سلام من 22 سالمه مدت تقریبا 2 سال هستش که با یکی از خانومای دانشگاهمون دوستم هدفمونم ازدواجه.یه ارتباط ساده به دور از گناه میشه گفت چون نه من دنبال این کارام نه ایشون اهلش.اینم بگم واقعا دختر خوبی هستش.با حیا پاک صادق و...
نحوه شروع ارتباطمونم بعد از چند ماه صحبت کردن بود.ینی من به خاطر ظاهر نرفتم جلو.خانواده ها هم بهم میخورن اعتقاداتمون هم تو یه مسیره جفتمون اهل نماز و روزه و ... هستیم ولی آن چنان مذهبی هم نیستیم. از لحاظ ظاهری هم هر دومون خوبیم تو هر دو جنس بدون اغراق.ارتباطمون هم تقریبا مسیج هست تا تلفن.تا چند وقت پیش مشکل اصلیه من با ایشون این بود که با وجود اینکه از احساسش مطمئن بودم ولی اصلا به رو نمیاورد و واقعا من احساس پوچی میکردم همه زندگیم فکر کردن بهش بود اما اون انقدر مغرور بود زیاد به رو نمیاورد.البته اینم بگم که اذیت شدنه من هم به خاطر غرورم بود که نمیخواستم از بین بره.من خیلی اذیت شدم تا این که یه قهر جدی بینمون پیش اومد تا نزدیکه یه هفته که بعد خودش برگشت و گفت تو این یه هفته فهمیدم که بدون تو نمیتونم.ازون به بعد رابطمون خیلی بهتر از قبل شد و منم به خاطر تلاشای زیادم انتظارم بالاتر رفته بود.
حالا الان دو تا مشکل هست.یکی اینکه ایشون تقریبا آفتاب و مهتاب ندیدن و عقایدی دارن مث اینکه پسر باید دنبال دختر باشه و ... منم اصن نمیتونم با این قضیه کنار بیام.فرزند آخری هم هستم اندازه کافی بم محبت شده واقعا از ناز کشیدن بدم میاد و نمیتونم.هر وقتم که ازش خبری نمیشه یا به اصطلاح ناز میکنه من انقد صبر میکنم با این که اعصابم خورد میشه تا این که خودش یه چی بگه.نمیدونم چرا بدتر لج میکنم تو این قضیه.ولی وقتایی که باهمیم تقریبا این خبرا نیس.به نظرتون این رفتار من آخر سر باعث این میشه که دیگه ناز نکنه چون منم تو زندگیم نیاز به درک دارم دوس دارم وقتی باهاش ازدواج کردم درکم کنه.خداییشم سطح توقعاتم بالاس.دوس دارم همه چیزه طرف رو به روم باشمو منو فقط ببینه
مشکل دومم اینه که با اینکه دختر با حیاییه ولی خیلی به حجاب اهمیت نمیده.بد حجابه البته نه بی حجاب.من خیلی جدیدنا حرص میخورم اصن با دلیلاش قانع نمیشم ولی قراره تا وقتی مال خودم نشده صبر کنم و محدودش نکنم ولی خب بازم من مردم.با این که تقریبا هم ساده میپوشه ولی من میدونم مردا نیگاش میکنن.زیبا هم هس من بیشتر حرص میخورم.نه اینکه بترسم از دستش بدم ولی خب غیرتم قبول نمیکنه.
حالا دوستان منو راهنمایی کنن خودمم اگه سوالی باشه زیر نظراتون جواب میدم.میخوام بدونم چه جوری پیش برم بهتره
سلام
اول از همه باید عرض کنم دوستی به هر نیتی باشه به شما آسیب میزنه چون در هر صورت بعد از مدتی بین شما وابستگی شدیدی ایجاد میشه و اگه به هر دلیلی نتونین با هم ازدواج کنین برای فراموش کردن همدیگه رنج زیادی رو باید متحمل بشین. بعلاوه اینکه این وابستگی باعث میشه انتخاب شما تحت تاثیر احساسات باشه و از انتخاب عاقلانه فاصله بگیرین.
