سلام و عرض ادب مجدد!
از خواندن پیامتان متوجه شدم شما از این مسئله خیلی ناراحت هستید و این احساسات شما برای ما قابل درک است. اینکه همسرتان قبل از ازدواج با فرد دیگری به صورت مجازی در ارتباط بودند، درست است که پذیرش این مسئله برای شما سخت باشد و شما از این مسئله ناراحت باشید.
این‌طور که متوجه شدم شما فرمودید از زمانی که متوجه شدید روش مدارا را پیش گرفتید. مدارا با چه چیزی؟ آیا بعد از آن قضیه شما واکنشی نشان دادید که ایشان متوجه شوند؟ و اینکه آیا قبل از اینکه آن 6 مورد را برای شما بازگو کنند، آیا همسرتان به شما گلایه و شکایتی داشتند؟ آیا نیازی را به شما ابراز می‌کردند؟ آیا خواستهای ناگفته با شما داشتند؟ یا اینکه به شما نمی‌گفتن که بی‌توجه هستید و یا به خواسته‌های من توجهی نمی‌کنی؟
در اینجا دو مسئله مطرح است: یکی اصل قضیه، یعنی ارتباط داشتن با فرد دیگر در گذشته و دیگر اینکه فراموش نکردن ارتباط قبل توسط همسرتان.
-این دو قضیه را برای خود بررسی کنید که از کدام وجه قضیه ناراحت هستید؟ با خود رو راست باشید و احساسات خود را بپذیرید. یعنی به خود حق دهید که ناراحت باشید و یا حتی احساساتی مثل خشم را داشته باشید. اگر در این نقطه زندگی‌تان این احساسات را بپذیرید و به دنبال حل آن‌ها باشید، این هیجانات حل نشده برای آینده باقی نمی‌ماند که خدایی ناکرده تجمیع این همه هیجان منفی موجب به هم خوردن زندگی‌تان شود. پس اولین نکته‌ای که از شما می‌خواهم در نظر داشته باشید، پذیرش احساسات خود و همچنین تفکیک این دو قضیه از هم است.
- بنده ناراحتی شما را می‌پذیرم اما به این مسئله نیز توجه داشته باشید که این ارتباط قبل از رابطه با شما بوده و این قضیه ممکن است برای هر دختری پیش بیاید. مثلا برخی حتی به پای بله برون و یا عقد هم پیش می‌روند اما به ازدواج ختم نمی‌شود و ذهن دختر درگیر آن رابطه می‌ماند. برخی از دختران این قضایا را برای همسرشان می‌گویند و برخی نمی‌گویند. البته در گفتن و یا نگفتن اصولی هست که در اینجا فرصت بحث نیست. پس شما به این مسئله هم توجه داشته باشید.
- اکنون که شنیدید و از گذشته همسرتان با خبر شدید، شما نیاز دارید مجدد و از نو با خود نسبت به همسرتان، تعهد قلبی ازدواجتان را تجدید کنید ولی این بار با پذیرش این قضیه.
- مدتی به همسرتان و یا حتی خودتان فرصت بدهید تا این قضیه حل شود. به همسرتان اجازه دهید تا مدتی در تنهایی خود مسئله پیشین را حل نماید. البته این تنها گذاشتن نباید طولانی شود که ضربه بخورد. چون هرآنچه در گذشته بوده نیاز دارد تا ترمیم شود.
- شما را تحسین میکنم که عاقلانه برای این قضیه پیش می‌روید و از شما می‌خواهم که این نوع تفکرتان را همیشه با همسر عزیزتان داشته باشید.
- این‌طور که مشخص است همسرتان یک خانم لطیف و احساساتی هستند که نیاز بیشتری به موقعیت‌هایی برای برون‌ریزی احساسات خود دارند. سعی کنید این موقعیت را با لحنی آرام فراهم کنید.
