سوال اعتقادی: چرا امام حسن(ع) در جنگ جمل، شتر را زد؟

09:57 - 1403/01/10

سلام
خسته نباشید.
طاعات قبول.
میگن که امام حسن با زمین زدن شتر تونست جنگ جمل رو به پایان برسونه. حالا یا میگن پاشو با شمشیر زد یا با پرتاب نیزه.
فتنه از عایشه بود که رو شتر بود. اون حیوان دیگ چه گناهی کرده بود؟ امام حسن هم که دیگ امامه. یعنی دلش برا حیوون نسوخت؟
امامی که یه موقع داشت یه تیکه غذا می‌خورد یه سگی هم کنارش بود، به اون سگ هم می‌داد، می‌فرمودن حیا می‌کنم.

 

----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/287373

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
7 + 0 =
*****
تصویر شفیعی محمدهاشم

با سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم

برای پاسخ به این پرسش به چند نکته دقت فرمائید:
یک. امام حسن مجتبی علیه‌السلام، همانند دیگر امامان معصوم، نسبت به تمام موجودات عالم، به‌خصوص انسان‌ها مهربان هستند؛ همانگونه که خداوند شدت محبت پیامبر به هدایت مردم را چنین می‌ستاید: «رحمت برای جهانیان»؛[انبیا: ۱۰۷] «حریص بر هدایت مردم و رئوف و مهربان نسبت به مؤمنان»؛[توبه: ۱۲۸] بی‌شک این صفات در وجود امامان نیز بوده است.

دو. این شدت مهربانی و دلسوزی، مانع از انجام وظیفه الهی نمی‌شود؛ زیرا اگر این شدت مهربانی و دلسوزی را امام در همه جا به کار گیرد، دشمن به شدت از آن، برای رسیدن به اهداف شوم خود، سوءاستفاده می‌کند. لذا امام علیه‌السلام در عین مهربانی با تمام آفریدگان، در انجام وظیفه الهی، به‌خصوص در برابر دشمنان اسلام، نفوذناپذیر است و به عبارت دیگر، امام، جامع اضداد است؛ به موقع، مهربان و دلسوز و در جایی که باید سخت و خشن باشد، سختگیر و شدید است. حتی یاران و اصحاب آنها نیز چنین صفاتی را باید داشته باشند.[فتح: 29]  

سه. جنگ، احکام، شرائط و تاکتیک‌های خاص خودش را دارد؛ زیرا گاهی در جنگ، اسب‌ها و شتران زیادی از بین می‌رفتند و این امر طبیعی بوده است؛ علاوه بر اینکه گاهی برای پایان دادن به جنگ، باید تجهیزات جنگی آنها را از بین برد و در جنگ جمل نیز با پی کردن شتر، جنگ به پایان رسید.

چهار. درست است که امام مجتبی علیه‌السلام در غایت مهربانی و دلسوزی است؛ حتی نسبت به حیوانات؛ ولی زمانی که با ریخته شدن خون شتری، جان هزاران انسان، محفوظ می‌ماند، هر عقل سلیمی، حکم به کشتن شتر می‌کند؛ علاوه بر اینکه این شتر پی شد و می‌توان از گوشت او نیز استفاده کرد.

پنج. هرچند مقصر اصلی جنگ جمل، عایشه بود؛ ولی با جمع کردن مسلمانان به دور خود، اگر این جنگ ادامه پیدا می‌کرد، شاید صدها انسان کشته می‌شدند؛ بنابراین امام حسن علیه‌السلام با پی‌کردن یک شتر، از جنگ و کشته شدن تعداد زیادی از مسلمانان از دو طرف، جلوگیری کرد.

شش. از طرفی عایشه، زن پیامبر بود و اگر آسیبی می‌دید، فتنه و آشوب شدیدی به وجود می‌آمد که جمع کردن آن، بسیار مشکل بود.

بنابراین پی‌کردن شتر به عنوان نماد فتنه‌‌‌ای که برپا شده، عاقلانه‌ترین، بهترین و راهبردی‌ترین کار برای جمع کردن جنگ جمل بود که امام حسن مجتبی علیه‌السلام انجام دادند.

برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/204202