بنابراین پیشنهاد میکنم هر چه زودتر تکلیف خودتون رو مشخص کنین. اگه ایشون رو مناسب خودتون میدونین هر چه زودتر اقدام کنین تا وضعیت هر دوی شما مشخص بشه. اگر هم فکر میکنی با شما تناسب نداره بهتره سختی فراموش کردن رو همین الان به جون بخرین چون اگه بیشتر از این کش پیدا کنه باید سختی بیشتری رو متحمل بشین.
در مورد حجاب ایشون هم باید عرض کنم اگه بنا بر ازدواج شد باید ایشون رو همینطوری که هست بپذیری و این انتظار رو نداشته باشی که تغییر کنه چون هر چند ممکنه تغییر کنه ممکن هم هست تغییر نکنه و اگه در اون صورت شما بخوای به زور مجبورش کنی که حجابش رو رعایت کنه اون موقع هم شما اذیت میشی و هم ایشون. بله اگه ایشون قبول داشته باشه که کارش اشتباهه و با تصمیم خودش بخواد محجبه بشه، میشه روش حساب کرد ولی اگه صرفا به خاطر علاقه ای که به شما داره باشه خیر.
در مورد اینکه میگه پسر باید دنبال دختر باشه باید عرض کنم حرف ایشون درسته ولی نه به این شکل؛ بلکه اصلش اینه که مرد باید حامی و تکیه گاه و نازکش همسرش باشه و زن باید ناز کننده و قدرشناس و آرامش بخش مرد باشه. بنابراین اگه شما از همین الان فکر میکنی هیچ وقت حال و حوصله این رو نداری که به همسرت آیندت توجه کنی و بهش محبت کنی، باید عرض کنم در اینده با مشکل مواجه میشی چون این کار شما باعث از بین رفتن محبت بین شما و همسرت میشه و وقتی محبتی بینتون نباشه هر اتفاقی ممکنه بیفته! اون موقع اگه همسر شما برای ارضای محبتش به سمت فرد دیگه ای کشیده بشه شما نباید ایشون رو مقصر بدونی بلکه باید خودت رو سرزنش کنی. لذا پیشنهاد میکنم حتما قبل از ازدواج کتاب هایی که به تفاوت زن و مرد پرداخته رو مطالعه کنید مثل مردان مریخی و زنان ونوسی تا نوع برخورد با همسرت رو یاد بگیری و بهترین زندگی رو برای خودت و اون بسازی.
پیروز و سربلند
من نمونه شما رو دیدم
بعضی زوجها با وجود اینکه عمیقا همدیگرو دوست دارند ولی موقعی که اختلافی پیش میاد حاضرنیستند برای آشتی پیش قدم بشن حتی غرور بعضی ها به حدی است که اگر خودشان را مقصر بدانند حاضر به معذرت خواهی نیستند،
اگر همسر شما بی توجهی ببینه به دنبال این برمیاد که کاری کنه تا توجه شما جلب بشه و چون شما مغروری بدتر بی توجهی میکنی و ... در حادترین حالت و به شکل کاریکاتوری آن همسر شما برای اینکه نازشو بکشی درخواست طلاق می کنه و شما چون حاضر به نازکشیدن نیستی طلاقش میدی!
اما یادتون باشه تا شما بی حساب و بی دریغ به همسرتون محبت نکنید اعتماد اون رو جلب نخواهید کرد(البته هر وقت واقعا همسرتون شد!) و تنها در این صورته که همسر شما از ابراز محبت هیچ ترسی نخواهند داشت، پس تا زمانی که محبت خودتون رو اثبات نکردید انتظار محبت نداشته باشید، البته اثبات محبت تنها به مرحله اول زندگی منحصر نیست تا آخر زندگی باید در هر مرحله محبت رو ابراز کنید.
