شنیدن خبر شهادت فرزند حاج عماد همان مردی که سالها از دست جوخه های ترور صهیونسیت‌ها پنهان شده بود اما سرانجام توسط همین ایادی کفر در دمشق سال 86 به شهادت رسید، مکدرمان کرد. نه از این بابت که ناراحت باشیم از اینکه سرانجام زندگی این مرد جوان با شهادت پایان یافته نه، به قول سید شهید آوینی مرگی چونین برای اولیای خاص خداست و هر مدعی لاف زن لیاقت پوشیدن ردای شهادت را ندارد. ناراحتی از این باب بود که غبطه خوردیم به حال این پسر جوان که دانست چطور حاجتش را از درگاه حضرت حق بگیرد و راهی را برود که خود اراده کرده بود نه سرنوشتی که حتی بادها هم می‌توانند برای ادمی تصمیم گیری کنند. در پی شهادت جهاد مغنیه سید مجید بنی فاطمه مداح اهل بیت کشورمان عکسی را این شهید عزیز منتشر کرد که با هم در حرم حضرت علی ابن موسی رضا(ع) انداخته بودند.
یکی از فعالان رسانه ای در صفحه شخصی خود در گوگل پلاس خاطره جالبی را از «جهاد مغنیه» و ملاقات با مقام معظم رهبری نقل کرده است.
مجله مهر: بهمن ماه ۹۰ تهران میزبان اجلاسی متفاوت بود؛ جوانان و بیداری اسلامی.حضور بیش از ۱۵۰۰ جوان دختر و پسر از ۷۰ کشور جهان با مذاهب مختلف اسلامی، آن هم در اوج تب بیداری اسلامی قطعا حواشی زیبا و متنوعی دارد اما بی شک اوج آن دیدار جوانان با رهبر معظم انقلاب در حسینیه امام خمینی در صبح روز دوم همایش بود.
برای جلوه های بی نظیری که آن روز آفریده شد می توان صدها مطلب نوشت که جایش اینجا نیست. اما کم نبودند شرکت کنندگانی که مانند همسن و سالان ایرانی شان چشم به چفیه آقا داشتند آرزویی که با توجه به حجم درخواست ها و فضای جلسه امکان تحقق آن نبود.
از بخت خوب آنها و لطف دوستان روابط عمومی بیت قرار شد این آرزو به شکلی برآورده شود به همین منظور تعدادی از چفیه هایی که سابقا بر دوش رهبر فرزانه انقلاب قرار گرفته بود در اختیار مسئولین اجرایی اجلاس قرار گرفت تا به نحو مقتضی به علاقه مندان آن که بسیار پیگیر بودند اهداشود.( بعضی از این جوانان از یکی دو روز قبل از دیدار و آن هنگام که فهمیدند ملاقات رهبر هم در برنامه هایشان هست برای بدست آوردن چفیه آقا نقشه کشیده بودند و مدام پیگیر آن بودند)
چفیه ها که رسیدند، سریعا با تعدادی از دوستان همفکری کردیم که چه طور و توسط چه کسی آنها را اهدا کنیم که همه اقتضائات رعایت شده باشد. عزیزی پیشنهادی داد مسوول توزیع برای خانم ها فاطمه مغنیه باشد و آقایان برادرش جهاد؛ چرا که فرزند شهیدی هستند که برای بسیاری از جوانان کشورهای اسلامی شناخته شده است (اگر نگوییم که به حاج عماد و خدماتش مدیونند) همه موافق بودیم. قرار شد پس از ناهار چند نفر از جوانان مشتاق، که از قضا عمدتا از عزیزان اهل سنت بودند را در گوشه ای از لابی هتل گردهم بیاوریم و از جهاد عزیز و خواهرش هم دعوت کنیم تا در خلق این لحظات زیبا و به یادماندنی به ما کمک دهند. آنها هم با کمال میل و البته مشتاقانه پذیرفتند و قبل از موعد در محل قرار حاضر شدند.
اشتیاق جوانان سفید و سیاه، عرب و ترک و آفریقایی تبار در لحظه دریافت چفیه ولی امر مسلمین وصف ناکردنی است. اشک شوقی که از دیدگانشان جاری می شد و نگاه حسرت آمیز عده ای که قرعه به نامشان نیفتاده بود در توان کلمات نمی گنجد. جوانانی که آن روز نماد ایستادگی و مقاومت را با «دست» پسر عماد مقاومت بر «دوش» خود انداختند، نمی دانستند که دقیقا ۳ سال بعد جهاد هم «پا» در مسیر پدر می گذارد، اما حتما امروز «شانه» هایشان برای مبارزه در راه جبهه مقاومت اسلامی سنگینی بیشتری را احساس می کند.