- احتمال نمی‌دهید که ایشان از موضوعی ناراحت هستند و به گونه‌ای غیر مستقیم دارند حرف‌های دل خود را بیان می‌کنند؟
- یک نکته‌ای که باید خدمتتان عرض کنم این است که همسرتان احتمالاً درگیر یک چرخه فکری اشتباهی شدند که متأسفانه خیلی از افراد امروزه درگیر این افکار مربوط به ارتباطات مجازی هستند (منظور معایب فضای مجازی) پس بهتر است ایشان را بعد از آرام شدن، تشویق کنید نزد مشاوری برود. خود شما نیز توصیه میکنم به صورت حضوری نزد مشاور خانواده بروید.
انشا الله که موفق باشید.
عرض سلام مجدد!
پرسیده بودید برای رفع سرد مزاجی باید چه کار کرد؟ خانم عزیز کاش منظورتان را واضح‌تر می‌فرمودید. اما این‌طور که احتمال وجود دارد شما نسبت به همسرتان و در کل رابطه زناشویی سرد هستید.
بهتر بود می‌دانستم از کی این گونه شدید و فکر می‌کنید چه چیزی موجب ایجاد و یا تشدید این مسئله شد؟
-ابتدا باید خدمتتان عرض کنم که نشانه‌های واقعی سرد مزاجی را بررسی کنید و بعد به خودتان بگویید سرد مزاج. البته این خیلی خوب است که به دنبال حل مسائل خود هستید ولی قبل از آن باید شناخت و آگاهی تکمیل شود.
- دلایل سردمزاجی را در خود شناسایی کنید و از این طریق به دنبال راهکار باشید. مثلا یکی از علت‌هایی که موجب سردی در افراد خصوصا زنان می‌شود مشکلات جسمی است. پس برای این افراد ما هر چه راهکار عاطفی بدهیم به تنهایی نمی‌تواند سودمند باشد. بلکه ابتدا باید برای رفع مشکل جسمی ابتدا اقدام کرد و در کنارش به راه کارهای روانی پرداخت. دلایل سرد مزاجی: دردهای نواحی جنسی/ مشکلات رحمی/ مشکلات هورمونی/ اضافه وزن/ کم‌خونی / مصرف برخی داروها خصوصا داروهای ضد افسردگی و ... / همچنین مسائل روانی مثل افسردگی استرس و اضطراب و ... یا "داشتن احساس اینکه همسرم مرا دوست ندارد" یا اینکه "من دوست داشتنی نیستم" یا اینکه "همه دنیا بی ارزش است" و در کل عدم لذت. همه این افکار منفی از افسردگی و اضطراب ناشی می‌شود که باید برای رفع آن اقدام کرد. یا اینکه مشغله فرد آن قدر زیاد است که به فکر برخی سائل نمی‌باشد و وقتی برای خود نمی‌گذارد.
پس برای رفع این علت‌ها به متخصص مراجعه بفرمایید. در اینجا به صورت مختصر پیشنهاداتی را خدمت شما عرض میکنم.
- توصیه می‌شود به فکر حل مسائل حل نشده خود با همسرتان بپردازید و سعی کنید در طول شبانه روز احساسات خوبی با همسرتان داشته باشید. دقت داشته باشید رابطه زناشویی خصوصا برای زن در یک لحظه اتفاق نمی‌افتد. بلکه محصول کل رابطه شما با همسرتان است. یعنی نمی‌شود در طول هفته شما در کشمکش باشید و انتظار داشته باشید یک شب آن را گرم باشید. پس روی رابطه عاطفی خود با همسرتان کار کنید.
- انتظارات خود از همسرتان را تعیین کنید و به ایشان بگویید. شما تا گفتگوی منطقی با همسرتان نداشته باشید، ایشان متوجه علایق و سلایق شما نمی‌شوند. به طور کلی نیازها و خواستهای مادی و معنوی خود را با همسرتان در مکان و زمان مناسب با همسرتان با گفتگویی خوش و به دور از سرزنش در میان بگذارید.