البته اگر قادر به این کار نیستید اتفاق خاصی نمی افتد ولی دیگه از همسرتون توقع محبتهایی که زنهای دیگه نثار شوهرشون می کنند نداشته باشید، چون زن وشوهر آینه همدیگرند و زنها اصولا محبتشان را به پای کسی میریزند بدانند دوستش داردو مرد هنرمند کسی است که بتواند این قلب پر عاطفه را تصاحب کند، پس اگر در این زمینه مشکلی دارید در خودتان جستجو و در خودتان برطرف کنید
باسلام.نامزد منم دقيقامثل شماست وقصه شما منوياد زندگي خودم انداخت.همونطور که دوستان نظرگذاشتن بهتره طرفتون رو همونطور که هست بپذيريد من معمولانظرنميذارم ولي اين متنوکه خوندم لازم دونستم حتماچيزي بگم ممکنه طرفتون بخاطرعلاقه کناربياد باهاتون امامطمعن باشيد ته دلش کم کم ازشما دور وسردميشه وهميشه فکرميکنه که شماقبولش نداريد وخودشو باديگران مقايسه ميکنه ودرنهايت ممکنه انگيزه واعتماد به نفسشواز دست بده ودرنهايت توزندگي آيندتون اثرمنفي داره.شماوظيفتونه که نازخانوم و بکشين که اون بفهمه واقعابراش ارزش داريد همونطورکه دوستان راهنمايي کردن شمابايد درمورد روحيات زنان بيشترمطالعه کنيد موفق باشيد
مرسی از نظرتون ولی ببخشیدا گیریم زن نیاز به نازکردن داشته باشه.خب مرد هم یه سری نیازای دیگه داره.مگه من الان نیازامو ازش خواستم که اونم بخواد؟
یه سری میان میگن بعد ازدواج درس میشه یه سری هم میگن چشاتو قبل ازدواج باز کن.خب منم نیاز دارم درک شم.نمیشه که من ناز بکشم همش تا دله اون قرص شه بعد خودم اعصابم خورد باشه.من آدمی هستم که اگه به طرفم یه چیزی میدم دوس دارم نه بیشتر ولی همون اندازه بهم پس بده.من بقیه رابطه هارو میبینم دخترا خیلی واسه طرفشون بیشتر وقت میزارن.اما طرف من انگار بلد نیست.ینی بلده ها ولی خیلی مغروره.بعد تا هر دفه ازش دور میشم سری یادش میفته من کیم!
سلام،
نظرمو ميگم ، چون گفيتيد كه حجاب براتون مهم هست
برادرم ارزش نداره كه شما ريسك اين طوري ازدواج كردن رو بپذيري، ميشيد مثل خيلي از دوستاني كه بعد از ازدواج متوجه ميشن همسرشون واقعا چيزي كه توقع داشتن نبوده.
هنوز ههم اين دوسال آشنايي كافيه و با ارزشه، اما مثل 50 سال زندگي ارزش داره؟
بنابراين اگر فكر مي كني كه واقعا براي ازدواج كردن آماده هستي و قصد ازدواج داري
اول توقعاتي كه از همسر آيندت داري و اون ها رو بايد داشته باشه رو روي يه نصف كاغذ بنويس .
مثل نماز، روزه،حجاب، زيبايي ظاهري مناسب و...
بعد چيزهايي كه بهتره داشته باشه.
مثل اينكه مثلا خانه دار باشه يا شاغل باشه
يا مثلا خودش و خانواده اش در چه سطحي از فرهنگ و مال و مذهب و... باشند.
بعد بايد شناخت خودت رو از مخاطبت زياد كني،
و بعدش با نوشته ها مقايسه كني./
يك سوال از خودتون بپرسيد :
آيا من واقعا شناخت كافي از مخاطبم دارم؟
شما مي خواهيد با ايشون زندگي كنيد، اينقدر ساده نگيريد وقت صرف كنيد تلاش كنيد فكر كنيد
از شرايط و طرز تفكر و صفات فرد مدنظرتون "مطمئن" بشيد. از روي نوع حرف زدن طرز رفتار كردن فكر كردن و...
همونطور كه ميدونيد زيبايي ظاهري و باطني داره و حجاب در هر دو زيبايي موثر و با ارزش هست.
