مُناجات منظومه حضرت على عليه السلام

مُناجات منظومه حضرت اميرالمؤمنين علىّ بن ابيطالب‏
عليه الصَّلوة وَالسَّلامُ منقول از صحيفه علويّه‏
 

به نام خداى بخشاينده مهربان‏

لَكَ الْحَمْدُ يا ذَاالْجُودِ وَالْمَجْدِوَالْعُلى‏ تَبارَكْتَ تُعْطى‏ مَنْ تَشاءُ وَتَمْنَعُ‏

ستايش تورا است اى صاحب جود و بزرگى و بلندى‏ بزرگى‏ تو را است كه بهر كه خواهى بدهى و يا بازگيرى‏

اِلهى‏ وَخَلاَّقى‏ وَحِرْزى‏ وَمَوْئِلى‏ اِلَيْكَ لَدَى الْإِعْسارِ وَالْيُسْرِ اَفْزَعُ‏

اى معبود و آفريدگار و پناه و نگهدار من بدرگاه‏ تو در سختى و آسانى پناه برم‏

اِلهى‏ لَئِنْ جَلَّتْ وَجَمَّتْ خَطيئَتى‏ فَعَفْوُكَ عَنْ ذَ نْبى‏ اَجَلُّ وَاَوْسَعُ‏

خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است‏ ولى گذشت تو از گناه من بزرگتر و وسيعتر است‏

اِلهى‏ لَئِنْ اَعْطَيْتُ نَفْسِىَ سُؤْلَها فَها اَنَا فى‏ رَوْضِ النَّدامَةِ اَرْتَعُ‏

خدايا اگر من از خواهش نفس پيروى كنم‏ پس در آن حال من در چراگاه پشيمانى مى‏ چرم‏

اِلهى‏ تَرى‏ حالى‏ وَفَقْرى‏ وَفاقَتى‏ وَاَنْتَ مُناجاتِى الخَفِيَّةَ تَسْمَعُ‏

خدايا خود تو حال من و ندارى و تهيدستيم را بينى ‏و تو رازهاى پنهان مرا مى ‏شنوى‏

اِلهى‏ فَلا تَقْطَعْ رَجآئى‏ وَلا تُزِغْ‏ فُؤادى‏ فَلى‏ فى‏ سَيْبِ جُودِكَ مَطْمَعٌ‏

خدايا پس اميدم را قطع مكن و منحرف مساز به نوميدى دلم را كه من طمعكار باران سخايت‏ هستم‏

اِلهى‏ لَئِنْ خَيَّبْتَنى‏ اَوْ طَرَدْتَنى‏ فَمَنْ ذَااَّلذى‏ اَرْجُو وَمَنْ ذا اُشَفِّعُ‏

خدايا اگر نوميدم سازى يا از درگاهت برانى‏ پس به چه كسى اميد داشته باشم و كه را شفيع‏ گردانم‏

اِلهى‏ اَجِرْنى‏ مِنْ عَذابِكَ اِنَّنى‏ اَسيرٌ ذَليلٌ خائِفٌ لَكَ اَخْضَعُ‏

خدايا از عذاب خود پناهم ده كه براستى من‏ اسير و خوار و ترسان و خاضع درگاه توام‏

اِلهى‏ فَآنِسْنى‏ بِتَلْقِينِ حُجَّتى‏ اِذا كانَ لى‏ فِى الْقَبْرِ مَثْوَىً وَمَضْجَعٌ
‏
خدايا بوسيله تلقين دليل و حجتم با من انس گير در آن هنگام كه در گور منزل و مأوى گيرم‏

اِلهى‏ لَئِنْ عَذَّبْتَنى‏ اَلْفَ حِجَّةٍ فَحَبْلُ رَجآئى‏ مِنْكَ لا يَتَقَطَّعُ‏

خدايا اگر هزار سال مرا عذاب كنى ولى‏ باز رشته اميد من از درگاه تو قطع نمى ‏شود

اِلهى‏ اَذِقْنى‏ طَعْمَ عَفْوِكَ يَوْمَ لا بَنُونَ وَلا مالٌ هُنا لِكَ يَنْفَعُ‏

خدايا مزه گذشتت را به من بچشان در آن‏روزكه نه فرزندان و نه مال در آنجا سود بخشد

اِلهى‏ لَئِنْ لَمْ تَرْعَنى‏ كُنْتُ ضائِعًوَاِنْ كُنْتَ تَرْعانى‏ فَلَسْتُ اُضَيَّعُ‏

خدايا اگر تو مراعاتم نكنى يكسره از بين رفته‏ ام‏ و اگر تو مراعاتم كنى ضايع نگردم‏

اِلهى‏ اِذا لَمْ تَعْفُ عَنْ غَيْرِ مُحْسِنٍ‏فَمَنْ لِمُسى‏ءٍ بِالْهَوى‏ يَتَمَتَّعُ‏

خدايا اگر بنا شود جز از نيكوكار نگذرى‏پس كيست اميد گنهكارى كه به هواى نفس كامرانى ‏كرده‏

اِلهى‏ لَئِنْ فَرَّطْتُ فى‏ طَلَبِ التُّقى‏فَها اَنَا اِثْرَ الْعَفْوِ اَقْفُو وَاَتْبَعُ‏

خدايا اگر در جستجوى پرهيزكارى كوتاهى كردم‏ولى اينك بدنبال گذشت تو مى ‏گردم و آنرامى ‏جويم‏

