بزرگوار کسی که مسلمان بوده اگر از اسلام برگردد مرتد شمرده می شود.(Apostate)
ما در ایرانیم و در ایران اغلب افراد مسلمانند. حقیر بنا را بر این فرض گذاشتم که منظور ایشان فرد مسلمانیست که حالا میگوید دین ندارد. ولی خدا را قبول دارد(توحید). حالا این فرد مرتد است یا نه؟ تا بعد حکم به نجاست او کنیم؟
بنده حقیر عرض کردم احراز ارتداد کار ساده ای نیست. باید ارتداد ثابت شود و این چنین نیست که هر کس بتواند دیگران را محکوم به ارتداد کند و به عنوان مرتد حکم به نجاست ایشان دهد و وی را به قتل برساند.
چون احراز ارتداد شرایطی دارد: در ارتداد، شخصِ مرتد برخلاف باورهای خودش عمل می‌کند و با وجود اینکه به درستیِ باورهای دینی خود ایمان دارد، به انکار آنها می‌پردازد. (یعنی ارتداد عالمانه است)
بنابراین، اگر شخصی از روی عِناد و دشمنی یا از روی شُبهه‌ای (تردیدی) که برایش پیش آمده است، از دین اسلام خارج شود یا اینکه اساسا امری را از ضروریات دین نداند، نمی‌توان گفت که او مرتد است.
(میان حالتی که شخص موضوعی را از ضروریات دین می‌شمارد و سپس به انکار آن می‌پردازد و حالتی که در کل آن موضوع را از ضروریات دین نمی‌داند، تفاوت وجود دارد. حالت نخست را می‌توان ارتداد دانست؛ ولی حالت دوم مشمول عنوان ارتداد نمی‌شود).
بنابراین تحقق ارتداد بر اساس شرایطیست که عرض کردم. که اول باید این شرایط احراز گردد و ثابت شود تا بعد حکم به نجاست وی شود و حتی چون ارتداد جرم است، از دیدگاه مجازات، مرتد فطری کشته می‌شود و توبه‌ی وی نیز پذیرفته نخواهد بود. و ... .
ولی انکار هر حکمی برابر با ارتداد نیست و در حکومت اسلامی باید در دادگاه صالح این امر ثابت شود و کسی مجاز نیست که خودش مجری حکم ارتداد باشد و ...
بنابراین موشکافی و تجسس در این مورد صلاح نیست.
و در اخر بعنوان یک دوست عرض میکنم. برادر خدا در قران (سوره نحل ایه 125) می فرماید : ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ. (ای رسول ما خلق را) به حکمت (و برهان) و موعظه نیکو به راه خدایت دعوت کن و با بهترین طریق با اهل جدل مناظره کن (وظیفه تو بیش از این نیست) که البته خدای تو (عاقبت حال) کسانی را که از راه او گمراه شده و آنان را که هدایت یافته‌اند بهتر می‌داند.
خدا به پیامبر معصومش میگه با مردم با برهان و دلیل و بهترین روش بحث و گفتگو کن و وظیفه تو بیش از این نیست. ما که باشیم که از موضع قدرت و آمرانه و ... با هم مجادله کنیم؟!
بزرگوار کسی که مسلمان بوده اگر از اسلام برگردد مرتد شمرده می شود.(Apostate)
ما در ایرانیم و در ایران اغلب افراد مسلمانند. حقیر بنا را بر این فرض گذاشتم که منظور ایشان فرد مسلمانیست که حالا میگوید دین ندارد. ولی خدا را قبول دارد(توحید). حالا این فرد مرتد است یا نه؟ تا بعد حکم به نجاست او کنیم؟
بنده حقیر عرض کردم احراز ارتداد کار ساده ای نیست. باید ارتداد ثابت شود و این چنین نیست که هر کس بتواند دیگران را محکوم به ارتداد کند و به عنوان مرتد حکم به نجاست ایشان دهد و وی را به قتل برساند.
چون احراز ارتداد شرایطی دارد: در ارتداد، شخصِ مرتد برخلاف باورهای خودش عمل می‌کند و با وجود اینکه به درستیِ باورهای دینی خود ایمان دارد، به انکار آنها می‌پردازد. (یعنی ارتداد عالمانه است)
بنابراین، اگر شخصی از روی عِناد و دشمنی یا از روی شُبهه‌ای (تردیدی) که برایش پیش آمده است، از دین اسلام خارج شود یا اینکه اساسا امری را از ضروریات دین نداند، نمی‌توان گفت که او مرتد است.
(میان حالتی که شخص موضوعی را از ضروریات دین می‌شمارد و سپس به انکار آن می‌پردازد و حالتی که در کل آن موضوع را از ضروریات دین نمی‌داند، تفاوت وجود دارد. حالت نخست را می‌توان ارتداد دانست؛ ولی حالت دوم مشمول عنوان ارتداد نمی‌شود).
بنابراین تحقق ارتداد بر اساس شرایطیست که عرض کردم. که اول باید این شرایط احراز گردد و ثابت شود تا بعد حکم به نجاست وی شود و حتی چون ارتداد جرم است، از دیدگاه مجازات، مرتد فطری کشته می‌شود و توبه‌ی وی نیز پذیرفته نخواهد بود. و ... .
ولی انکار هر حکمی برابر با ارتداد نیست و در حکومت اسلامی باید در دادگاه صالح این امر ثابت شود و کسی مجاز نیست که خودش مجری حکم ارتداد باشد و ...
بنابراین موشکافی و تجسس در این مورد صلاح نیست.
و در اخر بعنوان یک دوست عرض میکنم. برادر خدا در قران (سوره نحل ایه 125) می فرماید : ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ. (ای رسول ما خلق را) به حکمت (و برهان) و موعظه نیکو به راه خدایت دعوت کن و با بهترین طریق با اهل جدل مناظره کن (وظیفه تو بیش از این نیست) که البته خدای تو (عاقبت حال) کسانی را که از راه او گمراه شده و آنان را که هدایت یافته‌اند بهتر می‌داند.
خدا به پیامبر معصومش میگه با مردم با برهان و دلیل و بهترین روش بحث و گفتگو کن و وظیفه تو بیش از این نیست. ما که باشیم که از موضع قدرت و آمرانه و ... با هم مجادله کنیم؟!