- سعی کنید با متخصصان طب اسلامی و سنتی هم مشورت بگیرید و در کنار درمان‌های دیگر درمان‌های دارویی را نیز داشته باشید.
- با خود روراست باشید. سعی در کتمان و یا سرکوبی نیازهای خود نداشته باشید. گاهی برای رهایی خود از افکار نادرست، جایزه دهید. به مهمانی و طبیعت بروید و سعی کنید از تفریحات خود لذت ببرید. هر چه نگاه شما بدی‌ها و منفی‌ها را انتخاب کند، حال شما را مدام بدتر می‌کند.
انشا الله موفق باشید.
سلام و عرض خوشامدگویی دارم خدمت شما کاربر گرامی!
از اینکه ما را قابل اعتماد می‌دانید و سوالات خود را با ما در میان می‌گذارید، سپاسگزاریم.
در مورد هدف‌گذاری پرسیده بودید. خانم عزیز اولین نکته‌ای که باید در اینجا بدانیم این است که داشتن هدف و تلاش برای آن، موجب آسایش و نظم فکری و رفتاری ما می‌شود.
-اولین و مهمترین مرحله در هدف‌گذاری، تعیین اهداف است. بهتر است این اهداف را به صورت مرتب و مکتوبی برای خود تعیین کنید. در نوشتن هیچ کم‌کاری نکنید و هر آن‌چه را که دوست دارید بنویسید. بعد از آن یکی یکی آن‌ها را بررسی کنید و آن‌ها را در دسته‌های مختلف طبقه‌بندی کنید. دقت داشته باشید باید اهدافتان که نوشتید تعیین کنید که کدام از خیالات ناشی می‌شود و کدام از زندگی واقعی. مثلا ممکن است یکی رفتن به کره ماه را جزء اهدافش بنویسد ولی خب با توجه شرایط این هدف تحقق‌پذیر نیست. پس این اهداف را در طبقه‌ای جدا بنویسید. اهداف واقعی را نیز طبق اولویت‌های خود مرتب کنید. یعنی آن اهدافی را که دوست دارید زودتر به آن برسید را زودتر بنویسید.
- در مورد اهداف واقعی خود مطالعه کنید و اطلاعاتی که فکر می‌کنید به آن نیاز دارید را به دست بیاورید.
- برای رسیدن به هدفتان، مدتی را معین کنید. این تعیین زمان به شما کمک می‌کند که در این مدت برنامه‌ریزی داشته باشید و برای رسیدن به آن تلاش کنید.
- در این مدت اگر به هدفتتان نرسیدید نگران نباشید. به جای آن سعی کنید موانع رسیدن به ان را بررسی کنید و در مورد آن بیشتر مطالعه کنید و موانع را سعی کنید با کمک یک فرد یاری‌گر و راهنمای دلسوز، رفع کنید.
- بعد از بررسی موانع، هدفتان را بازبینی کنید. مثلا مکن است هدفتان را به هدف خردتری تبدیل کنید تا به آن هدف کلی برسید. پس مجدد و از نو هدفتان را بنویسید و برای آن مدت تعیین کنید.
- برنامه‌ریزی روزانه داشته باشید. میتوانید به صورت کلی در هر روزی یک لیستی از کارهایی که قرار است انجام دهید تهیه کنید. یا اینکه کاری مهم که قرار است آن روز انجام دهید و به پیش‌برد اهدافتان کمک می‌کند، بنویسید و جلوی چشم خود بر روی دیواری بزنید.
- ساعات خواب و تغذیه و تفریح روزانه خود را مرتب کنید. این موارد در مدیریت زندگی‌تان بسیار موثر است.
- زمانی که به خرده هدف‌هایتان رسیدید به خودتان پاداش دهید.
در آخر نکات کلی خدمت شما عرض میکنم:
- توصیه می‌شود ابتدا از اهداف کوچک آغاز کنید.
- صبر را در تمام مراحل در نظر داشته باشید.
