رفتار با دانش آموزان کلاس اولی که گریه می کنند...

سلام و عرض ادب خدمت شما معلم گرامی
خدا را شاکریم که توفیق پاسخگویی به شما را قسمت ما کرد. امیدواریم به خوبی راهنمای شما باشیم.

از پیامتان معلوم است که این مادر خیلی اذیت شده است و ناراحتی زیادی داشته است. وابستگی فرزندان به والدین و مخصوصا مادر، هم به خود فرزند و هم به والدین آسیب وارد می کند و آنها را آزرده خاطر می سازد.
 
شاید بتوان علت وابستگی این فرزند ترس و استرسی باشد که علل مختلفی دارد. باید علت استرس را بررسی کنید. وقتی علت را بررسی کردید و متوجه علت شدید، باید به سمت رفع علت برآیید. زمانی که ریشه ها برطرف بشود، به مرور مشکل که همان استرس است هم برطرف می شود. و در مرتبه بعدی وابستگی هم حل می شود.

برای علل استرس کودکان مواردی بیان شده است. مثلا: اعتماد به نفس پائین کودک، ترس از تنهایی و دوری از خانواده، ترس از درس و مدرسه و تنبیه، به دنیا آمدن فرزند جدید و عوامل دیگر.

ان شاء الله با توجه به نکات ذکر شده در زیر مشکل فرزندمی برطرف شود. اما این را بدانید که نیاز به گذشت زمان هست تا به مرور این مشکل حل شود.

1. این موضوع مقداری طبیعی است و نباید فرزند را با دیگر بچه ها مقایسه کنید. این فرزند بعد از مدتی به محیط کلاس و مدرسه عادت می کند و مثل دیگر بچه ها در مدرسه می ماند. جای نگرانی نیست.

2. فاصله بیرون آمدن از کلاس و دیدن مادر را به مرور بیشتر کنید. زمان بیرون آمدن از کلاس و دیدن مادر را به مرور بیشتر کنید. این موضوع ماندن در کلاس را برایش عادی می کند. طبیعتا این موضوع نیاز به گذر زمان دارد.

3. علت نگرانی هایش را برطرف کنید. با گفتگوهای ساده و با محبت علت ناراحتی و استرسش را بپرسید و در مورد آن گفتگو داشته باشید.

4. اگر مادر دارای استرس و اضطراب هستد، باید خودش را درمان کند. والدینی که دارای یک بیماری باشند آن را به فرزندشان هم منتقل می کنند. انتظار نداشته باشید که مادر نسبت به اموری مضطرب باشد ولی فرزندش آرامش خاطر داشته باشید.

5. اگر خدایی نکرده فضای منزل آرام نیست و بین والدین نزاعی وجود دارد، در درجه اول این نزاع ها باید حل شود و در درجه بعد اگر قرار است بین والدین بحثی باشد نباید جلوی فرزند این بحث ها ادامه پیدا کند. بچه ها از اینکه والدین از هم جدا شوند استرس و اضطراب پیدا می کنند و کودک از اینکه بخواهد از والدینش فاصله بگیرید ترس دارد و همیشه به آنها وابستگی پیدا می کند.

6. اگر فرزند هنوز پیش والدین می خوابد باید با راهکارهایی که وجود دارد محل خواب فرزند را از محل خواب والدین جدا شود. فرزند برای خوابیدن نباید به اتاق خواب والدین بیاید.

7. اجازه بدهید فرزند به خانه های همسایه برای بازی با بچه ها برود و حتی او را تشویق به بازی با بچه ها کنید. با همسایگانی که اعتماد دارید هماهنگ باشید و بچه ها را اجازه دهید تا با یکدیگر باز کنند. این زمینه ای برای عدم وابستگی به شما می شود.

8. برای از بین رفتن استرس بچه ها فضایی برای گِل بازی فراهم کنید و سفره و یا پلاستیک بزرگی تهیه کنید تا فرزندتان با آسودگی تمام با آن گِل ها بازی کند و نگرانی از کثیف شدن لباس هایش نداشته باشد. این موضوع باعث کم شدن استرس فرزند می شود.

9. می توانید تعداد زیادی بادکنک کوچک خریداری و باد کنید و بعد به فرزندتان اجازه دهید این بادکنک ها را بترکاند. این شیوه هم تا اندازه استرس آنها را کم می کند.

10. توجه معلم در کلاس به این دانش آموز و لذت بخش کردن محیط کلاس موجب می شود نبودن مادر در کنارش را فراموش کند. یا اینکه معلم کلاس به او مسولتی بدهد تا به واسطه آن مسولیت عدم حضور مادر حس نشود و ذهنش مشغول کاری دیگر باشد.

11. اگر زمانی که مد نظر هست را در مدرسه و کلاس به تنهایی ماند او را تشویق کنید. چه تشویق های مادی و چه غیرمادی مثل بغل کردن و در جمع تعریف کردن از فرزند و ابراز خوشحالی کردن از اینکه توانسته است در این زمینه موفق شود.

امیدواریم به زودی مشکل این فرزند برطرف شود. اگر باز هم سوالی داشتید برایمان ارسال بفرمایید.