اگر ايشون خيلي مغرور هست يا بد حجاب هست
اين هم با بايد هاي شما و هم با اينكه مي خواهيد همسرتون مال خودتون باشه تناقض داره.
اگر پيش رفتيد حتما در آينده هم خانواده و هم مادرشون هم خوب بررسي كنيد، اگر مادرشون هم مغرور بود ، اين نشون ميده احتمال با حجاب تر شدن ايشون خيلي كمتره. غرور و تكبر صفت بدي هست و مبدا و منشا هر گناهي هست.
پس هم تو انتخاب كردن و شناختن همسر اصــلا عجله نكنيد و با خودتون هم واقــعا رو راست باشيد.
اميدوارم موفق باشيد
خودش میگه بعد از ازدواج فرق داره اون موقع آدم بیشتر باید حواسش باشه(حجاب رو میگم)
در مورد غرور هم من احساس میکنم میترسه ازینکه خودش باشه به من محبت زیاد کنه بعد من سیر شم و برام تکراری شه.مخصوصا اینکه من اولا گفته بودم زود خسته میشم.
ولی خب اینم باز احتماله .من الان واقعا گیجم که کدوم احتمال درسته!!
سلام به نظرم باید شکل رابطه تان راتغییر دهید و از طریق خانواده ها رسما اقدام کنید .هم مساله شرعی و هم این موضوع که بعدا ممکنه خانواده ها مخالفت کنند یا به هردلیل نتونید به هم برسید دوطرف از لحاظ احساسی خیلی لطمه میخورید مخصوصا دختر. پس به نظرم از طریق خواستگاری پیش برید و سنتون هم به نظرم مناسبه خیلی ها دراین سن ازدواج میکنند . اگه واقعا قصدازدواج دارید باید دنبال کارباشید و توکل به خداکنید مشکلات حتما رفع میشود. وگرنه با گذشت زمان و کاری نکردن هم وابستگی بیشتر میشود و هم مشکلات بیشترممکنه به وجودبیاد...
اینم اخلاق بده منه دیگه.اگرم داغون بشم پا پیش نمیزارم حس میکنم کوچیک میشم
ولی اونم با اینکه 10000درصد مطمئنم دوسم داره و چند وقه خیلی بهتر شده ولی باز نسبت به دخترایی که میگن اگه یه نفرو دوس داشته باشن همه کار میکنن براش کمتره.واقعا مغروره.خانوما جواب بدن بیشتر بهش عشق بورزم بهتره یا دور شم؟
مثلا میگه تجربه ی دوستام نشون میده برا مردا هر کاری کنی باز فردا یه چیز دیگه میخوانو ارزش نداره که آدم انقد به خودش سختی بده
مرسی از نظرات همه دوستان.فقط چنتا چیز بگم
اولا من نگفتم ناز نمیکشم.چرا ولی دلیل عقلی ندارم براش.احساس میکنم که طرف فکر میکنه که من بهش احتیاج دارم که اینکارو میکنم ولی تو همین دو سال خیلی خودمو کوچیک کردم که بفهمه دوسش دارم.خیلی صبوری کردم.خدا هم حقمو داد.اون آقایی که گفتن شیطان گولت میزنه و ... باید خدمتت بگم من اصن روش فکر جنسی ندارم به اون صورت و شدیدا معتقدم این کار باعث سردی و از هم پاشیده شدن رابطه میشه.
سر حجابم حرفتونو قبول دارم ولی اوایل فک نمیکردم اینطوری شم.خب دوسش دارم روش حساسم البته اون میگه زیادی تعصبی عمل میکنی.من میخوام حرف خدا هم اجرا بشه.انقد از بچگی از حجاب گفتن برام که انقد حساس شدم.
به نظر شما حرف روش تاثیری داره؟؟
ازونطرفم سنم هنوز واسه ازدواج کافی نیست وگرنه هر چه زودتر محرم میشدیم خیلی از مشکلات کمتر میشد
دوست عزیزم این که شما فکر جنسی روی ایشون داری یا نه اصلا مهم نیست ....مهم اینه که بهتره هیچ وقت ادم ریسک نکنه و خودشو در معرض گناه قرار نده ....