- از وسوسه‌ها و ناامیدی پرهیز کنید.
- شکست برای همه اتفاق می‌افتد. شکست اگر مایه عبرت باشد مقدمه پیروزی است.
- گاهی در این برنامه‌ریزی‌ها خودتان را مهمان کنید و سختگیر نباشید.
- لازم است بدانیم هر یک از ما انسا‌ن‌ها، خودمان مسئول اعمال خود هستیم. یعنی اگر قبول می‌کنیم و می‌خواهیم به یک هدفی برسیم، این خود ما هستیم که باید تلاش کنیم و موانع را برداریم.
- به یاد داشته باشید که برخی وقایع در این مدت هدف‌گذاری شما، پیش بینی نشده و دست شما نیستند. پس به تقدیر و برخی مسائل اعتقاد داشته باشید و خود را سرزنش نکنید. به جای ناراحتی مجدد از نو شروع کنید.
انشا الله همیشه انتخاب‌های خوبی داشته باشید و در این راه موفق باشید.
عرض سلام و خوشامدگویی دارم خدمت شما کاربر گرامی!
از اعتماد شما به مجموعه ما سپاسگزارم. انشا الله که راهنمایی‌های ما برایتان مفید باشد.
احساس ناراحتی شما برای من قابل درک است. والد گرامی 6 سالگی فاصله بین خردسالی و کودکی بزرگسال و در آستانه رسیدن به سن 7 سالگی دوم است. بنابراین تغییرات رفتاری را در او کاملا میتوانید مشاهده کنید. در این سن اغلب دیده می‌شود که کودک نسبت به حرکات و رفتارهای دیگران حساس‌تر می‌شود و توانایی درک سرزنش و تنبیه و تحقیرهای دیگران را حتی از حالات چهره دارد و روی او اثر می‌گذارد. چون نسبت به خود به شناخت بهتری دست یافته و خود را می‌تواند با توجه رفتارهای دیگران ارزیابی کند.
والد گرامی همان‌طور که شما فرمودید برخی از رفتارهای ایشان به اقتضای سن ایشان است اما برخی از رفتارها نشئت گرفته از رفتارهای والدین واطرافیان کودک است. یعنی وقتی می‌گوییم برخی رفتارهای لجبازی در سن 2 سالگی کودک طبیعی است، این به این معناست که ما در برابر این رفتارهای او باید برخورد مناسب به کارگیریم تا کودک احساس امنیت و شادی کند. بنابراین برخورد اطرافیان بسیار مهم است. در این راستا نکاتی را خدمتتان عرض میکنم:
1-اول اینکه حفظ آرامش و رفتار بدون اضطراب و آشفتگی پدر و مادر در برابر رفتارهای آزار دهنده بسیار مهم است. این آرامش هم برای شما مناسب است و هم نوع رابطه شما با فرزندتان.
2- کودک شما در این سن حتما متوجه برخی مسائل شده. مثلا ممکن است ناخواسته درگیر حسادت و از دست دادن‌هایی شود و پرخاشگری خود را به این صورت نشان دهد. بنابراین بهترین راهکار این است هر لحظه حامی و دوستدار او باشید به طوری که او نیز متوجه شود و احساس امنیتی با شما داشته باشد.
3- مجدد به شیوه‌ای دیگر تاکید میکنم روی ارتباط خود با ایشان تمرکز کنید. ارتباط مطلوب که قطع شود کودک احساس ناامنی می‌کند. برای ایجاد و یا حفظ رابطه با فرزندتان به نکات زیر توجه فرمایید.
4- زمان بیشتری را برای بودن با کودکتان صرف کنید. اگر هم شاغل هستید و یا فرصت بودن در منزل را ندارید بهتر است زمانی با کیفیت که خسته نیستید و حوصله دارید را انتخاب کنید و با کودتان بازی کنید. بازی برای کودکان بسیار مفید است. کودکان در بازی می‌توانند نیازها و هیجانات خود را ابراز کنند.
