دوس داشتم شوهرم خانوادۀ باکلاسی داشته باشه

خانومی فکر به هم زدن رو نکن

فک میکنی تو زندگی آینده ی تو اگه مشکلاتی پیش بیاد خدایی نکرده کسی میاد کمکت؟ (همونایی که بخاطر خجالت ازشون میخوای نامزدی رو به هم بزنی؟) همینکه همسرت اخلاق خوبی داره خدارو شکر کن. خیلیا هستن که با بهترین شرایط ولی بدترین اخلاق همسر تو جهنم زندگی میکنن از سر اجبار

اگه من بودم این اشتباهو نمیکردم

مشکلت خیلی مهم و بغرنج نیست دوستان نظرات خوبی دادن که منم باهاشون موافقم اما در اثر تجربه به این رسیدم که خیلی وقتها گوش آدم به نصیحت نمیره!! تو هم فکراتو همین الان که عقد نیستی بکن، و با خودت قشنگ فیصله کن که اگه قراره هر چند وقت یکبار به خاطر با کلاس نبودن خونواده شوهرت ناراحت بشی و روی رفتارت تاثیر بذاره مطمین باش اون زندگی زهر میشه به کام هردوتون! بیشتر اون بنده خدا.. پس همین الان فکراتو بکن و اگه خواستی راهو باهاش ادامه بدی با خدا عهد کن که هیچ وقت دیگه به این مسیله فکر نکنی و هیچ وقت خدای نکرده به اون طعنه نزنی به خاطر این مسیله. در ضمن میتونی تشویقش کنی ادامه تحصیل بده، و با بهتتر شدن وضع مالیتون تو یه منطقه بهتر خونه بگیرین. این مشکلا که اخه قابل حله عزیزم. اییییییییی از دست تو!!

با سلام

به نام خدایی که فضیلت را در بهتر بودن قرار داد.

خب  این خواسته هر کسی هست که بهترین ها را داشته باشه و همه اون ملاکها و معیارهایی را که در ذهنش هست را یکجا داشته باشه

اما هیچوقت این محقق نشده چون داستان انسان کامل یک داستانی است عجیب

وقتی خوندم مطالب را خیلی فکر کردم و گفتم که شما چقدر خوشبخت هستین که خدا چنین شخصی را سرراهتون قرار داده

چون درست هفته قبل یه خانمی مراجعه کرده بود و میگفت:

همسرم ماشین دویست میلیونی داره چند تا آپارتمان و ارشد مهندسی صنایع توی یه شرکت معتبر اما

اولا عرق میخوره دوما نماز نمیخونه سوما گاهی چند روز نمیبینمش چهارما همه وسائلش رمز داره و اجازه دست زدن بهش را ندارم

کاش با یه پسر بی سواد روستایی ازدواج کرده بودم ولی مال خودم بود .....

و این است داستانهایی که مانده در صفحه دلهایی که در حسرت بجای شما بودن را میکشند.

شما بهتره همون که به سرتون میزنه رو انجام بدید و تمومش کنید.

چون هنوز معنی زندگی و متاهل بودن رو نمیدونید 

بیچاره نامزدتون که تمام دنیاش شما هستید و دنیای شما به اصطلاح " با کلاس" بودن هست!!!؟؟؟؟

سلام

شما الآن 27 سالتونه. برید از اون خانومایی که در 27 سالگی ازدواج کردند و الآن حدودآ 35 یا 40 سالشونه بپرسید ببینید در حال حاضر چه ملاکهایی براشون مهمه و چه خصوصیتهایی رو در همسرشون می پسندند و یا آرزو دارند همسرشون اون خصوصیتهارو داشته باشه؟

این مواردی که از این آقا پسر نام بردید قطعاً جزء گفته های خانوما خواهد بود. و فراموش نکنید که شما هم در اون سن این ملاکها براتون مهم خواهد شد.

حتماً پرسجو کنید.

یا حق...

سلام دوست عزیز

این بی انصافیه که هرچی نکته منفیه نثار این بنده خدا کنی.خب یه نگاه به زندگی خودتون بکن بعد بگو بهتر از این

اولا پدرتون بد اخلاقن

دوما زندگیتون از لحاظ عاطفی و فرهنگی همچین چنگی به دل نمیزنه

سوما خودتو تافته جدا بافته میدونی

هنوز خانواده پولدار و به اصطلاح خودشون با کلاس ولی بیشعور ندیدی که دیگه آرزوشو نکنی .بخدا همین امروز کلی تو ترافیک بودیم من فکر میکردم تصادف شده بعد که رسیدم به اون قسمت که ترافیک شده بود دیدم یه بابایی ماشین خودشو سوبله پارک کرده بود اونم کج که فقط یه ماشین به زحمت میتونست از کنارش رد بشه.ماشینو گذاشته و رفته خرید ینی باید چی بگی فقط خدا میدونه

دوست عزیز اینقدر ناشکر نباش این بنده خدا که همچیش اکیه از خانه و ماشین و مهندسی و ... و از همه مهم تر عاشقتونه و دوستون داره و درک و فهم بالایی داره و با اخلاقههههههههههه خب دیگه چی میخوای؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اصلا فکر نکن مردم چی فکر میکنن .بخدا اگر هرکسی همچین نامزدی داشت چنان بر طبل میکوبید که جفت گوشاتون کر میشد.خدارو شکر کن و بهش عشق بورز و اینو بدون خدا خودش مهرشو بدلتون میندازه

موفق باشید

وقتی به مسائل پیچیده ترفکرکنی میفهمی واقعا این گزینه ازخیلی گزینه هابهتره . مثلا فکرکن پسری بود از یه خانواده تحصیل کرده و پولدار ولی اهل دوست و هرزه گی بود واهل کارنبود اونموقع هم دوست داشتی. بنظرمن هیچ چیزی جای عشق و علاقه رو نمیگیره ارزش عشقش رو بدون و سعی کن زندگی خودت رو داشته باشی به بعضی نظرات که باعث میشه به این چیزا فکرکنی اهمیت نده انشاا.. خوشبخت و سعادتمند باشید.