرا بسیار پیش می آید که انسان در شرایط مختلف دچار توهم شود و چیزهایی را که می بیند واقعیت پندارد درحالی که واقعی نیستند.
اینگونه نیست که تمام مشاهدات عالم برزخ برای انسان ها قابل بیان باشد و معمولا اشخاصی که چنین تجربه هایی دارند از بیان آن خودداری می کنند.
و اما اینکه چرا مشاهدات آن ها متفاوت است؛ با فرض صحت مشاهده عرض می کنم که با توجه به اعمال و رفتار انسان در دنیا، مشاهدات او رقم می خورد یعنی مشاهدات انسان کافر با مشاهدات انسان مومن کاملا متفاوت است.انسان خوش اخلاق با انسان بد اخلاق و... برزخ متفاوتی را تجربه می کنند.
به طور کلی رابطه عالم برزخ به عالم دنیا مثل عالم دنیا است به رحم مادر؛ و یقینا عالمی بهتر و زیباتر و جذاب تر از عالم دنیا می باشد و تجربه آن لذت بخش خواهد بود. اما باید بدانیم با توجه به آیات و روایات، یکی از مراحل سخت انسان گنهکار، احتضار و قبض روح او توسط ملک الموت است تا جایی کعه در روایت داریم حضرت ابراهیم علیه السلام از عزرائیل خواست تا چهره اش را در زمان قبض روح کافر ببیند ولی فرشته خدا امتناع کرد و عرض کرد شما نمی توانید تحمل کنید. با اصرار حضرت ابراهیم، عزرائیل چهره اش را نشان داد و پیامبر خدا از شدت ترس بیهوش شد. وقتی به هوش آمد فرمود: اگر خدا برای انسان گنهکار عذابی به جز دیدن این چهره قرار ندهد، برای او کافی است. در این هنگام از او خواست تا چهره اش را در هنگام قبض روح مومن ببیند؛ وقتی چهره ملک اموت را دید فرمود: اگر خدا برای انسان مومن پاداشی به جز دیدن این چهره قرار ندهد، برای او کافی است.
با توجه به روایت فوق جان دادن و سکرات مرگ برای همه یکسان نیست و برای مومن مثل بوییدن یک گل می ماند.
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
آن چه باید ملاحظه شود این است که تفاوتى بین سادات و غیر سادات در تکالیف شرعی نیست و اینگونه نیست که آن ها مجاز به گناه باشند. بلکه طبق حدیث امام سجاد (سلام اللّه علیه) سادات گناهکار دو برابر دیگران عذاب مى کشند، چنانکه فرمانبرداران آنها نیز دو برابر ثواب مى برند.
دلیل آن نیز روشن است. زیرا آنها انتساب به پیامبر اکرم و امام على و حضرت زهراء سلام اللّه علیهم دارند و گناهان آنها، موجب ناراحتى بیشتر اهل بیت مى شود و بنابراین گناهانشان دو برابر حساب مى شود. این مساله اختصاص به سادات ندارد و شیعیان نیز چون به اهل بیت نزدیک هستند باید بیشتر مراقب رفتار خود باشند. امام باقر سلام اللّه علیه به یکى از شیعیان که مبتلا به گناه بود، فرمودند: «نیکى از همه نیکو است از تو بهتر است، زیرا تو به ما نزدیک هستى و بدى از همه بد است و از تو بدتر است (زیرا به ما نزدیک هستى)» (ابن شهر آشوب؛ مناقب آل ابى طالب، ج: 3 ص: 159)
اینگونه نیست که نسبت با پیامبر داشتن باعث بهشت رفتن باشد چون بسیاری از نزدیکان پیامبر اهل دوزخ هستند و به طور کلی ملاک خدا برای بهشت و جهنم و برتری بر یکدیگر تقوا است همانطور که قرآن می فرماید: ان اکرمکم عندالله اتقاکم و همچنین امام هشتم علیه السلام فرمود: «نگاه به تمام فرزندان پیامبر صلى اللّه علیه و آله و سلم [و سادات] عبادت است تا وقتی که از راه پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم بیرون نروند، و به گناه آلوده نشوند».
هر که بامش بیش، برفش بیشتر در نتیجه سادات کارشان از عوام سخت تر است.
موفق باشید.
برای مطالعه بیشتر به آدرس های ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/99322
https://btid.org/fa/news/4160
https://btid.org/fa/news/14732
https://btid.org/fa/news/135716
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
اینگونه نیست که اسلام با برده داری موافق بوده باشد بلکه با دقت در تعالیم و احکام اسلامی خلاف این مطلب به اثبات می رسد. اسلام در زمانی ظهور کرد که در جوامع جهانی آن زمان، برده داری یک ارزش به حساب می آمد ولی اسلام با برنامه ریزی دقیق خود آرام آرام این مساله را از بین برد. با کوچکترین خطایی که مردم انجام می دادند موظف می شدند که برده ها را آزاد کنند به عنوان مثال هر کس که روزه خود را عمدا باطل می کرد می بایست برده آزاد کند و خود اهل بیت علیهم السلام برده ها را خریداری می کردند و با کمترین بهانه آن ها را آزاد می کردند. نتیجه این برنامه ریزی اسلام بود که در زمان ما دیگر برده و کنیزی وجود ندارد.
در مورد مساله همبستری ب کنیزان نیز اینگونه نبوده است که بدون قانون و با خشونت باشد، بلکه یک سری قوانین برای آن وضع شده بود و اگر کسی از خشونت استفاده می کرد مورد توبیخ اهل بیت علیهم السلام قرار می گرفت.
اصل هدف اسلام، رفتار کریمانه با بردگان بود تا آن ها علاقه مند به اسلام شوند و به اسلام مشر شوند و پر واضح است که رفتار خشونت بار کاملا در تضاد با این هدف خواهد بود.
