درباره داستان این ضرب المثل که زنی فرزندش را که زیاد خرما می خورد نزد پیامبر برد تا او را نصیحت کند... سند خاصی یافت نشد.
اما در آموزه های دینی موارد متعددی وجود دارد که از نظر معنایی با این ضرب المثل همخوانی دارد. به عنوان نمونه قرآن کریم فرموده است:
«أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ؛ آيا مردم را به نيكي دعوت مي‌كنيد، اما خودتان را فراموش مي‌نماييد، با اينكه كتاب (آسماني) را مي‌خوانيد؟! آيا نمي‌انديشيد؟» (بقره: 44)
همچنین فرموده است:
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ * كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ؛ ای مؤمنان! چرا چیزی را می گویید که خود عمل نمی کنید؟ * نزد خدا به شدت موجب خشم است که چیزی را بگویید که خود عمل نمی کنید.» (صف/آیه 2-3)
امیرالمومنین علي(ع) فرموده است: «مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنّاسِ اِماماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعليمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْليمِ غَيْرِهِ؛ آن‌كه خود را پيشواي مردم سازد، پيش از تعليم ديگران بايد به ادب كردن خويش بپردازد» (نهج‌البلاغه، ترجمه: كاظم محمدي و محمد دشتي، حكمت 73)
امام صادق(ع) نیز فرموده است: «كُونُوا دُعاةُ لِلنّاسِ بِغَيْرِ اَلْسِنَتِكُمْ؛ مردم را با غير زبان خود [به نيكي‌ها] دعوت كنيد» (شيخ كليني، كافي، ج 2، ص 78.)
سلام علیکم
درباره داستان این ضرب المثل که زنی فرزندش را که زیاد خرما می خورد نزد پیامبر برد تا او را نصیحت کند... سند خاصی یافت نشد.
اما در آموزه های دینی موارد متعددی وجود دارد که از نظر معنایی با این ضرب المثل همخوانی دارد. به عنوان نمونه قرآن کریم فرموده است:
«أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ؛ آيا مردم را به نيكي دعوت مي‌كنيد، اما خودتان را فراموش مي‌نماييد، با اينكه كتاب (آسماني) را مي‌خوانيد؟! آيا نمي‌انديشيد؟» (بقره: 44)
همچنین فرموده است:
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ * كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ؛ ای مؤمنان! چرا چیزی را می گویید که خود عمل نمی کنید؟ * نزد خدا به شدت موجب خشم است که چیزی را بگویید که خود عمل نمی کنید.» (صف/آیه 2-3)
امیرالمومنین علي(ع) فرموده است: «مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنّاسِ اِماماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعليمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْليمِ غَيْرِهِ؛ آن‌كه خود را پيشواي مردم سازد، پيش از تعليم ديگران بايد به ادب كردن خويش بپردازد» (نهج‌البلاغه، ترجمه: كاظم محمدي و محمد دشتي، حكمت 73)
امام صادق(ع) نیز فرموده است: «كُونُوا دُعاةُ لِلنّاسِ بِغَيْرِ اَلْسِنَتِكُمْ؛ مردم را با غير زبان خود [به نيكي‌ها] دعوت كنيد» (شيخ كليني، كافي، ج 2، ص 78.)