5- اینکه می‌فرمایید زمان‌هایی با گوشی هستید لطفا این شرایط را مدیریت کنید. چون این به کودکتان احساس ناامنی و بی توحهی منتقل می‌شود.
6- با کودکتان صحبت کنید.
7- بعد از برقراری ارتباط دوستانه و شاد و محبت‌آمیز قوانین منزل و ارتباطات را در منزل جدی بگیرید. از قوانین کوچک و آسان شروع کنید و به او سخت نگیرید. هدف شما از این کار این است که بداند هر امری حد و مرزی دارد. مثلا روی ساعات غذا و خواب و صحبت‌های خانوادگی و سکوت و یا میزان استفاده از تلویزیون شروع کنید. البته همه اینها باید با محبت و احترام همراه باشد. کم کم او متوجه می‌شود که ارتباط با سایر اعضای خانواده نیز حد و مرزی دارد.
8- در عین حال به نیازهای فیزیولوژیکی او توجه کنید و نگذارید مدت گرسنگی‌های او زیاد شود. این اتفاق برای مادران شاغل زیاد اتفاق می‌افتد. گرسنگی و یا در کل تامین نیازهای اولیه کودک اگر دیر برآورده شود، کدک خشمگین می‌شود. حتی به مقدار خوابی که دارد توجه کنید. کم خوابی برای کودک اضطراب را به همراه دارد.
9- اگر کودکتان مشکل ارتباط با همه افراد را دارد و یا دوست دارد همه افراد را اذیت کند یا همیشه دوست دارد در منزل باشد و با کسی ارتباط نگیرد. در این صورت‌ها به مشاور کودک به صورت حضوری به همراه پسرتان مراجعه کنید.
انشا الله موفق باشید.
عرض سلام و خوشامدگویی دارم خدمت شما
از اینکه به مجموعه ما اعتماد فرمودید و سؤالتان را با ما در میان گذاشتید سپاسگزارم.
این‌طور که متوجه شدم همسرتان قبل از ازدواج با شما با فردی دیگری به صورت مجازی در ارتباط بودند و اکنون شما به دنبال راه کار فراموشی ایشان هستید.
سؤالتان چند وجه برای بررسی دارد. یکی اینکه شما این قضیه را چگونه متوجه شدید و آیا نشانه‌های درگیری ذهن ایشان چیست؟ آیا مطمئن هستید که ذهن ایشان درگیر نفر قبل هست و مشغول مسائل دیگر نیست؟ وجه دیگر برای بررسی نحوه ارتباط بین شما و ایشان و تمرکز بر این مسئله هست. ارتباط بین شما چگونه است و برای بهبود و یا پیشرفت هرچه بیشتر چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
پس ابتدا سعی کنید نسبت به درگیری‌های ذهنی ایشان مطلع شوید. برای این کار با او گفتگوی عاقلانه‌ای داشته باشید. اگر خود ایشان به شما گفته که ذهنش درگیر فرد مجازی است که بهتر است با انجام تکنیک‌هایی برای جذب ایشان استفاده کنید. اگر هم ایشان نگفته‌اند و فقط برداشت‌های شما و یا از روی حدس و گمان از رفتارهای ایشان است که بهتر است علاوه بر جذب، به او بدگمان نباشید و به صورت عادی با ایشان رفتار کنید. چرا که برخی حساسیت‌ها، بیشتر ایشان را تحریک به مرور خاطرات گذشته می‌کنید. البته در هر دو صورت شما مثل سایر زوجین دیگر موظف هستید با تمرکز بر ارتباطتان بر بهبودی و پیشرفت رابطه خود بکوشید. به همین دلیل نکاتی را در این زمینه خدمت شما عرض میکنم.