این که شما خیلی خوددار هستی توش شکی نیست ولی این موضوع هیچ وقت دلیل نمیشه که مثلا باهاش تو مکانی خلوت کنید که قطعا نفر سوم شیطانه ....در ضمن هیچ کدوم از ما ادما از وسوسه های شیطان در امان نیستیم و هیچ کدوممون مثل حضرت یوسف نیستیم ....شما هم که میگید خیلی خوشگله و ارایش هم میکنه و .... خب اینا دلیل نمیشه که شما بیشتر مراقب باشی رو روابطت ؟؟؟ اینا دلیلی نمیشه که بیشتر مراقب باشی ؟؟؟ و در ضمن حالا که همچین موقعیتی وجود داره فکر نمیکنی به این شکل روابطتون پیش بره احتمال داره به گناه بیفتید ؟؟؟ گفتم که شما حتی لبه پرتگاه برج میلاد بخوای راه بری حتی مراقب هم باشی خطرناک هست و ریسکش خیلی زیاده حتی اگه مراقب هم باشی نباید این کارو انجام بدی ...حتی اگه مراقب باشی .!!!
نکته بعدی در مورد حجاب و حرفایی که بهت زده باید بگم این جنس دخترا که همچین تفکراتی داره در مورد حجاب و روابط با نامحرم که دوست داره ازاد باشه و شما هم تعصب نداشته باشی مطمئن باش در اینده واست مشکل ساز میشه و هر روز باهاش سر این موضوع درگیر خواهی بود اینکه در اینده میتونی عقایدش رو تغییر بدی یا نه اصلا مهم نیست .......و اصلا نباید به این موضو فکر کنی .....باید همین جور که هست قبولش کنی و بخوای نه دختری که تو ذهنت ساختی و بخوای ایشونو مطابق عقاید خودت کنی ...
با حرف و این چیزا این موضوع حل نمیشه ......باید یه مدت باهاش بحث کنی و حرف بزنی و واسه این عقیده و تعصبت دلایل منطقی داشته باشی تا مجاب بشه ....باید با توجه به افکارخودش منطق داشته باشی تا مجاب بشه .....اما باید مطمئن بشی با تمام وجودش حرفاتون رو پذیرفته یا میترسه از دستت بده قبول کرده
در ضمن راجع بع اینکه ایشون میگه به مردا نباید رو بدی و اینجور حرفا باید قشنگ باهاش صحبت کنی چون یه سری دخترا همچین اخلاق و افکاری دارن که اصلا خوب نیست و این موضوع هم میتونه در اینده مشکل درست کنه تو روابطت با ایشون ....
این چیزا رو سر سری و نادیده نگیر و هر کدومش رو کامل بررسی کن و قبل از ازدواج حلش کن نه بعدش!!!
بعدش نمیشه رو هیچی حساب باز کرد....
یاحق
سلام و التماس دعا.
اول اینو خدمتتون عرض کنم که چرا ادمها کسی رو انتخاب میکنن تا بعد بخوان ظاهرش رو تغییر بدن این کمی عادلانه نیس که توقع تغییر داشته باشیم گرچه با صحبت بعد از بوجود اودن علاقه احتمال تغییر زیاده اما تغییرهای مثبت باید از ته دل و خواستن قلبی باشد و درواقع عیبش براش روشن بشه تا هدفش بشه رضای خدا چون در غیر اینصورت این تغییر فقط در صورت وجود شماست و اگر خدایی نکرده به هر دلیلی شما نبودی اون میشه همون ادم قبلی و دوما از این جهت که برادر چه بسا دخترهایی هستن که به خاطر اینکه به ظاهر و حیاشون بیشتر اهمیت میدن دیده نمیشن و چه بسا با ارایش و رسیدن اینگونه به ظاهر بسیار زیباتر بشن پس لقمه رو دور سر گرداندن هست که البته در رابطه با شما چون مدت اشنایی زیاد هست بهتره در جهت تغییر ایشون تلاش کنین و بدونه شما حساسین.
