در مورد اینکه فرمودید اگر کسی ازدواج نکند و در عین حال مراقبت کند و مرتکب گناه هم نشه آیا عقوبت دارد؟ خدمتتون عرض میکنم که : خیر؛ معنای واجب نبودن ازدواج (در صورتی که به خاطر ترک ازدواج به گناه کشیده نشه) یعنی همین؛ یعنی اینکه در آخرت به خاطر ترک آن عقوبت نمیشه.
در مورد بخش پایانی سوالات شما چند نکته خدمتتان عرض میکنم:
تقوی الهی و کسب خشنودی خداوند، فقط مربوط به ترک گناهان جنسی نیست بلکه مربوط به مجموعه ای گسترده از اعمالی است که در دین مبین اسلام ذکر شده است خداوند متعال در سوره مبارکه آل عمران آیه 31 می فرماید: «قُل إِن كُنتُم تُحِبّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعوني يُحبِبكُمُ اللَّهُ وَيَغفِر لَكُم ذُنوبَكُم وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ﴿۳۱﴾ بگو: اگر خدا را دوست می‌دارید، از من(پیامبر)پیروی کنید! تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است» یکی از مصادیق بسیار برجسته اطاعت از پیامبر، ازدواج است که قطعا کسی که ازدواج میکند به مراتب زمینه خشنودی بیشتر خداوندرا فراهم کرده است.مگر نه اینکه پیامبر فرمود ازدواج از سنت من است و کسی که از سنت من رو برگرداند از من نیست. در روایتی دیگر امام باقر (ع) از قول پیامبر (ص) نقل می کند که فرمود: در اسلام هیچ بنایی نزد خداوند محبوب تر از ازدواج نیست. در روایات آمده است که دو رکعت نماز انسانی که ازدواج کرده برتر از هفتاد رکعت نماز شخض مجرد است و بسیاری از روایات دیگر که ارزش بسیار زیادی برای فرد متاهل بیان کرده است حکایت از این دارد که برای فرد متاهل نسبت به مجرد در کسب مقامات معنوی و خشنودی خداوند زمینه بیشتری فراهم است.
از جهت دیگر این گونه نیست که وقتی فردی متاهل شد دیگر از جهت مسایل جنسی هیچ گونه تهدید متوجه او نخواهد بود بلکه بعد از ازدواج هم ممکن است در معرض گناهان جنسی قرار بگیرد و با کسب تقوای الهی به مقامات بالاتر معنوی هم برسد.
نکته بعد این که تعهد و وظیفه فرد متاهل بسیار بیشتر از فرد مجردی است که فقط خودش را در نظر میگیرد بنابراین یک فرد متاهل باید تلاش و کوششهای بیشتری در جهت انجام وظایفی که خداوند تعیین کرده است (از جمله وظایف همسر داری و فرزندپروری و..) انجام دهد و این خود از مصادیق مهم کسب خشنودی خداوند است.
بنابراین اگر قرار بر مقایسه تقوا و تلاش جهت دوری از گناه و انجام وظایف فرد مجرد و متاهل باشد فرد متاهل بسیار بسیار فرا تر از شخص مجرد خواهد بود.
نکته آخر هم یک توجه روانشناختی است و آن اینکه چه بسا برخی افرادی که از زندگی مجردی (حداقل در مورد خودشان) دفاع میکنند و برای آن حتی دلایل دینی می آورند در واقع علت واقعی و نهفته دیگری داشته باشد که نیاز به بررسی بیشتری دارد.
در مورد اینکه فرمودید اگر کسی ازدواج نکند و در عین حال مراقبت کند و مرتکب گناه هم نشه آیا عقوبت دارد؟ خدمتتون عرض میکنم که : خیر؛ معنای واجب نبودن ازدواج (در صورتی که به خاطر ترک ازدواج به گناه کشیده نشه) یعنی همین؛ یعنی اینکه در آخرت به خاطر ترک آن عقوبت نمیشه.
در مورد بخش پایانی سوالات شما چند نکته خدمتتان عرض میکنم:
تقوی الهی و کسب خشنودی خداوند، فقط مربوط به ترک گناهان جنسی نیست بلکه مربوط به مجموعه ای گسترده از اعمالی است که در دین مبین اسلام ذکر شده است خداوند متعال در سوره مبارکه آل عمران آیه 31 می فرماید: «قُل إِن كُنتُم تُحِبّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعوني يُحبِبكُمُ اللَّهُ وَيَغفِر لَكُم ذُنوبَكُم وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ﴿۳۱﴾ بگو: اگر خدا را دوست می‌دارید، از من(پیامبر)پیروی کنید! تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است» یکی از مصادیق بسیار برجسته اطاعت از پیامبر، ازدواج است که قطعا کسی که ازدواج میکند به مراتب زمینه خشنودی بیشتر خداوندرا فراهم کرده است.مگر نه اینکه پیامبر فرمود ازدواج از سنت من است و کسی که از سنت من رو برگرداند از من نیست. در روایتی دیگر امام باقر (ع) از قول پیامبر (ص) نقل می کند که فرمود: در اسلام هیچ بنایی نزد خداوند محبوب تر از ازدواج نیست. در روایات آمده است که دو رکعت نماز انسانی که ازدواج کرده برتر از هفتاد رکعت نماز شخض مجرد است و بسیاری از روایات دیگر که ارزش بسیار زیادی برای فرد متاهل بیان کرده است حکایت از این دارد که برای فرد متاهل نسبت به مجرد در کسب مقامات معنوی و خشنودی خداوند زمینه بیشتری فراهم است.
از جهت دیگر این گونه نیست که وقتی فردی متاهل شد دیگر از جهت مسایل جنسی هیچ گونه تهدید متوجه او نخواهد بود بلکه بعد از ازدواج هم ممکن است در معرض گناهان جنسی قرار بگیرد و با کسب تقوای الهی به مقامات بالاتر معنوی هم برسد.
نکته بعد این که تعهد و وظیفه فرد متاهل بسیار بیشتر از فرد مجردی است که فقط خودش را در نظر میگیرد بنابراین یک فرد متاهل باید تلاش و کوششهای بیشتری در جهت انجام وظایفی که خداوند تعیین کرده است (از جمله وظایف همسر داری و فرزندپروری و..) انجام دهد و این خود از مصادیق مهم کسب خشنودی خداوند است.
بنابراین اگر قرار بر مقایسه تقوا و تلاش جهت دوری از گناه و انجام وظایف فرد مجرد و متاهل باشد فرد متاهل بسیار بسیار فرا تر از شخص مجرد خواهد بود.
نکته آخر هم یک توجه روانشناختی است و آن اینکه چه بسا برخی افرادی که از زندگی مجردی (حداقل در مورد خودشان) دفاع میکنند و برای آن حتی دلایل دینی می آورند در واقع علت واقعی و نهفته دیگری داشته باشد که نیاز به بررسی بیشتری دارد.