1-نکته اولی که باید در نظر داشته باشید (در صورت اطمینان به درگیری ذهنی همسرتان نسبت به فرد قبل) شما می‌خواهید فراموشی را در فرد دیگری ایجاد کنید. به عبارتی می‌خواهید فردی دیگر را تغییر دهید. حتماً می‌دانید ما توانایی تغییر صددرصدی دیگران را نداریم و ما فقط توانایی تغییراتی در خود را داریم. ما تنها می‌توانیم با انجام تکنیک‌هایی دیگران را یاری کنیم که از مسیر اکنون و گذشته‌شان آگاه شوند تا با انتخاب خود راهی را برگزینند. البته در مورد تأثیرگذاری روابط زوجین به دلیل صمیمیت زیاد و نزدیکی زن و شوهر به هم استثنائاتی وجود دارد. یعنی میزان این یاری رساندن و تأثیرگذاری همسران بر هم بسیار بیشتر از روابط دیگر است. این نکته را عرض کردم که شما هم انتظارات خود را تعدیل کنید و هم صبر را در نظر داشته و انشا الله با در نظر داشتن نکات دیگر، در این زمینه موفق باشید.
2- فراموشی رابطه قبل به عوامل مختلفی بستگی دارد یکی از عوامل، جنسیت است. نفرمودید شما خانم هستید و یا آقا. زنان و مردان در فراموشی دوستی‌ها با یکدیگر متفاوت هستند. مثلاً اگر زنی با فرد قبلی، اتمام رابطه کرده و فرد جدید، برای او گرمی و صمیمیت و محبت بیشتری فراهم کند و در واقع زمان‌های او را برای عشق‌ورزی پر کند، زن کم‌تر به یاد خاطره قبل می‌افتد؛ بنابراین با درنظرگرفتن ویژگی‌های مختلف زنان با مردان به این مسئله بپردازید.
3- ازآنجاکه در ارتباطات دوستی، تعهدی در بینشان وجود ندارد پس عشق محسوب نمی‌شود؛ بنابراین بدون نگرانی از این قضیه و همچنین در نظر داشتن فقط مجازی بودن رابطه، به دنبال تقویت ارتباط خود با ایشان باشید. برای این کار سعی کنید رابطه‌ای گرم و با محبتی با ایشان برقرار کنید. رابطه خشونت‌آمیز و پر از تندی و عصبانیت هر یک از زوجین را دلسرد می‌کند. خصوصاً افرادی مثل همسر شما؛ بنابراین سعی کنید رابطه‌ای به‌دوراز تحقیر و سرزنش و سرکوبی و در مقابل رابطه‌ای سرشار از احترام با او داشته باشید. خصوصاً اینکه در زمان عقد هستید.
4- سعی کنید برای او دلبری داشته باشید. این دلبری را هم در کلام داشته باشید و هم غیرکلامی. همچنین در پیامک و فرستادن استیکر و...
5- سعی کنید به شیوه گوناگون اول خودتان باور داشته باشید و بعد به طرق گوناگون به ایشان گوشزد کنید که ارتباطات مجازی چون حضور در آن وجود ندارد خیلی از ابهامات در آن وجود دارد. مثلاً افراد در فضای مجازی به راحتی می‌توانند دیگران را گول بزنند و خودشان را حتی در هویت دروغین جا بزنند و یا معایب دیگر... پس اولاً چون اعتمادی در کار نیست، پس رابطه پایدار نیست و ممکن است فقط محبتی کاذب در فرد صورت بگیرد.
6- نیازهای همسرتان را شناسایی و در جهت رفع آن بکوشید.
7- به خود برسید و برای خود اهمیت قائل باشید. به کارهای شخصی و به توانمندی‌های خود رسیدگی کنید تا همسرتان نیز بیشتر متوجه این قضیه شود.
8- زمان بیشتری برای گفتگو با ایشان بگذارید.
9- در رابطه خود تنوع و خلاقیتی به کار گیرید. خلاقیت در روابط زوجین خیلی مهم است چون معمولا این خلاقیت‌ها در خاطرات فرد می‌ماند.
انشا الله موفق و پیروز باشید.