شنیدن خبر شهادت فرزند حاج عماد همان مردی که سالها از دست جوخه های ترور صهیونسیت‌ها پنهان شده بود اما سرانجام توسط همین ایادی کفر در دمشق سال 86 به شهادت رسید، مکدرمان کرد. نه از این بابت که ناراحت باشیم از اینکه سرانجام زندگی این مرد جوان با شهادت پایان یافته نه، به قول سید شهید آوینی مرگی چونین برای اولیای خاص خداست و هر مدعی لاف زن لیاقت پوشیدن ردای شهادت را ندارد. ناراحتی از این باب بود که غبطه خوردیم به حال این پسر جوان که دانست چطور حاجتش را از درگاه حضرت حق بگیرد و راهی را برود که خود اراده کرده بود نه سرنوشتی که حتی بادها هم می‌توانند برای ادمی تصمیم گیری کنند. در پی شهادت جهاد مغنیه سید مجید بنی فاطمه مداح اهل بیت کشورمان عکسی را این شهید عزیز منتشر کرد که با هم در حرم حضرت علی ابن موسی رضا(ع) انداخته بودند.
مشاهده ی بیشتر در :
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931029001214
یکی از فعالان رسانه ای در صفحه شخصی خود در گوگل پلاس خاطره جالبی را از «جهاد مغنیه» و ملاقات با مقام معظم رهبری نقل کرده است.
مجله مهر: بهمن ماه ۹۰ تهران میزبان اجلاسی متفاوت بود؛ جوانان و بیداری اسلامی.حضور بیش از ۱۵۰۰ جوان دختر و پسر از ۷۰ کشور جهان با مذاهب مختلف اسلامی، آن هم در اوج تب بیداری اسلامی قطعا حواشی زیبا و متنوعی دارد اما بی شک اوج آن دیدار جوانان با رهبر معظم انقلاب در حسینیه امام خمینی در صبح روز دوم همایش بود.
برای جلوه های بی نظیری که آن روز آفریده شد می توان صدها مطلب نوشت که جایش اینجا نیست. اما کم نبودند شرکت کنندگانی که مانند همسن و سالان ایرانی شان چشم به چفیه آقا داشتند آرزویی که با توجه به حجم درخواست ها و فضای جلسه امکان تحقق آن نبود.
از بخت خوب آنها و لطف دوستان روابط عمومی بیت قرار شد این آرزو به شکلی برآورده شود به همین منظور تعدادی از چفیه هایی که سابقا بر دوش رهبر فرزانه انقلاب قرار گرفته بود در اختیار مسئولین اجرایی اجلاس قرار گرفت تا به نحو مقتضی به علاقه مندان آن که بسیار پیگیر بودند اهداشود.( بعضی از این جوانان از یکی دو روز قبل از دیدار و آن هنگام که فهمیدند ملاقات رهبر هم در برنامه هایشان هست برای بدست آوردن چفیه آقا نقشه کشیده بودند و مدام پیگیر آن بودند)
چفیه ها که رسیدند، سریعا با تعدادی از دوستان همفکری کردیم که چه طور و توسط چه کسی آنها را اهدا کنیم که همه اقتضائات رعایت شده باشد. عزیزی پیشنهادی داد مسوول توزیع برای خانم ها فاطمه مغنیه باشد و آقایان برادرش جهاد؛ چرا که فرزند شهیدی هستند که برای بسیاری از جوانان کشورهای اسلامی شناخته شده است (اگر نگوییم که به حاج عماد و خدماتش مدیونند) همه موافق بودیم. قرار شد پس از ناهار چند نفر از جوانان مشتاق، که از قضا عمدتا از عزیزان اهل سنت بودند را در گوشه ای از لابی هتل گردهم بیاوریم و از جهاد عزیز و خواهرش هم دعوت کنیم تا در خلق این لحظات زیبا و به یادماندنی به ما کمک دهند. آنها هم با کمال میل و البته مشتاقانه پذیرفتند و قبل از موعد در محل قرار حاضر شدند.
اشتیاق جوانان سفید و سیاه، عرب و ترک و آفریقایی تبار در لحظه دریافت چفیه ولی امر مسلمین وصف ناکردنی است. اشک شوقی که از دیدگانشان جاری می شد و نگاه حسرت آمیز عده ای که قرعه به نامشان نیفتاده بود در توان کلمات نمی گنجد.
جوانانی که آن روز نماد ایستادگی و مقاومت را با «دست» پسر عماد مقاومت بر «دوش» خود انداختند، نمی دانستند که دقیقا ۳ سال بعد جهاد هم «پا» در مسیر پدر می گذارد، اما حتما امروز «شانه» هایشان برای مبارزه در راه جبهه مقاومت اسلامی سنگینی بیشتری را احساس می کند.