اِلهى‏ لَئِنْ اَخْطاْتُ جَهْلاً فَطالَمارَجَوْتُكَ حَتّى‏ قيلَ ما هُوَ يَجْزَعُ‏

خدايا اگر از روى نادانى خطا كردم پس چه بسيار اميدواربه تو بوده ‏ام بطورى كه درباره‏ ام گفتند باك ندارد

اِلهى‏ ذُنُوبى‏ بَذَّتِ الطَّوْدَ وَاْعتَلَتْ‏وَصَفْحُكَ عَنْ دَنْبى‏ اَجَلُّ وَاَرْفَعُ‏

خدايا گناهانم برتر و بلندتر از كوههاى بزرگ گشته ‏ولى چشم‏پوشى تو از گناه من بزرگتر و برتر است‏

اِلهى‏ يُنَحّى‏ ذِكْرُ طَوْلِكَ لَوْعَتى‏وَذِكْرُ الْخَطايَا الْعَيْنَ مِنّى‏ يُدَمِّعُ‏

خدايا ياد بخشش تو سوز درونم را بِبَردو ياد گناهان چشمانم را اشگبار كند

اِلهى‏ اَقِلْنى‏ عَثْرَتى‏ وَامْحُ‏حَوْبَتى‏فَاِنّى ‏ مُقِرٌّ خائِفٌ مُتَضَرِّعٌ‏

خدايا لغزشم را ببخش و گناهم را محو كن ‏زيرا كه من به گناه اقرار داشته و ترسان و نالانم‏

اِلهى‏ اَنِلْنى‏ مِنْك رَوْحاً وَراحَةًفَلَسْتُ سِوى‏ اَبْوابِ فَضْلِكَ اَقْرَعُ‏

خدايا صفا و آسايشى از جانب خود به من ببخش‏ كه من جز درهاى فضل تو را نكوبم‏

اِلهى‏ لَئِنْ اَقْصَيْتَنى‏ اَوْ اَهَنْتَنى‏َما حيلَتى‏ يا رَبِّ اَمْ كَيْفَ اَصْنَعُ‏

خدايا اگر دورم كنى يا بى‏ اعتنائيم كنى ‏پس ديگر چه‏ چاره كنم پروردگارا و يا چه بكنم؟

اِلهى‏ حَليفُ الْحُبِّ فى‏ اللَّيْلِ ساهِرٌيُناجى‏ وَيَدْعُو وَالْمُغَفَّلُ يَهْجَعُ‏

خدايا آنكه با دوستى تو دست بگريبان ست شب را همه بيدارو در مناجات و دعا است ولى غافل يكسره درخواب‏

اِلهى‏ وَهذَا الْخَلْقُ ما بَيْنَ نائِمٍ‏وَمُنْتَبهٍ فى‏ لَيْلِهِ يَتَضَرَّعُ‏

خدايا اين مردم هم يك دسته شبها خواب ‏و دسته‏اى بيدار و به تضرع مشغولند

وكُلُّهُمُ يَرجُو نَوالَكَ راجِياًلِرَحْمَتِكَ الْعُظْمى‏ وَفِى الْخُلْدِ يَطْمَعُ‏

و همگى به اميد عطاى توأند و اميدواربه رحمت بزرگ تو و طمع بهشت برين دارند

اِلهى‏ يُمَنّينى‏ رَجآئى‏ سَلامَةًوَقُبْحُ خَطيئاتِى‏ عَلَىَّ يُشَنِّعُ‏

خدايا اميد من مرا آرزومند سلامتى مى‏ كند ولى زشتى گناهانم مرا به رسوايى تهديد مى‏ كند

اِلهى‏ فَاِنْ تَعْفُو فَعَفْوُكَ مُنْقِذى‏وَاِلاَّ فَبِالذَّنْبِ الْمُدَمِّرِ اُصْرَعُ‏

خدايا اگر بگذرى گذشت تو نجات بخش من است ‏وگرنه من با اين گناه مهلك به نابودى درافتم‏

اِلهى‏ بِحَقِّ الْهاشِمىِّ مُحَمَّدٍوَحُرْمَةِ اَطْهارٍ هُمُ لَكَ خُضَّعٌ‏

خدايا به حق محمد هاشمى ‏و به حرمت پاكانى كه به درگاهت خاضعند

اِلهى‏ بِحَقِّ الْمُصْطَفى‏ وَابْنِ عَمِّهِ‏وَحُرْمَةِ اَبْرارٍ هُمُ لَكَ خُشَّعٌ‏

خدايا به حق محمد مصطفى و پسر عمويش على و به حرمت نيكانى كه بدرگاهت خاشعند

اِلهى‏ فَاَنْشِرْنى‏ عَلى‏ دينِ اَحْمَدٍمُنيباً تَقِيّاً قانِتاً لَكَ اَخْضَعُ‏

خدايا مرا بر دين احمد در قيامت برانگيزدر حال انابه و پرهيزكارى و فروتنى و خضوع‏

وَلا تَحْرِمَنّى‏ يا اِلهى‏ وَسَيِّدى‏شَفاعَتَهُ الْكُبْرى‏ فَذاكَ الْمُشَفَّعُ‏

و مرا محروم مكن اى معبود و آقايم ازآن شفاعت بزرگش كه شفاعت او پذيرفته است‏

وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ما دَعاكَ مُوَحِّدٌوَناجاكَ اَخْيارٌ بِبابِكَ رُكَّعٌ‏

و درود فرست بر ايشان تا زمانى كه يكتاپرستى به درگاهت‏ دعا كند و نيكان با تو در مناجات و به ‏درگاهت در ركوعند

 

آمين يا رب العالمين