عرض سلام و خوشامدگویی دارم خدمت شما مخاطب گرامی!
از اینکه به مجموعه ما اعتماد فرمودید و سؤالتان را با ما در میان گذاشتید سپاسگزارم.
این‌طور که متوجه شدم شما از یک‌سری افکاری رنج می‌برید که ناخواسته وارد ذهنتان می‌شوند. طبیعتاً برای بیرون راندن آن تلاش‍هایی می‌کنید؛ اما با این حال این افکار دست از سر شما برنمی‌دارند. حالتان را درک میکنم و این رنج و ناراحتی شما را درک میکنم. چون اغلب افکار غیرارادی ما، افکار وسواسی تکراری هستند که ما را آزار می‌دهند.
محتوای افکار وسواسی می‌تواند متفاوت باشد. مثل افکار مربوط به کثیفی و نجاست، افکاری مربوط به صدمه زدن به خود و یا دیگران، افکاری مربوط به خیالات و یا حتی شهوات و وسوسه‌های شیطانی و یا انجام آیین‌های مذهبی شدید و...
هریک از این افکار که تکرارشونده و کنترل‌کننده زندگی شما باشد و شما نیز در حال انکار و یا سرکوب و مبارزه با آن باشید، وسواسی است و برای شما و دیگران آسیب‌زننده است. اما نگران نباشید با انجام راهکارهایی میتوانید این افکار را کنترل کنید.
1-پذیرش: اولین مرحله و مهمترین مرحله پذیرش مسئله‌ای است که در آن قرار دارید. خصوصاً برای وجود افکار وسواسی شما در مرحله اول باید بپذیرید که این محتواهای فکری را دارید. چون اگر انکار کنید و یا به قولی فرار کنید، افکار منفی بیشتر شما را فرامی‌گیرد. البته ممکن است در همان لحظه فرار، آرامش پیدا کنید؛ اما در مراحل بعد باز سراغ شما می‌آید. پس انکار موجب تقویت می‌شود.
2- یک زمانی را برای فکر کردن به این افکار اختصاص دهید. مثلاً با خود عهد ببندید که در ساعت 5 بعد از ظهر تا 6 شما موظف هستید به این نوع فکرها بپردازید.
3- با خود بگویید در باقی ساعات به خودم اجازه می‌دهم که به موارد دیگر فکر کنم و به سایر کارهای زندگی‌ام بپردازم. اگر هم در این ساعات باز این افکار مزاحم شما شدند، مقاومت نکنید. فقط بگویید باشد بعداً به شما فکر خواهم کرد. اکنون وقت کار دیگری است.
4- اینکه از توسلات و نیروهای معنوی برای رهایی کمک می‌گیرید خیلی خوب است. ادامه دادن به این کار همراه با نکات دیگر برای شما می‌تواند کارساز باشد.
5- یکی از افکار منفی خود را انتخاب کنید و آن را مکتوب کنید و بعد با صدای بلند بخوانید و یا حتی صدای خود را ضبط کنید. بگذارید ابهت این فکر در ذهنتان بشکند.
6- همین فکر را در فرصتی مناسب به چالش بکشید. مثلاً با خود بگویید اکنون چه شد؟ چه سودی به شما رسید در پایان این فکر؟ و از این قبیل افکار...
7- عادت خواب و تغذیه خود را به شیوه مطلوبی تنظیم کنید. تا از سطح اضطرابتان کم شود. ریشه وسواس اضطراب است. پس کاری انجام دهید تا اضطرابتان کم شود.
8- به سایر برنامه‌های مورد علاقه خود تمرکز کنید و خود را مشغول علاقه‌مندی‌هایتان بکنید تا اینکه زمانتان را برای مبارزه با این افکار بگذارید.
9- ارتباط خود را با اعضای خانواده و نزدیکان بیشتر کنید. وقت گذاشتن برای خانواده موجب آسایش جسم و روان می‌شود.
انشا الله موفق باشید.
صفحه‌ها