موفق باشید.
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
با توجه به ادله عقلی و آیات قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام، فکر شما صحیح نیست و هیچ دانشمندی در جهان، چنین حرفی را نمی پذیرد. کافی است در معنای لغوی عینیت توجه کنید تا اشتباه این سخن برای شما واضح شود. موجودات نه تنها عین خدا نیستند؛ بلکه عین همدیگر هم نیستند چون وقتی دو موجود عین هم باشند، یکی می شوند و دو تا نخواهند بود درحالی که کثرت در عالم یک امر بدیهی غیر قابل انکار است. در درجه پایین تر از عینیت، مثلیت است که مخلوقات، حتی مثل خدا هم نیستند. با توجه به تعالیم اسلامی استنتاج شده از آیات و روایات، مخلوقات اصلا قابل مقایسه با خداوند تبارک و تعالی نیستند.
موفق باشید.
برای مطالعه بیشتر به آدرس های ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/56381
https://btid.org/fa/news/56371
https://btid.org/fa/news/59376
https://btid.org/fa/news/110192
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
مساله امام و ولایت به صراحت در قرآن بیان شده است. برای نمونه به چند آیه اشاره می شود:
1-وَ إِذِ ابْتَلىَ إِبْرَاهِمَ رَبُّهُ بِكلَمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنىِّ جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَ مِن ذُرِّيَّتىِ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِى الظَّالِمِينَ”؛[۲]
به خاطر آوريد هنگامى كه خداوند، ابراهيم را با وسايل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهدۀ اين آزمايش ها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم!» ابراهيم عرض كرد: «از دودمان من (نيز امامانى قرار بده!)» خداوند فرمود: «پيمان من، به ستمكاران نمىرسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو كه پاك و معصوم باشند، شايسته اين مقامند).
۲- وَ جَعَلْنَاهُمْ أَئمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَ أَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيرْاتِ وَ إِقَامَ الصَّلَوةِ وَ إِيتَاءَ الزَّكَوةِ وَ كاَنُواْ لَنَا عَابِدِينَ
و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما، (مردم را) هدايت مى كردند و انجام كارهاى نيك و برپاداشتن نماز و اداى زكات را به آنها وحى كرديم و تنها ما را عبادت مى كردند.
۳- وَ جَعَلْنَا مِنهُمْ أَئمَّةً يهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبرُواْ وَ كَانُواْ بِايَاتِنَا يُوقِنُونَ
و از آنان امامان (و پيشوايانى) قرار داديم كه به فرمان ما (مردم را) هدايت مىكردند، چون شكيبايى نمودند، و به آيات ما يقين داشتند.
۴- یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک…
ای پیامبر! آن چه را از سوی پروردگارت نازل شده است به طور کامل (به مردم) برسان، و اگر انجام ندهی، رسالت او را انجام نداده ای، و خداوند تو را از (خطرهای احتمالی) مردم نگاه می دارد، و خداوند جمعیت کافران لجوج را هدایت نمی کند”.
خداوند متعال پیامبرش را با شدّت هر چه تمام تر، امر فرمود که رسالت خود را ابلاغ نماید و طبق روایات، پیامبر اکرم (ص) به دنبال نزول این آیه، در جایی به نام غدیر خم، حضرت علی (ع) را با عبارت مشهور «هر کس من مولای او هستم علی مولای اوست.» به جانشینی خود برگزید.
۵- انما ولیکم الله و رسوله و الذین امنوا الذین یقیمون الصلاة…
ولی و سرپرست شما تنها خداست و پیامبر او، و آنها که ایمان آورده اند و نماز را به پا می دارند و در حال رکوع زکات می پردازند”.
بسیاری از مفسران و محدثان گفته اند که این آیه در شأن علی(علیه السلام) نازل شده است.
«سیوطی» از دانشمندان اهل سنت در تفسیر «الدر المنثور» در ذیل این آیه از «ابن عباس» نقل می کند که: «علی(علیه السلام) در حال رکوع نماز بود که سائلی تقاضای کمک کرد و آن حضرت انگشترش را به او صدقه داد، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از سائل پرسید: چه کسی این انگشتر را به تو صدقه داد؟ سائل به حضرت علی(علیه السلام) اشاره کرد و گفت: آن مرد که در حال رکوع است»، در این هنگام این آیه نازل شد.
طبری نیز در تفسیر خود روایات متعددی در ذیل این آیه و شأن نزول آن نقل می کند که اکثر آنها می گویند: درباره حضرت علی (ع) نازل شده است.
مرحوم علامه امینی (ره) در کتاب الغدیر، نزول این آیه درباره حضرت علی را با روایاتی از حدود بیست کتاب معتبر از کتاب های اهل سنت، با ذکر دقیق مدارک و منابع آن، نقل کرده است.
در این آیه، ولایت حضرت علی (ع) در ردیف ولایت خدا و پیامبر (ص) قرار داده شد.
۶-یا ایها الذین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم…؛[۱۵] ای کسانی که ایمان آورده اید اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید رسول خدا (ص) و اولی الامر از خودتان را.
از سویی دانشمندان، گفته اند که آیه اولی الامر درباره حضرت علی (ع) نازل شده است.
۷-انما انت منذر و لکل قوم هاد؛ تو تنها بیم دهنده ای و برای هر گروهی هدایت کننده ای است.
۸-یا ایها الذین امنوا اتقوا الله و کونوا مع الصادقین؛ ای کسانی که ایمان آورده اید از (مخالفت فرمان خدا) بپرهیزید و با صادقان باشید.
موفق باشید.
برای مطالعه بیشتر به آدرس های ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/15957
https://btid.org/fa/news/124244
https://btid.org/fa/news/120707
صفحه‌ها