سوال اعتقادی: این سوال همه انسانهای خوب و بد است؟

با عرض سلام و خسته نباشید 
دقت در آیات و قرآن خوب و مغتنم می باشد و نکاتی را در مورد سوال شما بیان می کنیم

انسانی که ایمان نداشت و آن را نامعقول جلوه می‌داد و برای اینکه جلوی خود را باز کند [که هر گناهی دلش می‌خواهد انجام دهد]، درباره آن چون و چرا می‌کرد (قیامت/3-6)، در قیامت دنبال راه فرار می‌گردد.
اگر هر آنچه در آخرت رخ می‌دهد، باطن عمل خود شخص در دنیا بوده، این «دنبال راه فرار گشتن» مربوط به چیست؟
الف. این ظهور ملکات دنیوی اوست که وقتی در سختی‌ها می‌افتاد دنبال راه نجات می‌گشت؛ و اینک هنگام مواجهه با حقیقت، روال سابقش [که نسبت به جدی بودن قیامت بی‌اعتنا بود] را کاملا انکار می‌کند، آن گونه در آیات دیگر حکایت شده (انعام/23؛ مجادله/18) که در عرصه قیامت، مشرکان هم شرک‌ورزیدنشان را انکار می‌کنند. (المیزان، ج20، ص105)
ب. چه‌بسا بتوان گفت همین بی‌پناهی و درماندگی و دنبال راه فرار گشتن نیز بازتاب حقیقت زندگی دنیوی خود اوست!

اگر توجه کنیم که قیامت باطن دنیاست، آنگاه این انسانی که در قیامت دنبال راه فرار است، در همین دنیایش هم حقیقتا مضطرب و بی‌پناه بوده است؛ و سعی می‌کرده با سرگرم کردن خویش، این درماندگی و بیچارگی خود را نادیده بگیرد.
با این توضیح، چه‌بسا بتوان این آیه را روی دیگر آیه‌ای دانست که می‌فرماید: «الَّذينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب‏؛ کسانی که ایمان آوردند و دلهایشان با یاد خدا آرامش می‌یابد؛ بدانید که دلها تنها با یاد خدا آرامش می‌یابد» (رعد/28).
ج. انسان موجودی است که نیازمند و محتاج آفریده شده است؛ و تنها رجوع به خداست که نیاز واقعی وی را رفع می‌کند. اگر کسی در دنیا احساس بی‌نیازی کرد و سر به طغیان برداشت (علق/6-7)، و نیاز خود به خدا را انکار کرد، این گونه نیست که واقعا از هر پناهگاه و تکیه‌گاهی بی‌نیاز شده باشد؛ و در قیامت است که معلوم می‌شود چه کسی بی‌پشتوانه مانده است.
از مطالب بیان شده به این نتیجه می رسیم که انسانهایی در اخرات دنبال فرار هستند که پناه گاه آنها در دنیا غیر خدا بوده است، البته وحشت در آخرت به حدی زیاد است که انسان های معمولی نیز دچار راه فرار هستند زیرا تمام اسرار نهان بیرون ریخته و اشکار می گردد و باطن اعمال همه اشکار می گردد و چه خوب است که در این لحظه به سوی خدا فرار کنیم و از غضب الهی به رحمت الهی پناه ببریم زیرا جز او پناهی برای بندگان نیست و انشالله در آن لحظات سخت رحمتش شامل حال همه گردد.

جهت مطالعه بیشتر رجوع فرمایید:
https://btid.org/fa/news/145439