اما درباره ناز کشیدن نگرشتون کاملا اثر منفی در زندگی خواهد گذاشت همیشه گفتن از زن ناز و از مرد نیاز. با خودتون حرف بزنین که فقط خانواده ممکنه بی دریغ و منت ناز بکشه اونم هزاربار. شما قیاس رو کنار بزارید غرور رو که باعث پشیمانی میشه دور کنین تا طعم شیرین زندگی رو از خودتون نگیرین و برادر اگر دیدی دختر بهت علاقه داره ابن باعث نشه هر زمان قهر کردی به خودت بگی خودش برمیگرده و اون ناز بکشه این برای زندگیت خوب نیس شما شروع کننده باشی به هیچی لطمه نمیخوره اصل زندگی بر وفاداری و گذشت و مهربانیه دور غرور و نازتو کشیدن خط قرمز بکش تا هروقت دیدی لذتشو ببری برادر
ئه وا خاک عالم... دیگه چی؟ نکنه منتظر میخوای بشینی تو خونه، دختره بیاد خواستگاریت ؟
در مورد حجاب باید باهاش صحبت کنی... اگه غیرتت قبول نمیکنه، قیدش رو بزن. تا قبل از اینکه دیر بشه.
سلام خدمت سوال کننده گرامی ....
اولا بهتره بهتون عرض کنم روابط دوستی شاید ابتداش دست خودتون باشه و همه چی پاک و زیبا باشه و همه حریم ها هم رعایت بشه اما در ادامه هیچی دست خودتون نیست شاید خودتون شروع کننده این روابط و کنترل کننده اش باشید اما در ادامه شما نمیتونید این روابط رو کنترل کنید چون شیطان خیلی خوب بلده همه بنده ها رو فریب بده با هزارتا توجیه گوناگون ....به یکی میگه خب ما که قراره با هم ازدواج کنیم پس حالا الان یه روابط محدود هم داشته باشیم مشکلی نیست ....به یکی میگه خب حالا یه خورده لذت ببریم مگه چه اشکالی داره ؟؟؟ هردومون هم که راضی هستیم ....
پس هر کیو با توجه به اعتقاداتش فریب میده هیشکی هم در امان نیست از این وسوسه ها ....خود خدا هم میگه با نامحرم جز در موارد ضرورت صحبت نکنید که خوف در گناه هست ....نمیگه اگه با نامحرم خواستید صحبت کنید مراقب باشید یا اگه خلوتی ایجاد شد مراقب باشید ...میاد میگه اگه خوف در گناه بود دوری کنید و هیچ ادم عاقلی نمیاد ریسک کنه ....فرض کنید بالای برج میلاد ایستادید و هیچ حریمی هم اطرافتون نیست حالا میگن یه خورده اینجا راه برو ....شما میاید همچین ریسکی کنید ؟؟؟ حتی اگه تماما مراقب باشید همچین کاری میکنید ؟؟؟ شما میاید با اینکه مراقب هستید هم دوری میکنید از لبه پرتگاه حتی اگه مراقب باشید ....گناه هم دقیقا همینجوری هست میگن ریسک نکنید که حتی اگه مراقب باشید هم خطرناک هست ...
اما در مورد حس مالکیت و بقیه موضوعاتی که اشاره کردید ...
اولا زن همینطور که بقیه دوستان فرمودن مظهر نیاز هست و باید نازشو هم بکشید یه چیز طبیعی هست و نمیشه به این موضوع خورده بگیرید اما خب زیاده روی هم نباید تو این موضوع انجام بشه که به نظر نمیاد اینجوری باشه دخترا با هم متفاوت هستن یکیو باید بیشتر نازشو بکشید یکیو کمتر ...
