از نحوه سوال پرسیدن شما مشخص است فردی مقید به آداب و سنن الهی هستید و این نکته مثبت، می‌تواند به شما در حل این مسأله کمک کند.
رابطه والدین با فرزندان رابطه‌ای دو سویه است، یعنی حق و حقوقی برای والدین بر ذمه فرزندان و بالعکس حق و حقوقی از فرزندان بر ذمه والدین وجود دارد. هر کدام کوتاهی کنند باید جواب پس بدهد. اما از آن‌جا که والدین زحمات بیشتری در مورد فرزندان متقبل می‌شوند در مورد احترام آنان بیشتر سخن گفته شده است، به گونه‌ای در قرآن کریم بعد از توحید و خدا پرستی، احترام به والدین را ذکر کرده است. اوج احترام به والدین جایی است که قرآن کریم در سوره اسراء آیه 23 می‌فرماید: « و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید! و به پدر و مادر نیکی کنید! هرگاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها، نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار! و بر آنها فریاد مزن! و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو!»
حالا اگر کوتاهی یا کم لطفی از جانب والدین شده است رفتار ما باید چگونه باشد؟ بنده به شما حق می‌دهم که از بی مهری‌ها و کوتاهی‌هایی که در حق تان شده ، ناراحت باشید ولی باید توجه کنیم پدر و مادر گاهی اوقات شیوه درست زندگی کردن، تربیت فرزند و مهارت‌های زندگی را یاد نگرفته‌اند وگرنه هدفشان دلسوزی و کمک به فرزندشان است. پس می‌توان گفت گاهی کوتاهی والدین از بلد نبودن، و نا آگاهی آنان سرچشمه می‌گیرد. به همین علت، بقیه عوامل را هم در اشتباهاتشان دخیل بدانیم تا شاید مقداری از ناراحتی‌مان کم شود.
سعی کنید در زمانی که تنش یا اختلافی وجود ندارد با آنان صحبت کنید و اشتباهاتشان را گوشزد کنید. ( با کمال احترام)
واقعا با کاراهایی که گفتید در حقتان انجام دادند، قبول دارم که حق دارید ناراحت باشید اما بدانید گوشه گیری و دوری از آنان شاید باعث دل شکستنشان شود و این دل شکستن خوب نیست زیرا به هر حال، آنها والدین شما هستند و حق و حقوقی به ذمه شما دارند.
سعی کنید گاهی اوقات به دیدن‌شان روید و با احترام برخورد کنید شاید همین رفتارهای این چنینی باعث شود خداوند مهربان از خطاهای ما هم بگذرد.
با سلام خدمت شما مخاطب گرامی
از نحوه سوال پرسیدن شما مشخص است فردی مقید به آداب و سنن الهی هستید و این نکته مثبت، می‌تواند به شما در حل این مسأله کمک کند.
رابطه والدین با فرزندان رابطه‌ای دو سویه است، یعنی حق و حقوقی برای والدین بر ذمه فرزندان و بالعکس حق و حقوقی از فرزندان بر ذمه والدین وجود دارد. هر کدام کوتاهی کنند باید جواب پس بدهد. اما از آن‌جا که والدین زحمات بیشتری در مورد فرزندان متقبل می‌شوند در مورد احترام آنان بیشتر سخن گفته شده است، به گونه‌ای در قرآن کریم بعد از توحید و خدا پرستی، احترام به والدین را ذکر کرده است. اوج احترام به والدین جایی است که قرآن کریم در سوره اسراء آیه 23 می‌فرماید: « و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید! و به پدر و مادر نیکی کنید! هرگاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها، نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار! و بر آنها فریاد مزن! و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو!»
حالا اگر کوتاهی یا کم لطفی از جانب والدین شده است رفتار ما باید چگونه باشد؟ بنده به شما حق می‌دهم که از بی مهری‌ها و کوتاهی‌هایی که در حق تان شده ، ناراحت باشید ولی باید توجه کنیم پدر و مادر گاهی اوقات شیوه درست زندگی کردن، تربیت فرزند و مهارت‌های زندگی را یاد نگرفته‌اند وگرنه هدفشان دلسوزی و کمک به فرزندشان است. پس می‌توان گفت گاهی کوتاهی والدین از بلد نبودن، و نا آگاهی آنان سرچشمه می‌گیرد. به همین علت، بقیه عوامل را هم در اشتباهاتشان دخیل بدانیم تا شاید مقداری از ناراحتی‌مان کم شود.
سعی کنید در زمانی که تنش یا اختلافی وجود ندارد با آنان صحبت کنید و اشتباهاتشان را گوشزد کنید. ( با کمال احترام)
واقعا با کاراهایی که گفتید در حقتان انجام دادند، قبول دارم که حق دارید ناراحت باشید اما بدانید گوشه گیری و دوری از آنان شاید باعث دل شکستنشان شود و این دل شکستن خوب نیست زیرا به هر حال، آنها والدین شما هستند و حق و حقوقی به ذمه شما دارند.
سعی کنید گاهی اوقات به دیدن‌شان روید و با احترام برخورد کنید شاید همین رفتارهای این چنینی باعث شود خداوند مهربان از خطاهای ما هم بگذرد.
با تشکر، موفق باشید.