مگه میشه؟!!! مگه داریم؟!!!

ادعای پاکی دل با کوله‌باری از گناه چگونه ممکن است؟!!!
بارها و بارها شنیده‌ایم و دیده‌ایم برخی از بی حجابان و گنه‌کاران با سخنی زیبا و عوام فریب در توجیه عمل زشت و کردار ناپسند خود می‌گویند: «دلت باید پاک باشه دیگه یه چهارتا خال مو که اشکالی نداره و دین و ایمان به این نیست که چهارتا خال موی خودت را بپوشانی» می‌گویند: «دلت پاک باشد حالا هرچه خواستی بکن. خدا فقط دل پاک می‌خواهد» یا می‌گویند: «خدا با دل پاک کار داره و به عمل ما نیاز نداره».
حالا مگه میشه؟!!! مگه داریم؟!!! این دیگه چه ادعای سست و بی پایه‌ای است که در توجیه کردار ناشایست خود می‌کنید؟!!!
اصلا اگر بخوبی بنگری می‌بینی که دو عبارتِ «دلت پاک باشد حالا هرچه خواستی بکن» پارادوکس و تناقض آشکاری با یکدیگر دارند. دل پاک می‌نگرد که ببیند خدای دلها و خدای پاکیها از او چه خواسته تا همان را انجام دهد نه هرچه که دل او خواست و هوس کرد.
این سخن هرگز در منطق قرآن و دین پذیرفته نیست چون همان خدای دین آفرین و همان خدای پاکی دلها در قرآنش در 52 آیه، ایمان و عمل صالح را در کنار یکدیگر قرار داده است بدین معنا که ایمان بی عملِ صالح نمی‌شود؛ چون ایمان امر درونی است و این دورن است که برون را می‌سازد و می‌پروراند. هرآنچه که ما در ظاهر عمل می‌کنیم منشأ آن نیات درونی و خصلتهای باطنی ماست که باعث صدور چنین رفتارهایی در ظاهر ما می‌شود. پس کسی که ظاهرش آلوده است دارای باطن و دلی پاک نیست. چون ظاهر و برون، مجسمه و تندیس درون است. ظاهر بی عمل، حکایت از درون بی ایمان دارد. ظاهر، آینه باطن است. حالا مگه میشه آینه تصویر زشت را زیبا نشان بده؟!!!
مگه با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین می‌شه؟!!! مگه با ایمان ایمان گفتن انسان، مومن می‌شه؟!!! مگر با دلم پاکه دلم پاکه گفتن دل پاک می‌شه؟!!! اصلا مگه داریم؟!!! پاک بودن باید در عمل ثابت شود نه ادعا. حالا مگه میشه فقط با گفتن دو کلمه «دل پاک» بدون عمل صالح، دارای دل پاک شد؟!!! مگه داریم؟!!!
شیطان اعمال گنه‌کاران را برای آنها زیبا و آراسته جلوه می‌دهد و آنان را با این دید به گناهان خود مشغول می‌سازد تا در راه سعادت قدم بر ندارند. ﴿زیّن لهم الشیطان اعمالهم﴾[انفال/48]«شیطان اعمال زشت و ناپسند ایشان را آراسته و زیبا و نیکو نشان داد». ﴿أَفَمَن زُینَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً فَإِنَّ اللَّهَ یضِلُّ مَن یشَآءُ...﴾[ فاطر/8]«پس آیا کسی که عمل بدش برای او آراسته شده و آن را نیکو می‌بیند، [مانند کسی است که هدایت یافته است] پس بدون شک خداوند هر که را بخواهد [و سزاوار بداند] گمراه می‌کند».
خوب بودن و پاک بودن زحمت می‌خواهد ریاضت می‌طلبد. ولیکن آنان به جای اینکه کمی به خود زحمت بدهند و به اصلاح خویش بپردازند راه ساده‌تری را انتخاب می‌کنند و به کمک شیطان جمله‌ای به ظاهر زیبا و عوام فریب می‌سازند تا میدان عذر آوردن برایشان وسعت یابد و به کار زشت خود ادامه دهند.
و در یک کلام، انسان دل پاک و درست، انسانی است که در عمل و در ظاهر نیز پاکی را پیشه خود کند. آیا درست است که مخالف امر خدا عمل کنیم و اظهار به محبت او داشته باشیم؟ این از محالات است! امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند: «ما احب الله من عصاه»  کسی که خدا را نافرمانی می کند، او را دوست ندارد.[1]
رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌) فرمودند: «ایمان به ادّعا و آرزو نیست بلکه ایمان آن است که در دل خالص باشد و عمل آن را تصدیق و تایید کند».[2]
رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌): «ایمان و عمل دو برادر بسته به یک ریسمانند، خداوند یکی را بدون دیگری نمی‌پذیرد»[3]
اگر فقط دل پاک کافی بود، خدای خالق تو  فقط می‌گفت:«آمنـــوا». اینکه کنار «آمنـــوا» گفته:«آمَنُـــوا وَ عَمِلُوالصَّالِحـــات» یعنی هم دلت پاک باشد، هم کارت.
به قول شهيد عزیز، شهید بهشتی: «بهشت را به بهااااااااااااااااااا دهند نه به بهانه». 
خدایا خداوندا همه ماها رو از بلای استدراج که یکی از مکرهای خدای خیر الماکرین است در امان بدار.  الهی آآآآآآآآآآآآآآآآآمین.
__________________________
[1]. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت عليهم‌السلام‏، قم‏، 1409 ق‏، ج15، ص308
[2]. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج69، ص72، ح26
[3]. متقی هندی، کنز العمّال، ج59، ص631.