در مورد حس مالکیت هم همینطور اما باید بهتون بگم شما که انقد روی حجاب حساسیت دارید چرا ایشون رو انتخاب کردید ؟؟؟ مگه این جزو ملاک هاتون نیست که با حجاب باشه ؟؟؟ خب بالاخره باید همینجور که ایشون هست همینطوری بپذیرید ....تغییر ادما چیزی نیست که شما با دوتا کلام بتونید تغییرش بدید ....باید پشت این حرفاتون یه سری منطق و دلیل خوب و موجه داشته باشید که ایشون مجاب به حجاب بشه ...اما نباید روی این موضوع خیلی حساب کنید ....باید ببینید با این دختر با همین شرایط و روحیات و عقاید میتونید ازدواج کنید و یه عمر زندگی کنید یا نه ؟؟؟ نه اینکه یه دختر فرضی تو ذهنتون داشته باشید و بخواید ایشون رو شبیه اون تصورات ذهنیتون بکنید ...همیشه سعی کنید همینی که هست رو بخواید نه تصوراتی که ساختید ....شاید ایشون هم بتونید باحجاب کنید همونطور که خواستید اما باید فعلا همینو بخواید نه چیز دیگه ای و آیا حاضر هستید با همین حجاب و رفتار یه عمر باهاش زندگی کنید ؟؟؟
یاحق
چقدر از این حس مالکیت آقایون بدم میاد.یعنی چه مال من نشده.داداش شما قراره شریک شادی و غم هم باشید نه اون مال شما بشه.
سلام
اتفاقا حس مالكيت آقايون زيبايي خودشو داره به نظر من . يه حسيه كه نهادينه شده تو وجودشون ، كه هميشه براي به آرامش رسيدن تمايل به بدست آوردن داشته باشند . اين بدست آوردن ها هم هر كدوم به نوبه خودش باعث اعتماد به نفس و برجسته شدن نقاط قوتشون ميشه .
و از اون طرف تمايل ما خانوماست به اينكه همسرمون هميشه از ما برتري داشته باشه و اين مي تونه لذت بخش باشه كه بدوني به چشم اصلي ترين دستاورد زندگيش شما رو شريك هميشگيش انتخاب كرده و براي رضايت شما دست به تلاش براي بدست آوردنهايي سخت تر از مجرديش مي زنه . طبيعت زن و مرد به خودي خود مي تونه زيبا باشه چون فطرت ناب و دست نخورده و خالصش آفريده خداست ...
در مورد نوع پوشش هم باید باهاشون بشینین و صحبت کنین
بی توجهی زیاد شما ب ایشون منجر به نفرت ایشون ب خودتون و رابطتون میشه.حسی ک الان خودم ب مخاطبم پیدا کردم.همیشه پا پیش گذاشتن توسط ایشون نهایتش اینه ک ب این نتیجه میرسه ک شما واسش و رابطتون و موندن با ایشون هیچ ارزش و احترامی قایل نیستین و اصلا براتونم مهم نیست ک بخاین با ایشون باشین تا آخر عمرتون و در نهایت منجر ب رفتن همیشگی ایشون خواهد شد
به نام خدا
برادر گرامی فکر کنم همهیشه و همه جا شنیدیم که میگن زن مظهر نازه و مرد مظهر نیاز...این یه خصلت فطری هست که خدا تو وجود این دوجنس قرارداده که مرد طالبه و زن مطلوب بنابراین قبل از هرکاری توصیه میکنم در زمینه تفاوت های دختر و پسر مطالعه ای داشته باشید بزرگی میگفتند برای زندگی ای که قراره 50سال طول بکشه قبل از شروعش حداقل 50ساعت مطالعه داشته باشین...
از نوشته تون این طور بر می اومد که چندان شناختی ندارید از روحیات خانم ها
و اما در مورد مسئله دوم...برادرخوبم شما باید بدونید که یه نفر رو به شکلی که الان هست ایا می تونید بپذیرید یا خیر؟ بی قید و شرط بی تلاش برای تغییر...
ببینید ایا می تونید با همین وضع پوشش بپذیریدش یا نه؟ تو همین چندپست اخیر که ارسال شده موردی بود که اقا بعد ازدواج خانم رو مجبور به تغییر پوشش کرده بودن و ایشون الان ناراضی و دلسرد بودن ...
تلاش کنید خوب اون خانم رو بشناسید و غیر مستقیم نظرش رو در مورد چیزهایی که برای شما مهمه جویا بشید ...